Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

ΝΑ'ΜΟΥΝ... ΝΑ'ΜΟΥΝ....

Από ένα φίλτατο γέροντα, έλαβα τις κάτωθι δηλώσεις.
1η:Να τολμήσω να γράψω το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες;» Είναι κάτι που μπορεί να προέλθει από πρόσωπα πολύπλοκης προ-σωπικότητας και γένους θηλυκού.

και 2η: «Αν δεν είσαι αυτή που είσαι. τι θα ήθελες να είσαι;»

Η πρώτη μου αντίδραση στην πρώτη δήλωση ήταν να παρεξηγηθώ. Εκνευρίζομαι και εύκολα!!!
Να
με πει Ιανό; ΕΕ!!! Δαναό; και δώρα φέροντα;
Έχει όμως τα δίκια του. Γιατί να πιστεύουμε ότι λέει ο καθένας;
Μα πάλι να κοιτάμε συνεχώς με επιφύλαξη γύρω μας;
Η καχυποψία ποιον βλάπτει περισσότερο;
Πιστεύω αυτόν που την βιώνει. Όπως και ο θυμός άλλωστε και η ζήλια και όλα αυτά τα ψυχοφθόρα συναισθήματα.
Προσωπικά βλέπω τους άλλους θετικά και αν αποδειχθώ λάθος σταματώ να τους βλέπω.
Αν οι συνθήκες το απαγορεύουν τουλάχιστον ξέρω με ποιον έχω να κάνω.

Ποιά να ήμουν; Ποια να ήμουν;
Να'μουν κόρη μεγιστάνα; Είδαμε τα χαΐρια της Χριστίνας. Ωχ!! Μαρία είπα κακά λόγια για την ξαδέλφη; sorry!!


Να'μουν η μητέρα Τερέζα; Όσο και ν' αγαπώ τον συνάνθρωπο δεν νομίζω ότι μου πάει αυτός ο ρόλος.

Να'μουν γνωστή και διάσημη; Λοιπόν, δε με χαλάει και τόσο αλλά θα μπορούσα να το διαχειριστώ; Θέλει πολύ δουλειά με τον εαυτό σου και είμαι και τεμπέλα. Οπς!! Δεν τόχα πει αυτό; Είμαι και ξεχασιάρα!!


Νάμουν...νάμουν.. γυναίκα καριέρας; Και η οικογένεια; Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη! Ταλαιπωρία!

Θα ήθελα να ήμουν ένας συνηθισμένος άνθρωπος,
Αν δεν υπήρχαμε εμείς, πως θα ξεχώριζαν οι άλλοι;
Αν δεν υπήρχαν οι μικροί πως θα υπήρχαν οι μεγάλοι;
Που λέει και η Σώτια με την φωνή του Χατζή;
Θα ήθελα λοιπόν να ήμουν ένας άνθρωπος συνηθισμένος, ισορροπημένος, αισιόδοξος, σύγχρονος, με σταθερές αξίες, καλόβουλος, αλτρουιστής, αρωγός, μωρέ τελικά δεν θέλω και πολλά!! Άμα θες να θες!!!
Θα μπορούσα άραγε να είμαι ένα από αυτά; Από μένα εξαρτάται. Κάθε χρόνο κι ένα στόχος, μέχρι τα γεράματα βρήκαμε δουλειά.
Α βρε Αστερίωνα τι μου βάζεις!! Και είμαι και τεμπέλα!!
ΟΧΙ ξεχασιάρα σ' αυτά δεν θα γίνω!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά, ευτυχώς που στο τέλος έβαλες το όνομα του γέροντα γιατί νόμισα προς στιγμήν ότι εννοούσες εμένα.
Ώστε τέτοια σου έβαλε ο Αστερίωνας; Α! τον πονηρό.
Αυτά που περιγράφεις ότι θα ήθελες να ήσουνα, έχω την εντύπωση ότι είναι αυτό που είσαι, τουλάχιστον έτσι σε έχω αντιληφθεί.
Δηλαδή τελικά τι είσαι; Είσαι αυτό που είσαι ή. Άστο σταματάω μπερδεύτηκα, έχω και αλτσχαϊμερ. Φιλάκια gskastro

manetarius είπε...

Καλημέραααα!!!
Θα παραβλέψω το οτι σχολίασες το σόι μου, γιατί έχεις δίκιο και θα συνεχίσω.
Χάλια να είσαι διάσημη, εγώ που δούλευα 8 χρόνια σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας, πήγαινα διακοπές και παντού έβλεπα πελάτες.."ααα τι κάνεις εδώ, τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό, πότε θα γυρίσεις στη δουλειά, έχεις έρθει μόνη..;" Και άλλες ανατριχιαστικές ερωτήσεις που δεν θα αναφέρω, συνέντευξη κανονική!
Άρα το αποκλείω κι αυτό..
Μαρία Τερέζα έχω υπάρξει στη ζωή μου (η μαμά μου με φωνάζει έτσι για ευννόητους λόγους) και μπορώ να πω οτι εξακολουθώ να είμαι κατά κάποιον τρόπο (μου λείπουν οι ρυτίδες).
Μπορώ να πω τι θα ήθελα να ήμουν ή σου πιάνω το χώρο; Τι; Όχι θα πω...
Ήθελα να είμαι σαν κι εσένα που ζητάς τόσο απλά και όμορφα πράγματα και που τελικά είμαι σίγουρη πως τα έχεις!!!
Κοίτα..αν είχα κι έναν λογαριασμό "καλό" σε μια τράπεζα..της Ελβετίας κατά προτίμηση (είναι πιο μεγάλο το επιτόκιο) για να μπορώ να ζω χωρίς να δουλεύω στον κάθε "μην πω" και να κάνω και τις αγαθοεργίες μου..δεν θα λεγα όχι. Κάτι σαν την Αγάπη Βαρδινογιάννη..ε, δε ζητάω και πολλά!
Φεύγω τώρα γιατί σε λίγο αυτό δεν θα είναι σχόλιο αλλά πόστ ολόκληρο!!
Φιλάκια πολλααααααά!!!

Κωνσταντινιά είπε...

gskastro,

σίγουρα δεν είμαι αυτό το άτομο θα ήθελα όμως να γίνω.
Υ.Γ.Μόνο αλτσχαιμερ δεν έχεις.

Κωνσταντινιά είπε...

manetarius,
Καλημέρααα!!!!!!!!!
και φοβήθηκα μη μου θυμώσεις!!!Τι καλή που είσαι!!!! Μαρία Τερέζα λοιπόν!! Γι αυτό είσαι τόσο καλή.
Αυτό με τον λογαριασμό γιατί δεν το σκέφτηκα; Να ήμουν έξυπνη θα έπρεπε να πω τελικά!
Ποτέ δεν πιάνεις χώρο, ποτέ δεν κουράζεις, είσαι η ζωντάνια και η σπιρτάδα προσωποποιημένη.
Πολλά φιλιάααααα!!!!!!!!

Βαρυποινίτης είπε...

Η τελευταία ιδιότητα μου, δεν αφήνει περιθώρια για δηλώσεις του τύπου:
"Υπάρχει η διαίσθηση, κρισάρα αναγκαία. Φτάνει μόνο να έχει μικρές τρύπες γιατί διαφορετικά περνάνε και ελέφαντες."
Όσο για τα υπόλοιπα αν η μασχάλη μυρίζει και είσαι το καρπούζι τι γίνεται τότε; μου λες;
Πάντως αν γίνεις Μαρία Τερέζα μισά-μισά έτσι; Βαρέθηκα να ληστεύω τράπεζες. Θέλω να κάνω μι καλή μπάζα και να ανοίξω ένα .....blog για αποτυχημένους!
Πρέπει να κλείσω, ακούω περιπολικό.

asterion είπε...

Μόνο παρεξήγηση δεν χρειαζόταν. Οταν βλέπω γενικά μια πολύ γενναιόδωρη διάθεση, έχω την συνήθεια να κουμπώνομαι.
Αν δεν είμουν αυτό που είμουν θα ήθελα να είμουν ο ίδιος. Τώρα που με έμαθα για αλλαγές θα είμαστε;
Ευχαριστώ για την απάντηση. Μου άρεσε!!!!

kostaslogh είπε...

Φιλαράκι,πάλι δύσκολα μας βάζεις,
μ αρέσουν όμως.!Λοιπόν
Το ζήτημα,για σένα πρώτα, δέν είναι τι είσαι
η τι δεν είσαι.Είναι άν αποδέχεσαι αυτό που είσαι κι άν τελικά σου αρέσει.
Τώρα άν αυτό αρέσει και στους γύρω σου,
τι άλλο να επιθυμήσεις?η τέλεια ισορροπία !
Για μένα πάντως ,είσαι το Φιλαράκι μου,
όπως το γνώρισα και το συνήθισα και
δεν θα ήθελα να δώ κάτι περισσότερο
η λιγότερο.!
Τι μας εγκαταλείπεις?πολύ καλά ξηγιέσαι !
Καλά να περνάς