Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008


Με χρόνους με καιρούς και ήμισυ καιρού,

κάποιος αμαθής, αμαρτωλός χυδαίος,

καμμία γυναίκα του λαού πτωχή

σ' ενθυμείται κι έρχεται να σου φέρ'

όχι χρυσόν, αλλά ολίγο λιβάνι,

ένα κερί, κι ολίγο λάδι στην μποτίλια

σ' εσέ που είσαι όλων ο δοτήρ.



Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης 1851 - 1911,
ο "Άγιος των ελληνικών γραμμάτων".

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Η ΦΗΜΗ

Υπάρχει πιο ευνοϊκό μέσο από τη φήμη; Ανεξιχνίαστη, ανεπαλήθευτη, πανταχού παρούσα, μοιάζει με μια άσχημη οσμή που γεμίζει το σπίτι, αλλά κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται.

Η φήμη είναι ανεπιτήδεια. Το περιεχόμενο της είναι πάντα αληθοφανές, καθώς διαφορετικά δε θα μπορούσε να υπάρξει. Παρουσιάζεται όμως με τέτοιο τρόπο, ώστε να δίνει έμφαση σε ανώδυνα ή ακόμα και ασήμαντα ζητήματα. Ευδοκιμεί κυρίως σε ταραγμένες περιόδους, στις οποίες οι μέτριοι ελπίζουν να εδραιώσουν επιτέλους το κύρος τους, καθώς οι περίοδοι της ειρήνης και γαλήνης δεν τους επιτρέπουν να το κάνουν. Όλα ξεκινούν από τα συναισθήματα τα οποία κατηγοριοποιούνται σε γενικές γραμμές κάτω από το όνομα της ζήλιας, που όμως οι Έλληνες την αποκαλούν φθόνο και για τον οποίο αισθάνονται έναν σχεδόν ιερό τρόμο. Γιατί, δυστυχώς, ο φθόνος δε μένει ποτέ αδρανής!

ΖΕΡΑΛ ΜΕΣΑΝΤΙΕ

Δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης μηνιαίου επιστηνονικού περιοδικού κοινωνικών θεμάτων, συγγραφέας.

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΕΦΗΒΕΙΑ!

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για την ψυχολογία και τις αντιδράσεις των εφήβων και γι αυτό σκέφτηκα να γράψω λίγα λόγια από κιτάπια σχολής γονέων.

Τι πραγματικά συμβαίνει στην εφηβεία; Αυτό που χαρακτηρίζει την εφηβεία είναι κυρίως η αλλαγή. Οι έφηβοι αλλάζουν σε πολλά επίπεδα: σωματικά, συναισθηματικά, γνωστικά, κοινωνικά. Για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτή θα χρειαστεί να αλλάξουμε και εμείς. Θα χρειαστεί να τους παραχωρήσουμε μεγαλύτερη ελευθερία, πρωτοβουλίες και ευκαιρίες για αυτονόμηση. Θα χρειαστεί να θυμηθούμε τη δικά μας εφηβική ηλικία για να μπούμε στη θέση τους.

Ίσως όλα αυτά μας φαίνονται πολλά και δύσκολα. Ακόμα όμως και αν μοιάζει εξωπραγματικό, η εφηβεία των παιδιών σηματοδοτεί συχνά μια περίοδο ανάπτυξης με όμορφα συναισθήματα και ελκυστική προσωπική οικογενειακή ζωή, αν και πολλές φορές απρόβλεπτη!

Ας μη θεωρούμε την εφηβεία πηγή συγκρούσεων αλλά ως μια μετάβαση στην αυτονομία και στην δημιουργία προσωπικότητας.

Πώς την ακούτε αυτή τη φράση;"Ποτέ άλλοτε δε θέλαμε τόσο πολύ να αυτονομηθούμε από τους γονείς μας, όσο τώρα, και ποτέ άλλοτε τους είχαμε τόσο πολύ ανάγκη όσο τώρα...." Σας φαίνεται παράξενη; Και όμως είναι κάποιες στιγμές που οι έφηβοι φτάνουν σε τέτοιες παραδοχές για τον εαυτό τους, ακόμα και αν δεν το ομολογούν στους γονείς τους. Στις συζητήσεις με τους φίλους τους, με τους οποίους είναι και πιο ειλικρινείς, οι απόψεις που εκφράζουν είναι συχνά αντιφατικές. Θέλουν και ταυτόχρονα δε θέλουν:τους γονείς, την ασφάλεια, τον έλεγχο. Αν τους βάλουμε όρια, αντιδρούν. Αν τους αφήσουμε τελείως ελεύθερους μας θεωρούν αδιάφορους.

Και τα όρια; Πώς θα μπουν τα όρια; Πόση ελευθερία να παραχωρήσεις σε έναν έφηβο; Πόσες πρωτοβουλίες να του δώσεις; Τι να επιτρέψεις και τι να απαγορεύσεις; τι συμφωνίες να κάνεις; Και όταν οι συμφωνίες δεν τηρούνται;Ποιά θέση να πάρεις;

Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι εύλογα και απασχολούν τους περισσότερους γονείς που έχουν παιδιά στην εφηβεία. Είναι σημαντικό οι συμφωνίες να γίνονται σε συνεργασία. Το ζήτημα δεν είναι να επιβάλλουμε αλλά να συνεργαστούμε. Η συνεργασία προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ως γονείς χρειάζεται να μπαίνουμε στη θέση του εφήβου και να λαμβάνουμε υπόψη τις ανάγκες του. Ίσως βοηθήσει να θυμηθούμε τι είχαμε ανάγκη στην αντίστοιχη ηλικία, τι περιμέναμε από τους δικούς μας γονείς, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά.


Το να διαπαιδαγωγείς εφήβους προϋποθέτει να είσαι έτοιμος να αμφισβητήσεις εν μέρει ορισμένες αξίες και αντιλήψεις σου. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε άλλες εποχές από ότι εμείς, με διαφορετικές προδιαγραφές και δυνατότητες. Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε να υιοθετήσουν όλες τις δικές μας αξίες, αλλά είναι σημαντικό να συζητάμε μαζί τους για θέματα που προκύπτουν. Ας μη ξεχνάμε ότι για τον έφηβο η γνώση δεν αποκτάται μόνο μέσα από τις εμπειρίες που συλλέγει, αλλά κυρίως από τον τρόπο που τις επεξεργάζεται και τις βιώνει μέσα στην οικογένειά του....

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΓΙΑΤΙ; ΠΟΤΕ;

Αποσβολωμένοι και διχασμένοι, με τα μάτια διεσταλμένα και την καρδιά σφιγμένη παρακολουθούμε την εξέλιξη των γεγονότων.
Πνίγοντας τον κόμπο στο λαιμό αναρωτιόμαστε ΓΙΑΤΙ.
ΓΙΑΤΙ να φλέγεται η Ελλάδα;
ΓΙΑΤΙ διχάσαμε και πάλι την Ελλάδα;
ΓΙΑΤΙ πήραμε το μονοπάτι της βίας;
ΓΙΑΤΙ χάνουμε ακόμη μια φορά το δίκιο μας;
ΠΟΤΕ θα μάθουμε να υπερασπιζόμαστε τις ελευθερίες μας δίχως να θίγουμε των διπλανών μας;
ΠΟΤΕ θα μάθουμε να ζητάμε χωρίς αλαλαγμούς και κραυγές;
ΠΟΤΕ θα μάθουμε να αρθρώνουμε λόγο στιβαρό;
ΠΟΤΕ θα μάθουμε να απαιτούμε χωρίς να καταπατούμε;
Η βία φέρνει βία.
Η βία χύνει αίμα, αφαιρεί ζωές.
Ήδη υπήρξαν διαμάχες μεταξύ διαδηλωτών και καταστηματαρχών.Όχι άλλα τραύματα, όχι άλλες πληγές.
Αναμφίβολα οι σημερινές μέρες θα γραφτούν στην ιστορία. Ας μη μείνουν για το αίμα αθώων.
Να μείνουν ως το ξέσπασμα ενός λαού ενάντια στη διαφθορά, στην παρακμή, στη διαπλοκή, στον πλουτισμό, στην αναλγησία,στην ανεργία, στην ανασφάλεια, στην αντικοινωνική πολιτική.........

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΗΣΟΥΝ ΠΑΙΔΙ

Ήσουν παιδί πριν τα δεκαεπτά
που τώρα έχει πετάξει
ήσουν παιδί αγόρι μου
το φέγγος σου έχεις χάσει

την ανάσα σου την έκοψε
χωρίς αιδώ καμία
εκπρόσωπος του κράτους σου
άρρωστος εξουσίας


άνθρωπο δεν θέλω να πω
τον ένστολο αυτό
κι ούτε ελεύθερο
πια επιθυμώ να δω


Δεν το χωρά η λογική
όποια και νάταν η αφορμή
όπλο να προταθεί
ζωή να αφαιρεθεί

Δεν το χωρά η λογική
ορμητική αναβλύζει η οργή
λάβα τη χώρα οργώνει
πλήθη ξεσηκώνει

ήσουν βλαστάρι που 'σπασαν
χαθήκαν οι οποί σου
οι σκέψεις σου τα όνειρα
σπαράξαν οι δικοί σου


ήσουν η σταγόνα εσύ
κι ιστορική θα μείνει η στιγμή
που η Ελλάδα σύσσωμη ξεσπά
το μέλλον της ζητά






Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

LA VIE EN ROSE

Σε ανύποπτο χρόνο, πολύ μου αρέσει αυτή η έκφραση, έψαχνα στο Google την μετάφραση των στίχων του la vie en roze, της Πιάφ. Οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες και τώρα που έπεσαν στα χέρια μου οι στίχοι σκέφθηκα να σας τους γράψω για να έχουμε και ένα τριανταφυλλένιο Σαββατοκύριακο!



Μάτια που με κάνουνε να χαμηλώσω τα δικά μου
γέλιο που σβήνει στα χείλη του
χωρίς διόρθωση καμιά, να η εικόνα
του άντρα που ανήκω

Όταν στα χέρια του με παίρνει
και ψιθυρίζει σιγανά
βλέπω τη ζωή σαν τριαντάφυλλο,
μου λέει λόγια ερωτικά
λόγια καθημερινά
κι αυτό μου κάνει κάτι.
Έβαλε μέσα στην καρδιά μου,
ένα κομμάτι ευτυχία την ξέρω την αιτία,
αυτός είναι για μένα. Κι εγώ γι αυτόν,
μες τη ζωή.
Μου το' πε, μου το ορκίστηκε. Για μια ζωή.
Μα μόλις το αισθάνομαι
αμέσως νιώθω δυνατά την καρδιά μου να χτυπά

Νύχτες έρωτα να μην τελειώνουν πια
και μια μεγάλη ευτυχία που τη θέση της ζητά
πίκρες κι εχθροί εξανεμίζονται
Ευτυχείς, μέχρι το θάνατο ευτυχείς
νύχτες έρωτα ως τι θάνατο
και μια μεγάλη ευτυχία που τη θέση της ζητά
πίκρες κι εχθροί εξανεμίζονται
ευτυχείς, για τη χαρά μου ευτυχείς.


Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΑ




Για την πυξίδα έχω αναφερθεί παλαιότερα. Η πυξίδα λοιπόν κάθε χρόνο τυπώνει ημερολόγια που έχουν όμως την πρωτοτυπία να ξεκινούν από τον Σεπτέμβρη. Νομίζω και στην αρχαία Ελλάδα τον ανάλογο μήνα άλλαζαν χρονιά. Το φετινό έχει σαν τίτλο "Το ημερολόγιο ενός γονιού" και για κάθε μήνα έχει κάποια ενημερωτικά κειμενάκια. Του Δεκέμβρη είναι για τα πρότυπα και τις ουσίες. Και μια που είμαστε στο κλίμα της κόπιας αντιγράφω:

"Πολλές φορές τα λόγια μου δε φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Λέω και ξαναλέω συνέχεια τα ίδια πράγματα...."

Με πικρία συχνά αναγκαζόμαστε να ομολογήσουμε την αποτυχία μας στο να πείσουμε τα παιδιά μας. Δυστυχώς δεν αρκούν μόνο τα λόγια, χρειάζονται και πράξεις που επιβεβαιώνουν όσα ισχυριζόμαστε. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το "κήρυγμα" κουράζει τα παιδιά. Πιο ισχυρά και αποτελεσματικά είναι τα μηνύματα που μεταφέρουμε με τον καθημερινό τρόπο ζωής τον τρόπο που λειτουργούμε στην οικογένεια, στη δουλειά και στην παρέα μας.

Η χρήση ουσιών είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν πολύ τους γονείς, ιδιαίτερα στην εφηβεία, που τα παιδιά αποκτούν ενδιαφέροντα εκτός οικογένειας και συναναστρέφονται περισσότερο με τους συνομήλικούς τους. Οι νόμιμες ουσίες μπαίνουν στη ζωή των παιδιών από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Από την άλλη πλευρά, εμείς ως ενήλικες κάνουμε συχνά χρήση αλκοόλ και καπνού στην καθημερινότητά μας και αναρωτιόμαστε πολλές φορές για τα μηνύματα που δίνουμε στα παιδιά μας.

Είναι γνωστό ότι τα γονεϊκά πρότυπα είναι πολύ ισχυρά όσον αφορά ποικίλες συμπεριφορές, άρα και όσον αφορά τη χρήση ουσιών. Ένας γονιός που απέχει για παράδειγμα από το κάπνισμα, δίνει άμεσα τα πιο θετικό μήνυμα στο παιδί του: "μπορώ να χαίρομαι τη ζωή μου και να διαχειρίζομαι τις δυσκολίες μου χωρίς να χρειάζομαι και να είμαι εξαρτημένος από ουσίες ξένες στον οργανισμό μου".

Και όταν ένας γονιός καπνίζει; Τι πρέπει να κάνει; Να κόψει το κάπνισμα; Ίσως ακούγεται υπερβολικά δύσκολο, ίσως ουτοπικό. Και όμως, αν αγωνιούμε τόσο πολύ για τα πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά μας σε αυτήν την κρίσιμη ηλικία, μήπως είναι πραγματικά μια καλή ευκαιρία να προσπαθήσουμε να μείνουμε μακριά από τις δικές μας εξαρτητικές συνήθεις; Σε αυτήν την περίπτωση το μήνυμα που θα δίναμε στα παιδιά μας θα ήταν το εξής: " Καπνίζω, καταλαβαίνω όμως ότι αυτή η εξάρτηση δεν κάνει καθόλου καλό ούτε σε μένα, ούτε στην οικογένειά μου και για το λόγο αυτό προσπαθώ να διακόψω το κάπνισμα".

Υποθέτουμε ότι θα υπάρχουν πάντα γονείς, που παρά την καλή τους θέληση, δε θα είναι σε θέση να διακόψουν το κάπνισμα, παρόλο που έχουν συνειδητοποιήσει τις αρνητικές του επιδράσεις. οι γονείς αυτοί βρίσκονται προφανώς σε δύσκολη θέση, Αναρωτιούνται πώς να πείσουν τα παιδιά τους ότι δε θα έπρεπε να κάνουν κάτι που για τους ίδιους αποτελεί μια εδραιωμένη συνήθεια.

Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικό το πώς παρουσιάζουμε στα παιδιά τις δικές μας αρνητικές συνήθειες. Αν τους εξηγήσουμε ότι καπνίζουμε κυρίως γιατί είμαστε εξαρτημένοι και αδυνατούμε να το κόψουμε, θα δώσουμε το μήνυμα ότι το κάπνισμα είναι μια άσχημη εξάρτηση από την οποία δεν μπορούμε να απαλλαχθούμε. Και φυσικά θα υπογραμμίσουμε τα λεγόμενα μας αν φροντίσουμε να μην καπνίζουμε μέσα στο σπίτι, παράλληλα με άλλες δραστηριότητες. Ο ενήλικος που καπνίζει και συζητάει ταυτόχρονα δείχνει ότι το απολαμβάνει, ο ενήλικος που βγαίνει στο μπαλκόνι για ένα τσιγάρο, ενώ κάνει κρύο, δείχνει ότι είναι εξαρτημένος αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Κάνοντας περιήγηση στο διαδίκτυο, καλέ τι ωραία που τα λέω, έπεσα, όχι Αμανίτα δεν χτύπησα, πάνω σε αυτή την έρευνα. Αν και δεν μου αρέσουν οι αντιγραφές, υπάρχουν φορές που τις ποιώ! Συχωρεμένη αμαρτία αν είναι για ενημέρωση και δη του τόπου μας πείθω τον εαυτό μου.



«Προέλευση των Νεολιθικών ανθρώπων της Ελλάδας με βάση μελέτη του πατρικά κληρονομούμενου DNA» είναι ο τίτλος της έρευνας που πραγματοποίησε ο Καθηγητής Γενετικής του Α.Π.Θ., Κωνσταντίνος Τριανταφυλλιδης, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και με πανεπιστήμια των Η.Π.Α., του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας. Στην έρευνα απομονώθηκε DNA από 193 δείγματα αίματος ανδρών από την Κρήτη και 171 δείγματα αίματος ανδρών από την Ηπειρωτική Ελλάδα που ζουν σε κοινότητες με γνωστούς Νεολιθικούς οικισμούς. Συγκεκριμένα, στη Νέα Νικομήδεια (Βέροια), στο Σέσκλο και στο Διμήνι (περιοχή Βόλου), στο Σπήλαιο του Φράχτη (περιοχή Κρανιδίου) και στη Λέρνη (στο νομό Αργολίδας).

Τα αποτελέσματα της γενετικής ανάλυσης από τις περιοχές της Ελλάδας συγκρίθηκαν με παρόμοια αποτελέσματα από περιοχές της Ευρώπης, της Ανατολίας και της Αφρικής.

Η απουσία συγκεκριμένης γενετικής σύστασης (της J2b-M12) στους κατοίκους των γειτονικών με τον Βόσπορο περιοχών, υποδεικνύει ότι Νεολιθικοί άνθρωποι στην Ελλάδα είναι πιθανότερο ότι ήλθαν δια θαλάσσης.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του DNA του χρωμοσώματος Υ του πληθυσμού της Κρήτης έδειξαν ότι κατατάσσεται μαζί με τους πληθυσμούς από την Ανατολία, ενώ τα δείγματα από τις περιοχές της Ηπειρωτικής Ελλάδας κατατάσσονται μαζί με Βαλκανικούς πληθυσμούς. Κατά συνέπεια, τα γενετικά αποτελέσματα φαίνεται πως υποστηρίζουν τη θεωρία ότι Νεολιθικοί κάτοικοι της Κρήτης προήλθαν από την Ανατολία. Βέβαια, μελέτες μας με άλλους γενετικούς δείκτες απέδειξαν ότι οι νεολιθικοί άνθρωποι ήρθαν και στην Ηπειρωτική Ελλάδα από την Ανατολία.

Αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση των δειγμάτων από τη Λέρνη/Σπήλαιο Φράχτη στην Πελοπόννησο, που δείχνουν συγγένεια με τον πληθυσμό της Κρήτης. Το γεγονός αυτό μάλλον απεικονίζει τη γεωγραφική αλληλεπίδραση ανάμεσα στους κατοίκους της Κρήτης, της Πελοποννήσου και της Ανατολίας. Μάλιστα, θα μπορούσε να αναφερθεί ο μετα-αποικισμός της Κρήτης το 1.100 π.Χ. από αποίκους από την Ηπειρωτική Ελλάδα, όπως αντιπροσωπεύεται από τον μονονουκλεοτιδικό δείκτη V13. Η ύπαρξη αυτού του δείκτη διαπιστώθηκε με συχνότητα 35% στη Θεσσαλία και στην Πελοπόννησο, ενώ η συχνότητα του στην Κρήτη μόλις φθάνει το 7%, και δείχνει την ηπειρωτική συνεισφορά στις γενετικές παραλλαγές του χρωμοσώματος Υ που βρέθηκαν στην Κρήτη. Το ποσοστό της συνεισφοράς της Ηπειρωτικής Ελλάδας στην Κρήτη υπολογίζεται ότι είναι της τάξης του 20% περίπου.

Η χρονολογία εξάπλωσης της απλοομάδας J2a1h-M319 στην Κρήτη υπολογίζεται ότι συνέβη γύρω στο 3.100 π.Χ.. Η σπουδαιότητα των αποτελεσμάτων αυτών στην αρχαιολογία είναι προκλητική. Η χρονολογία των 3.100 ετών π.Χ. είναι πολύ σημαντική για τους ιστορικούς, μια και σηματοδοτεί το όριο ανάμεσα στη Νεολιθική εποχή και την Εποχή του Χαλκού στην Κρήτη, μία περίοδος που σχετίζεται με σειρά σημαντικών αλλαγών στην οργάνωση κοινωνικών υπηρεσιών, τη δημογραφία, τα πολιτισμικά υλικά, την τεχνολογία, την εικονογραφία και τη νεκρώσιμη τελετουργία. Πολλοί ερευνητές πρότειναν ότι η άφιξη νέου πληθυσμού ήταν υπεύθυνη για τη σηματοδότηση αυτών των αλλαγών, μία κοινωνικο-πολιτισμική ανάταση από την οποία αναπήδησε ο φημισμένος Μινωικός πολιτισμός. Τα νέα αυτά εντυπωσιακά χαρακτηριστικά που συνδέονται με την πρώιμη Περίοδο του Χαλκού στην Κρήτη έχουν συσχετισθεί ποικιλότροπα, π.χ. ότι οφείλονται σε αποικισμό της Ελλάδας και ειδικότερα της Κρήτης από την Αίγυπτο/Λιβύη, ή τη Συρία/Παλαιστίνη, ή από το Ανατολικό Αιγαίο/ την Ανατολία. Σε σχέση με την υπόθεση ότι ο Μινωικός πολιτισμός οφείλεται σε αποικισμό από την Αίγυπτο και τη Λιβύη, η πλειονότητα των απλοομάδων E3b1-M78 χαρακτηρίζεται από τον μονονουκλεοτιδικό δείκτη V13, τόσο στην Κρήτη όσο και στην Ηπειρωτική Ελλάδα, ενώ στα δείγματα που αναλύθηκαν από την Αίγυπτο δε βρέθηκε αυτός ο μονονουκλεοτιδικός πολυμορφισμός. Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ότι δεν υπήρξε πρόσφατη γενετική επαφή ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Κρήτη ή την Ηπειρωτική Ελλάδα. Με άλλα λόγια, ο Ελληνικός χώρος δεν αποικίστηκε από κατοίκους της Αιγύπτου. Αντίθετα, τα αποτελέσματα της ανάλυσης του DNA στην πραγματικότητα παρέχουν αποδείξεις που υποστηρίζουν τις πληθυσμιακές μετακινήσεις από την Ανατολία. Τα αποτελέσματα αυτά καταρρίπτουν την Αφροκεντρική θεωρία της “Μαύρης Αθηνάς” που διατυπώθηκε από ορισμένους επιστήμονες και πρόσφατα από Σκοπιανούς. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία το θαύμα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού ήταν αποτέλεσμα αντιγραφής από Αιγυπτιακές πηγές και ότι η ίδια η Ελλάδα αποικίστηκε από κατοίκους της Αφρικής.
Να σημειωθεί ότι η μελέτη του μιτοχονδριακού DNA (παρουσιάζει μητρικό τρόπο κληρονόμησης) και του DNA του χρωμοσώματος Υ (παρουσιάζει πατρικό τρόπο κληρονόμησης) αποκάλυψε ότι το 80% του DNA των κατοίκων της Ευρώπης έχει παλαιολιθική προέλευση ή με άλλα λόγια οι κάτοικοι είναι αυτόχθονες. Το υπόλοιπο 20% έχει νεολιθική προέλευση. Είναι, επίσης, γνωστό ότι οι αρχαιότεροι νεολιθικοί οικισμοί στην Ευρώπη ανακαλύφθηκαν στην Ελλάδα. Η επιστημονική μελέτη της προέλευσης αυτών των ανθρώπων γίνεται με βάση ευρήματα που προέρχονται από διάφορους επιστημονικούς κλάδους, π.χ. την αρχαιολογία, τη γλωσσολογία, τη γενετική, ενώ παράλληλα διεξάγονται ενδιαφέρουσες επιστημονικές συζητήσεις για το πώς, πότε και από που προήλθαν οι άνθρωποι αυτοί τη Νεολιθική περίοδο στη ΝΑ Ευρώπη.
Για να διερευνηθούν τα ερωτήματα αυτά μελετήθηκε το DNA του χρωμοσώματος Υ. Οι γενετικοί δείκτες του χρωμοσώματος Υ κληροδοτούνται αμετάβλητα από τον πατέρα στο γιο, από γενιά σε γενιά, δημιουργώντας έτσι πατρικές γενεαλογικές γραμμές. Με τη μεθοδολογία ανάλυσης του DNA του χρωμοσώματος Υ είναι δυνατόν να ιχνηλατηθεί η πατρική γενεαλογική σειρά και να προκύψουν συμπεράσματα για την προέλευση των ανθρώπινων πληθυσμών.



2ον μέρος


Δυστυχώς ο Παπαδιαμάντης και πάλι επίκαιρος. Συγκλονισμένη διάβασα τα παρακάτω στην Ελευθεροτυπία:

Θάνατος στ' αρσενικά

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ

Σκοτώνουν τα αγόρια τους για να σταματήσουν τον πόλεμο. Ισορροπώντας στην τραγική γραμμή μεταξύ λογικής και παραλόγου οι γυναίκες δύο φυλών στη ζούγκλα της Παπούα στη Νέα Γουινέα εδώ και δέκα χρόνια σκοτώνουν οι ίδιες τα αρσενικά μωρά που γεννούν, σε μια προσπάθεια να δοθεί τέλος στην εμφύλια διαμάχη.

«Αποφασίσαμε να σκοτώνουμε τα αγόρια μας γιατί με τον πόλεμο ξεπεράσαμε τα όρια της εξαθλίωσης», λένε οι μάνες της περιοχής Γκίμι που μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο εδώ και 20 χρόνια (φωτ. Reuter)
Το μυστικό των γυναικών της περιοχής Γκίμι, η οποία μαστίζεται από εμφύλια διαμάχη τα τελευταία 20 χρόνια, αποκαλύφθηκε. Δύο γυναίκες από τις δύο φυλές της Γκίμι μίλησαν στις μεγάλες εφημερίδες της Νέας Γουινέας.

«Με τον πόλεμο έχουμε πλέον ξεπεράσει τα όρια της εξαθλίωσης και της απελπισίας. Αποφασίσαμε να δολοφονούμε τα νεογέννητα αγόρια μας για να μειώσουμε τον αριθμό των αντρών που μπορούν μελλοντικά να πολεμήσουν» είπαν η Ρόνα Λουκ και η Κιπιγιόνα Μπέλας.

Πρόκειται για έγκλημα, το γνωρίζουν λένε, αλλά δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

«Η πραγματικότητα μας εξαναγκάζει σε ακραία δράση. Εχουμε υποφέρει αρκετά από την πολεμόχαρη φύση των ανδρών, τους πολέμους που προκαλούν και τα δεινά που πέφτουν επάνω μας» εξομολογούνται. Και υποστηρίζουν ότι ολόκληρος ο γυναικείος πληθυσμός των δύο φυλών στηρίζει ευλαβικά την απόφαση.

Η αποκάλυψη δεν φαίνεται να προκαλεί φρίκη στους κοινωνιολόγους στη Νέα Γουινέα.

«Αυτές οι φυλές είναι τόσο απομονωμένες, ώστε ό,τι και να κάνουν δεν βγαίνει προς τα έξω» είπε στους «Τάιμς του Λονδίνου» η Ντιάνα Πάντα, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γκορόκα.

Η ίδια υποστηρίζει ότι με την τραγική αυτή απόφαση οι φυλές οδηγούνται στην αυτοκτονία».

3ο μέρος

Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα για τα άτομα με αναπηρία, και η Αναστασία ή Καλημέρα, έχει δημοσιεύσει
Κανόνες συμπεριφοράς καθημερινής επικοινωνίας με άτομα με αναπηρία. Όποιος ενδιαφέρεται ας κλικάρει εδώ.