Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Πω πω ξέχασα ν' αφήσω αφιέρωση!!
Επανορθώνω


ΘΑΛΑΣΣΑ

Με τα μαλλιά λυμένα
φουσκωμένα τα στήθη
στις άκρες σου
ξυπόλητη περπατώ

κλείνω τα μάτια
παίζω με τον αφρό σου
να, δε θα σε πατήσω
ο παφλασμός λέω με οδηγεί

τ' ακούς και γελάς
το ξέρεις πως πάντα στο τέλος νικάς!

κοχύλια θα μαζέψω
βότσαλα κι ασφόδελους
με φύκια μετάξια
τα μαλλιά θα δέσω


αργά και ηδονικά
μέσα σου θα βυθιστώ
άγραφο χαρτί να βγω
να μη γνωρίζω το κακό








Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

ΝΑ'ΜΟΥΝ... ΝΑ'ΜΟΥΝ....

Από ένα φίλτατο γέροντα, έλαβα τις κάτωθι δηλώσεις.
1η:Να τολμήσω να γράψω το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες;» Είναι κάτι που μπορεί να προέλθει από πρόσωπα πολύπλοκης προ-σωπικότητας και γένους θηλυκού.

και 2η: «Αν δεν είσαι αυτή που είσαι. τι θα ήθελες να είσαι;»

Η πρώτη μου αντίδραση στην πρώτη δήλωση ήταν να παρεξηγηθώ. Εκνευρίζομαι και εύκολα!!!
Να
με πει Ιανό; ΕΕ!!! Δαναό; και δώρα φέροντα;
Έχει όμως τα δίκια του. Γιατί να πιστεύουμε ότι λέει ο καθένας;
Μα πάλι να κοιτάμε συνεχώς με επιφύλαξη γύρω μας;
Η καχυποψία ποιον βλάπτει περισσότερο;
Πιστεύω αυτόν που την βιώνει. Όπως και ο θυμός άλλωστε και η ζήλια και όλα αυτά τα ψυχοφθόρα συναισθήματα.
Προσωπικά βλέπω τους άλλους θετικά και αν αποδειχθώ λάθος σταματώ να τους βλέπω.
Αν οι συνθήκες το απαγορεύουν τουλάχιστον ξέρω με ποιον έχω να κάνω.

Ποιά να ήμουν; Ποια να ήμουν;
Να'μουν κόρη μεγιστάνα; Είδαμε τα χαΐρια της Χριστίνας. Ωχ!! Μαρία είπα κακά λόγια για την ξαδέλφη; sorry!!


Να'μουν η μητέρα Τερέζα; Όσο και ν' αγαπώ τον συνάνθρωπο δεν νομίζω ότι μου πάει αυτός ο ρόλος.

Να'μουν γνωστή και διάσημη; Λοιπόν, δε με χαλάει και τόσο αλλά θα μπορούσα να το διαχειριστώ; Θέλει πολύ δουλειά με τον εαυτό σου και είμαι και τεμπέλα. Οπς!! Δεν τόχα πει αυτό; Είμαι και ξεχασιάρα!!


Νάμουν...νάμουν.. γυναίκα καριέρας; Και η οικογένεια; Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη! Ταλαιπωρία!

Θα ήθελα να ήμουν ένας συνηθισμένος άνθρωπος,
Αν δεν υπήρχαμε εμείς, πως θα ξεχώριζαν οι άλλοι;
Αν δεν υπήρχαν οι μικροί πως θα υπήρχαν οι μεγάλοι;
Που λέει και η Σώτια με την φωνή του Χατζή;
Θα ήθελα λοιπόν να ήμουν ένας άνθρωπος συνηθισμένος, ισορροπημένος, αισιόδοξος, σύγχρονος, με σταθερές αξίες, καλόβουλος, αλτρουιστής, αρωγός, μωρέ τελικά δεν θέλω και πολλά!! Άμα θες να θες!!!
Θα μπορούσα άραγε να είμαι ένα από αυτά; Από μένα εξαρτάται. Κάθε χρόνο κι ένα στόχος, μέχρι τα γεράματα βρήκαμε δουλειά.
Α βρε Αστερίωνα τι μου βάζεις!! Και είμαι και τεμπέλα!!
ΟΧΙ ξεχασιάρα σ' αυτά δεν θα γίνω!

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

9 ΚΑΙ ....... απαντήσεις σε μη ερωτήσεις.



1ον: Κωνσταντινιά θέλω να μου περιγράψεις τα αισθήματα για τον άνθρωπό σου όταν γυρνάς ταλαιπωρημένη, κατάκοπη και βλέπεις το τραπέζι στρωμένο με μεζεδάκια και ουζάκια. Βλέπεις δεν ξεχνώ τι γράφεις. Εάν δεν θέλεις να τα εξωτερικεύσεις σε απαλλάσσω από την υποχρέωση που ανέλαβες.

Αρχίζουμε και λέμε:
Αγαπητέ Κάστρο ήμαστε γυναίκες με χαρακτήρα και όταν αναλαμβάνουμε υποχρεώσεις δεν κάνουμε πίσω! Όταν γυρνώ κατάκοπη από τα γυμναστήρια και τις βόλτες και βρίσκω έτοιμο το τραπέζι αισθάνομαι απαίσια! Πες μου και συ. Είναι σωστό εγώ να τριγυρνώ και αυτό το άξιο παλληκάρι να κουράζεται τόσο; Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο προσωπικός μου σοφέρ, φωτορεπόρτερ όπως ήδη γνωρίζεις, αντικουνουπικό, ( Χρύσα μην αποκαλύψεις τίποτε), ψυχαγωγός, στήριγμα, ξομολόγος, φωτεινός παντογνώστης...... φτάνει θα μου τον κλέψετε!!!

2ον: Σε ανωνύμους δεν κάνω τον κόπο ν' απαντήσω.

3ον: Αν ο σύζυγός σου ήταν αλκοολικός βίαιος και ζηλόφθονος πως θα τον αντιμετώπιζες.?
Δεν θα μπορούσα να ζήσω μ' έναν τέτοιο άνθρωπο. Έχω προσέξει ότι στη ζωή μου δεν κάνω εκπτώσεις. Αν είμαι κάπου απόλυτη είναι στις προσωπικές μου ελευθερίες και στη αξιοπρέπεια μου.

4ον: Υπάρχει φιλία φύλων;

Τι ερώτηση είναι αυτή καλό μου Φεγγάρι; Σαφώς και υπάρχει φιλία μεταξύ των δύο φύλων, από τις ηλικίες 0-4 ετών και 95-100 ετών.

5ον: Είπα να ρωτήσω τι μαλακτικό βάζεις στο πλυντήριο;

Μιχάλη!!!!!!!!!τι μαλακτικό βάζουμεεεεε!!

60ν: Λοιπόν... ΠΩΣ ΤΟ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΤΟ ΨΩΜΙ;;; Μια ξελιγωμένη!!

Κοίτα κούκλα μου, εσένα επειδή σε συμπαθώ και επειδή θέλω ο γάμος σου να στεριώσει, (το λέτε εκεί κάτω;), δεν σου αποκαλύπτω τίποτε.
Λιχούδω!!

70ν: Αν ξεκινούσα ένα μπλόγκ με σκοπό να φιλοξενεί αναρτήσεις αθυρόστομες και ίσως τολμηρού περιεχομένου ,θα έμπαινες να σχολιάσεις και ίσως με ανάλογο ύφος?


Τώρα νόμιζες εσύ πως έβαλες δύσκολη ερώτηση και θα με στρίμωχνες. (Μη παέι το μυαλό σου στο πονηρό, ακόμα δεν υπάρχει το blog). Πουλάκι μου να ξέρεις: Οι ερωτήσεις είναι εύκολες. Οι απαντήσεις είναι δύσκολες. Αντε, να μην σε κρατώ σε αγωνία......ταραταραταρα ναι θ' απαντούσα προσέχοντας να μην είμαι χυδαία ή προκλητική. Έχουμε και ένα ήθος, ένα όνομα βρε παιδάκι μου στην κοινωνία.

80ν Θα άντεχες να ζήσεις χωρίς τους αγαπημένους σου, κυρίως παιδιά και άντρα;


Αναστασία, είναι κάτι που το έχω σκεφτεί αρκετές φορές. Πιστεύω πως όλοι θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς τους αγαπημένους μας." Θεέ μου μη μου δώσεις όσα μπορώ ν' αντέξω" λέει ένα απόφθεγμα. Το ζήτημα είναι
ΠΩΣ. Πώς θα είναι αυτή η ζωή; Δεν θέλω να το σκέφτομαι. Αν θα σου απαντούσα ανάλαφρα θα σου έλεγα, ναι μετά από αμνησία.

9ον: πες μας κάτι που ήθελες να κάνεις και δεν το'κανες και κάτι που δεν ήθελες και το' κανες.

Πολλά πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό που θα ήθελα να κάνω και δεν τα έκανα.
Πτώση με αλεξίπτωτο για παράδειγμα. Το σημαντικότερο όμως κατέληξα ότι είναι που δεν συνέχισα τις σπουδές μου.
Ρε συ Νίνα, είναι δυνατόν να μην έκανα κάτι που δεν ήθελα; Δεν μου έρχεται τίποτε στο μυαλό.
Το πανελλήνιο βέβαια ξέρει για κάτι που έκανα και μετά άλλαξα γνώμη. Μετράει αυτό; Δηλαδή όταν αλλάζεις γνώμη πάει να πει πως έκανες κάτι που δεν ήθελες?
Όταν το διέγραφα το blog ήξερα τι έκανα. Είμαι της αρχή όμως πως μπορούμε να αναθεωρούμε και να μην είμαστε όμηροι των αποφάσεων μας.

Και τώρα αρχίζει το κατεβατό των μεγάλων αποκαλύψεων!!!!
Ότι τελικά θέλατε να με ρωτήσετε αλλά οι αρχές σας, σας το απαγόρεψαν.

Εκνευρίζομαι γρήγορα.

Γίνομαι έξαλλη με τους υποκριτές. Να σκεφθείτε τόσο που προτιμώ τους βλάκες.

Δεν καπνίζω τσιγάρο μόνο κανένα πουράκι άμα γουστάρω. Μια φορά ναργιλέ , με κοιτούσε όλο το μαγαζί, τέτοιο ρεζιλίκι δεν το ξαναπαθαίνω!

Δεν μπορώ να κάθομαι άπραγη. Κεντάω, πλέκω, διαβάζω, λύνω σταυρόλεξα. Μάλλον κεντούσα, έλυνα σταυρόλεξα....αααααααχ!!!!! την προίκα των παιδιών μου την έφαγε το blog.

Στη ζωή μου δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερες δυσκολίες και έχω την περιέργεια πως θα είμαι στα "δύσκολα". Εκεί γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Μου αρέσουν οι σύντομες προτάσεις και οι κουβεντούλες.

Δεν είμαι τακτική αλλά δεν μπορείς να με πεις και τσαπατσούλα.

Έχω γνωρίσει μόνον ένα άντρα στη ζωή μου.

Εδώ και 20 χρόνια πηγαίνω 2-3 φορές την εβδομάδα γυμναστήριο.

Κατά διαστήματα κάνω και κάτι διαφορετικό. Δηλαδή γιόγκα, ερασιτεχνικό θέατρο, ομάδες αυτογνωσίας, γλώσσες, σεμινάρια, ψηφιδωτό, φωτογραφία......

Στα 35 μου έβαλα
ορθοδοντικά σιδεράκια .

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Η ΠΟΛΥ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Αγαπητοί μου αναγνώστες,

έχετε ανεβεί πολύ στην εκτίμηση μου με την διακριτικότητά σας!
Παρεμποδίζεται όμως τοιουτοτρόπως την ολοκλήρωση αυτής ταύτης της εργασίας.
Λόγω του ότι έχω απειληθεί με αγωγές και πρόστιμα δια αυτήν μου την αργοπορία, αποφάσισα να σας δώσω το Πρώτο μέρος.


1
ον:
Κωνσταντινιά θέλω να μου περιγράψεις τα αισθήματα για τον άνθρωπό σου όταν γυρνάς ταλαιπωρημένη, κατάκοπη και βλέπεις το τραπέζι στρωμένο με μεζεδάκια και ουζάκια. Βλέπεις δεν ξεχνώ τι γράφεις. Εάν δεν θέλεις να τα εξωτερικεύσεις σε απαλλάσσω από την υποχρέωση που ανέλαβες.

Αρχίζουμε και λέμε:
Αγαπητέ Κάστρο ήμαστε γυναίκες με χαρακτήρα και όταν αναλαμβάνουμε υποχρεώσεις δεν κάνουμε πίσω! Όταν γυρνώ κατάκοπη από τα γυμναστήρια και τις βόλτες και βρίσκω έτοιμο το τραπέζι αισθάνομαι απαίσια! Πες μου και συ. Είναι σωστό εγώ να τριγυρνώ και αυτό το άξιο παλληκάρι να κουράζεται τόσο; Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο προσωπικός μου σοφέρ, φωτορεπόρτερ όπως ήδη γνωρίζεις, αντικουνουπικό, ( Χρύσα μην αποκαλύψεις τίποτε), ψυχαγωγός, στήριγμα, ξομολόγος, φωτεινός παντογνώστης...... φτάνει θα μου τον κλέψετε!!!

2ον: Σε ανωνύμους δεν κάνω τον κόπο ν' απαντήσω.

3ον: Αν ο σύζυγός σου ήταν αλκοολικός βίαιος και ζηλόφθονος πως θα τον αντιμετώπιζες.?
Δεν θα μπορούσα να ζήσω μ' έναν τέτοιο άνθρωπο. Έχω προσέξει ότι στη ζωή μου δεν κάνω εκπτώσεις. Αν είμαι κάπου απόλυτη είναι στις προσωπικές μου ελευθερίες και στη αξιοπρέπεια μου.

4ον: Υπάρχει φιλία φύλων;

Τι ερώτηση είναι αυτή καλό μου Φεγγάρι; Σαφώς και υπάρχει φιλία μεταξύ των δύο φύλων, από τις ηλικίες 0-4 ετών και 95-100 ετών.

5ον: Είπα να ρωτήσω τι μαλακτικό βάζεις στο πλυντήριο;

Μιχάλη!!!!!!!!!τι μαλακτικό βάζουμεεεεε!!

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

10... πράγματα που πάντα θέλατε να μάθετε για μένα

Τι ήθελα κάθε δυο κι έλεγα πότε θάρθει και πότε θάρθει το μανιτάρι μας; Ήρθε και μου βάζει παιχνίδια: 10 ... πράγματα που πάντα θέλατε να μάθετε για μένα αλλά ήσασταν πολύ διακριτικοί και δεν ρωτήσατε ποτέ!
Εγώ αντισυμβατική, πρωτοπόρα, θαρραλέα, θα το παίξω αλλιώς.
Θα σας δώσω την ευκαιρία να ικανοποιήσετε την περιέργειά σας.
Μπορείτε να μου κάνετε από μια ερώτηση!!!!!
Ενδιαφέρον δεν ακούγεται;
Βάλτε μου δύσκολα! Μ' αρέσουν οι δυσκολίες, μου ανεβάζουν την αδρεναλίνη.

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

ΕΤΥΧΕ Η ΠΕΤΥΧΕ;

2ον μέρος:


Εύρηκα εύρηκα και την υπαρξιακή ευφυΐα, όχι τίποτε άλλο, μα γιατί είδα ενδιαφέρον και ανταπόκριση!
Υπαρξιακά έξυπνος είναι αυτός που κατανοεί τον εαυτό του ως ανθρώπινη ολότητα μέσα στον κόσμο, αποτελούμενη από το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή.
Έχει μια ισχυρή αίσθηση αποστολής και συνείδηση της ελευθερίας των επιλογών του. Διαθέτει αυτογνωσία, αυτοέλεγχο και αυτοκυριαρχία.
Βλέπει καθαρά και διακρίνει το αληθινό και το αυθεντικό, έχει πάθος, αμφισβητεί και παλεύει ενάντια στο παράλογο της σημερινής κοινωνίας, στην παθητικότητα, στη σύγχυση και στην αποξένωση.
Στηρίζεται σε ηθικές αξίες, ζει αυθεντικά, έχει ισχυρή θέληση και αυτοδεσμεύεται ν' αφήσει κληρονομιά έναν κόσμο καλύτερο.
Δεν παραιτείτε , δε ζει παθητικά, αντίθετα από εκείνους που οδηγούνται σε "φιλοσοφική αυτοκτονία".



1ον μέρος:


Έτυχε χθες το βράδυ σε μια συζήτηση να τεθεί η ερώτηση, ποιος θεωρείται έξυπνος άνθρωπος.
Αφού είπαμε ο καθένας την γνώμη του, μια ψυχολόγος (για να μην νομίζεται ότι κάνω με όποιους και όποιους παρέα), μας είπε κατηγορηματικά, ο άνθρωπος που προσαρμόζεται.
Στις αντιρρήσεις μας, διευκρίνισε ότι δεν εννοεί τον άνθρωπο που υπαναχωρεί ή συμβιβάζεται αλλά εκείνον που μπορεί να πράττει σύμφωνα με τα δεδομένα της στιγμής, εκείνον που ξέρει τι μπορεί να κάνει.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τις ικανότητες σου. Ούτε να υποτιμάς αλλά ούτε και να υπερεκτιμάς τον εαυτό σου.
Ας στοχεύεις όσο ψηλά θέλεις αλλά να προχωράς βήμα-βήμα. Η μεμψιμοιρία για ανεκπλήρωτα όνειρα και επιθυμίες χωρίς καταβολή προσπαθειών δεν είναι ιδίωμα έξυπνου ανθρώπου.
Εν ολίγοις μας τόνισε ότι πρέπει να ιεραρχήσουμε τις αξίες μας στη ζωή, τι επιθυμούμε, τι θέλουμε.
Ν' ανιχνεύουμε τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του περιβάλλοντος.

Έτυχε να διαβάζω το "όλα σου τα' μαθα μα ξέχασα μια λέξη" του Δημήτρη Μπουραντά, καθηγητή του Μάνατζμεντ και της Ηγεσίας στην Ελλάδα, που λίγο πολύ λέει τα ίδια πράγματα,και είπα μήπως δεν έτυχε αλλά "πέτυχε" για να τα συζητήσουμε.
Ο Μπουραντάς δεν πιστεύει στο πεπρωμένο, λέει πως το δημιουργούμε μόνοι μας, είμαστε αποτελέσματα των επιλογών μας και, συνεπώς, η κατανόηση της ελευθερίας να επιλέγουμε είναι προϋπόθεση για να ζήσουμε τη ζωή μας και να μην αφήσουμε να μας ζήσει αυτή.

Όμως για να
"συλλογάται" κανείς ελεύθερα, πρέπει να διαθέτει γνώση:αυτή είναι που προσδιορίζει κυρίως την ποσότητα, την ποιότητα των εναλλακτικών λύσεων που διαθέτουμε και την ορθότητα των επιλογών που κάνουμε.΄Οσο περισσότερη γνώση, τόσο περισσότερες εναλλακτικές επιλογές και τόσο πιο σωστή η αξιολόγησή μας γι αυτές.



ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ


Παρασκευή, Ιούνιος 13, 2008

ΣΤΙΧΟΙ ΠΑΡΩΔΙΑ






Οι όροι του
παιχνιδιού.
Διαλέγουμε
ένα γνωστό τραγούδι και γράφουμε την παρωδία μας.
Στη συνέχεια καλούμε 4 φίλους μας να
παίξουν.

ΑΝΕΒΑΣΑΜΕ


Ανεβάσαμε μπλογκάκια στα ιντερνέτια
φουσκώσαμε και λίγο στα μυαλά
και νομίσαμε αυτή η παλιοπαρέα
ειν' η καλύτερη σε όλο τον ντουνιά
και τραλαλά και τραλαλά

Δεν μας νοιάζει πού τραβάμε και πού πάμε
δεν μας νοιάζει που είμαστε μακριά
κι αν στα Μεστά δεν συστηθούμε
μες στους δρόμους θα βλεπόμαστε κρυφά.

Ανεβάσαμε στιχάκια με ουσία
ανεβάσαμε λόγια της φωτιάς
κι όταν νιώσαμε ένα κόμπο στο λαιμό
κρύψαμε απ' όλους τον λυγμό
και πω-πω-πώ και πω-πω-πώ


Επειδή λίγο το καθυστέρησα, θα σας αποζημιώσω και με μια εκτέλεση ακόμη.



Ανεβάσαν πανωτόκια επιτόκια
ανεβήκανε στα ράφια οι τιμές
κι όταν είδα το χαρτί της εφορίας
είπα δεν αισθάνομαι καλά
και τραλαλά και τραλαλά

Δεν τους νοιάζει τι τραβάμε και πως ζούμε
δεν τους νοιάζει κι αν φυτοζωούμε
το μεδούλι μας πια απομυζούνε
κι όλο θέλουν πιο πολλά.

Ανεβάσανε τις ώρες εργασίας
δεν έχουμε πια χρόνο για μας
κι όταν πήγα το ράντζο στο γραφείο
κάτι μ' έπιασε και είπα δεν μπορώ
και πω-πω-πώ και πω-πω-πώ


Υ.Γ. Μας βάλανε και φόρο κατοικίας
στη χώρα αυτή της αδικίας!!!!


Όποιος πιστός ας ακολουθήσει.


Πέμπτη, Ιούνιος 05, 2008

ΜΑΓΚΑΝΟΠΗΓΑΔΟ; Η ΟΧΙ;

Κάθε μέρα, μια καινούρια μέρα!
Με τα καλά της, τα άσχημα της, τα τετριμμένα της, τα αναπάντεχα της.
Οι απαισιόδοξοι παλεύουν να την περάσουν μοχθώντας.

Οι αισιόδοξοι ψάχνουν να βρούν τις ωραίες της στιγμές κρυμμένες στο τίποτε, στο κάτι, στο πουθενά, στο συνηθισμένο!

Οι "ανάμεσα" τους φροντίζουν να τις περνούν κάνοντας τα τυπικά της κάθε μέρας, ξύπνημα, πλύσιμο, πρωινό, δουλειά, μεσημεριανό, όπως γράφαμε το σκέφτομαι και γράφω μας στο δημοτικό, χωρίς συναίσθημα, χωρίς συναίσθηση.

Πώς θέλουμε να βλέπουμε τη ζωή?
Σαν μαγκανοπήγαδο? βαριεστημένα? ανιαρά? μονότονα?

Ή ρουφάμε ό,τι μπορεί να μας δώσει, ψάχνουμε στα φυλλοκάρδια της, εξερευνούμε τα ανεξερεύνητα της?

Αδράζουμε με λίγα λόγια τη μέρα μας ή απλώς την προσπερνάμε?

΄Η σω
στότερα μήπως αφήνουμε τη ζωή να γλιστράει μέσα από τα χέρια μας?

Ας κάνουμε χούφτα τα χέρια μας, ας φανταστούμε τη ζωή σαν νάμα, σαν φρέαρ αρτεσιανό και ας βουτήξουμε μέσα να πιούμε λαίμαργα και αχόρταγα ότι αυτή μας δίνει!!


Τρίτη, Ιούνιος 03, 2008

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

Νιώθω επιτακτικά την ανάγκη σήμερα, να φωνάξω συγχαρητήρια σ' ένα άτομο που τ' αξίζει!!
Σ' ένα πλάσμα ευαίσθητο, συγκροτημένο, οργανωτικό μεθοδικό.
Σ' ένα πρόσωπο χαμηλών τόνων που δουλεύει όμως μ' επιμονή και υπομονή.
Σ' έναν άνθρωπο που ξέρει πώς να κατακτά τους στόχους του.
Σ' ένα κορίτσι συνεσταλμένο που έχει το χάρισμα να "διαβάζει" τους ανθρώπους.
Που μαθαίνει από τα λάθη του, θέλει να στηρίζεται στον εαυτό του, ανεξάρτητο, με χιούμορ, μα και λίγο γκρινιάρικο και παραπονιάρικο!!
Θέλω να φωνάξω συγχαρητήρια στην κόρη μου την συγκεκριμένη στιγμή για την συγκεκριμένη μάχη που έδωσε και κέρδισε.
Μπράβο σου παιδί μου!!!!

Κάποια νέα γνωριμία μου, έγραψε αυτά στο blog της.
Νομίζω πως σου ταιριάζουν.

Πρέπει να κάνω οικονομία.
Να επενδύσω στο (επαγγελματικό) μέλλον μου.
Να βάλω στόχους.

Στόχοι είναι τα όνειρα με ημερομηνία λήξεως. Και απαιτούν θυσίες και κόπο.
Τίποτα καλό δεν σερβίρεται εύκολα.
Κι οι στόχοι κρύβουν από πίσω τους την λέξη ελευθερία.

Δεν χρειάζεται να σου πω ότι πάντα θα μας έχεις στήριγμα.
Δεν χρειάζεται να σου πω πως οι επιθυμίες σου είναι επιθυμίες μας.
Δεν χρειάζεται να σου πω πως σ' εκτιμούμε και σε λατρεύουμε.

Σάββατο, Μάϊος 31, 2008

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ

Το πόσο ανάγκη έχουμε για επικοινωνία, για επαφή, για μετάγγιση ιδεών, απόψεων, το ακούω συχνά, το έχω πει και 'γω η ίδια.
Την κυριολεξία όμως, την ουσία αυτών των λέξεων, την διαπιστώνω τώρα σ' αυτόν εδώ τον "ηλεκτρονικό τόπο", στον κόσμο των blogger δηλαδή, και ιδιαίτερα στα σχόλια.
Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εκφράζονται εδώ πιο ελεύθερα,μπορεί και να εκφράζονται ελεύθερα μόνον εδώ, σ' αυτόν εδώ τον τόπο της ανωνυμίας, του κρυμμένου προσώπου.
Και αναρωτιέμαι, γιατί τάχα διστάζουμε να πούμε τι νιώθουμε, τι πιστεύουμε, τι φανταζόμαστε, ονειρευόμαστε, ποθούμε, προσδοκούμε.....φανερά; φωναχτά; επώνυμα;
Ποιες αναστολές μας συγκρατούν; Προσωπικές; κοινωνικές; Τι φοβόμαστε; Τον αντίλογο πρόσωπο με πρόσωπο; Την απόρριψη;
Αν όλοι πετούσαμε τις μάσκες, είχαμε το θάρρος της γνώμης μας, δηλώναμε τα θέλω μας, γνωστοποιούσαμε τις ανάγκες μας, ζητούσαμε την αγάπη που έχουμε ανάγκη, ξεφωνίζαμε τον έρωτά μας, δεν θα ήταν όλα πιο απλά; πιο ξεκάθαρα;
Και για να μην χαλαρώνετε , ορίστε και ένα ποιηματάκι.
Όχι νομίζατε ότι θα ξεφεύγατε ανώδυνα!

Αναντίρρητη, πιεστική
από μέσα μου θέλει να βγει η κραυγή
εδώ είμαι ΖΩ

Υπάρχω, σκέφτομαι, επιθυμώ,
σ' όλο τον κόσμο να πω
ο κόσμος όλος να μάθει
τ' απόκρυφα μου πάθη

Τρόπο πώς να βρω
όλα αυτά να μοιραστώ
από τη λάβα που με καίει
να ελευθερωθώ;

Εδώ είμαι να πω
υπάρχω σκέφτομαι, επιθυμώ



Τετάρτη, Μάϊος 28, 2008

ΑΗΔΟΝΟΠΙΤΑ







Αηδονόπιτα, έχετε ξανακούσει την λέξη; Οι περισσότεροι πιστεύω πως όχι.
Είναι ο τίτλος ενός νέου βιβλίου γραμμένο από έναν Θεσσαλονικιό εκπαιδευτικό, τον Ισίδωρο Ζουργό.
Έχει σαν θέμα του τον αγώνα του 1821, μα πιστεύω αυτή είναι η αφορμή για τον συγγραφέα να αναπτύξει τις απόψεις του για τον αγώνα του ανθρώπου γενικότερα.
Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει αναφορές τεκμηριωμένες για ιστορικά γεγονότα, για αφανείς και γνωστούς ήρωες, για τις διαμάχες της εποχής, το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων και όλα γενικώς τα τεκταινόμενα της εποχής.
Είναι γραμμένο σε μια γλώσσα απλή μα πλούσια. Εννοώ ότι χωρίς να είναι επιτηδευμένη, έχει έναν λυρισμό, μια ποιητικότητα!!! (Λέτε από εκεί να εμπνέομαι?? Διόλου απίθανο!!) Χωρίς μεγάλες προτάσεις, με πολύ καλά ελληνικά, σου μεταφέρει εικόνες, σου μεταδίδει συναισθήματα, σε ταξιδεύει στον χρόνο.
Κάτι που επίσης θεωρώ σημαντικό, είναι ότι τολμά και στηλιτεύει κακώς κείμενα, και προκειμένου να πλατειάζω θα αντιγράψω ένα απόσπασμα.

"Ο Ελισαίος ξεψύχησε στα χέρια μου σφαγμένος από πλατιά λάμα. Ήταν τότε που ήρθαν οι άνθρωποι του γκουβέρνου και άναψε η μάχη μεταξύ μας.Φώναζε ο ένας τον άλλο τουρκόφιλο και προδότη, ώσπου γεμίσαμε δυο λάκκους μέχρι επάνω. Καμάρωσε τον αγώνα των Γραικών! ΄Ενθεη μανία για τα άσπρα, τους παράδες, την εξουσία. Το γκουβέρνο έδινε διαταγές δολοφονίας δώθε κείθε, και οι αντίθετοι έκαιγαν χωριά και πέρναγαν θηλιά στους χωρικούς."

Ενα αρκετά μεγάλο μέρος του βιβλίου εκτυλίσσεται στην πολιορκία του Μεσολογγίου. Σε κάποιες στιγμές νομίζεις ότι μυρίζεις το μπαρούτι, το χνώτο της πείνας, ότι τσούζουν τα μάτια σου από τον καπνό .
Το βιβλίο γενικά έχει αναφορές στον έρωτα, στην φιλία, στο μίσος, στον αλτρουισμό, στην υστεροβουλία, έχει πένθος, νοσταλγία και προπάντων αγάπη για την αρχαία Ελλάδα, την ελευθερία και την φιλοσοφία.
Δεν το έχω τελειώσει ακόμη, μου αρέσει να καθυστερώ τα ωραία βιβλία, μου φαίνεται έτσι τα απολαμβάνω καλύτερα, αναμασώ τις δυνατές στιγμές τους, κρατώ την επίγευση τους όπως θα έλεγε και ο ξεναγός μας στο κτήμα Γεροβασιλείου.

Κυριακή, Μάϊος 25, 2008

ΑΡΑΓΕ






Άραγε τι να' ναι αυτό
στο σημερινό το πρωινό
που με άλλα μάτια την ζωή αντικρίζω
που δεν βλέπω καθόλου το γκρίζο;

που ακούω τ' αηδόνι
κρυφά να μου λέει
κείνο το σύννεφο για σένανε τρέχει;

Για σένα σχήματα αλλάζει
την μορφή σου θέλει να μοιάζει;

Άραγε τί να' ναι αυτό
στο σημερινό το πρωινό
που με άλλα μάτια
ο Μιχάλης με βλέπει
την ανάγκη μου λέε ότι έχει;

που στ' αυτί λόγια πλάνα μου λέει
πως για μένα το ρόδο ανθίζει
την ευωδιά του σε μένα χαρίζει;

Άραγε να' ναι από αυτό
το μανιτάρι το ασπριδερό





που σε λόγγο γνωστό βλασταίνει
και στην Αθήνα σήματα στέλνει;

Μήπως και γω σε λόγια φιλόσοφου
έπρεπε να βασιστώ
την γεύση του να μην δοκιμάσω
τα μυαλά μου αν δεν θέλω να χάσω;


Πέμπτη, Μάϊος 22, 2008

ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ

Μετά τα χτεσινά παράπονα, ότι καλά είναι τα στιχάκια αλλά γιατί δεν γράφεις πώς τα περνάς, τι βιβλία διαβάζεις, σε τι όπερες πας κ.λ.π. ήρθα σήμερα αποφασισμένη να μοιραστώ την εμπειρία μου από ένα θέατρο πού είδα +συμμετείχα την Κυριακή το βράδυ μετά την κρασοουζοκατάνυξη.

Αλλά άλλα βάζει με το νου του ο καθείς και άλλα θεός κελεύει. Στην περίπτωσή μου θεός = σύζυγος που με περίμενε στο σπίτι με μεζεδάκι, ουζάκι και καλή παρέα.

Παρόλα αυτά εγώ λέω να εμμείνω σταθερή στας αποφάσεις μου ,ως κορασίς με πυγμή και αποφασιστικότητα και να σας πω, ότι αν τύχει και μάθετε ότι το θέατρο "playback" κάπου δίνει παράσταση, να μην χάσετε της ευκαιρίας.

Είναι ένα θέατρο πρωτοποριακό να το πω; διαφορετικό; διαδραστικό;
Ίσως να είναι κάτι απ όλα!!

Θα προσπαθήσω να σας το περιγράψω, αν και το βρίσκω λιγάκι δύσκολο.
Κατ αρχήν δεν υπάρχει σενάριο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε μια κεντρική ιδέα, παράδειγμα σχέσεις γονιών και παιδιών, και όποιος ήθελε από το κοινό έλεγε μια ανάμνηση του, κάτι που θεωρούσε σημαντικό, κάτι που τον απασχολούσε, τον πλήγωνε.....καταλαβαίνετε!

Ένας που έπαιζε τον ρόλο του συντονιστή, αποσαφήνιζε το συμβάν, εστίαζε στο καίριο σημείο του, και έδινε πάσα στους ηθοποιούς για δραματοποίηση του γεγονότος.

Εκεί ήταν όλο το παιχνίδι!!!

Να δεις εσύ τι συναισθήματα βγήκαν στην επιφάνεια, τι μάτια βούρκωσαν, τι αχ ακούστηκαν!!

Το πιο εκπληκτικό για μένα, ήταν ότι ο κόσμος ήθελε να μοιραστεί τα βιώματά του, και μάλιστα οι περισσότεροι προτιμούσαν να ανέβουν στη σκηνή και να διηγηθούν την ιστορία τους, ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να την πουν και από την θέση τους. Ήταν κάτι που το είδα πρώτη φορά. Συνήθως ο κόσμος, και βάζω και τον εαυτό μου μέσα,διστάζει ενώπιον κοινού και μια μονολεκτικά απάντηση να δώσει, πόσο μάλλον να πει κάτι τόσο προσωπικό!!

Ήταν η θεατρική ομάδα που το πέτυχε αυτό, με την αμεσότητά της, την απλότητα της, τα λιτά εκφραστικά της μέσα.

Πιστεύω πως από πίσω κρυβόταν πολύ δουλειά, γιατί οπωσδήποτε δεν είναι εύκολο να μπορείς μια ιστοριούλα που την ακούς εκείνη την στιγμή, να μπορείς να την μεταφέρεις πάλι πίσω, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια εκπαίδευση. Κατά την γνώμη μου όχι τόσο υποκριτικής φύσεως όσο , ψυχολογικής ή σωστότερα ψυχογραφικής.

Μπράβο στην ομάδα!!!

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ

Δευτέρα, Μάϊος 19, 2008

ΣΟΦΙΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΠΡΟΘΕΣΗ ΣΟΥΠΙΑ

Ευχαριστώ όλους και όλες για τις ευχές και τα χρόνια πολλά, το σπίτι είναι ανοιχτό για όλους. Με λίγα λόγια δεχόμαστε!!



Το μυαλό μου είναι ως σηπία
σοφία δεν έχει καμία
παρεούλα ψάχνει να βρει
με πρόθεση για αναψυχή


ότι θα καταντούσα σαν τον Σουρή
ούτε που το είχα φανταστεί!!

όποιος θέλει και μπορεί
από τον τίτλο να εμπνευστεί
ας πάρει πένα και χαρτί
να δούμε δείγμα και γραφή.