Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Μήνες επί μηνών ταλανιζόμαστε με τις περικοπές επιδομάτων, δώρων, παροχών και τα γνωστά επί ασφαλιστικών, λέχθηκε και τι δε λέχθηκε περί αυτών απ όλους και απ όλα τα Μ.Μ.Ε., μα θορυβωδώς εσιώπησε, εκτός κι αν σφάλλω, επιφανής μερίδα δημοσίων υπαλλήλων. Συγγνώμη. Κρατικοί λειτουργοί ήθελα να πω.
Μέχρι πρότινος.
Μέχρι που τα μέτρα τους αγγίζουν.
Τώρα εννόησαν πως είναι αντισυνταγματικά και θα πολεμήσουν (με νύχια και δόντια;) για τη καταπολέμησή τους.
2 απορίες έχω.
1ον: Μόνο για την κάστα τους οι αγώνες;
2ον: Ποιο λάκκο κρύβει η φάβα για τον διαχωρισμό τους ως κρατικούς λειτουργούς αντί δημοσίων υπαλλήλων στην απογραφή;
Κρατικοί λειτουργοί, που απαιτούν υψηλό εισόδημα ώστε να είναι αδιάφθοροι.
Αυτά που είπε όμως ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΔΗΜ. ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Λ. ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΘΕΣΜΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ σύμφωνα με άρθρο της Ελευθεροτυπίας με έβαλαν σε σκέψεις.

«Επίορκοι δικαστές» και επώνυμοι που «πάντα γλιτώνουν»

Ευθείες βολές κατά της Δικαιοσύνης για τη βραδύτητα στην εκδίκαση των υποθέσεων διαφθοράς, εκτόξευσε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής.

«Γνωρίζω πολλά πράγματα, από μέσα» για τη Δικαιοσύνη, είπε ο Λ. Ρακιντζής. «Υπάρχουν αποφάσεις που δεν μπορώ να εξηγήσω», πρόσθεσε Μιλώντας χθες, ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, έκανε λόγο για «επίορκους δικαστές» και για «επώνυμους που δεν καταδικάζονται ποτέ, παρά απαλλάσσονται με βούλευμα».

Σήμερα η ίδια εφημερίδα γράφει:

  1. Για να τελεσιδικήσει μια σοβαρή ποινική υπόθεση (Εφετείου), απαιτούνται κατά μέσο όρο 8-9 χρόνια.
  2. Στα διοικητικά Δικαστήρια ο αντίστοιχος χρόνος είναι 8-10 χρόνια.
  3. Στο Πρωτοδικείο Αθήνας εκδικάζονται 4 στις 10 υποθέσεις των πινακίων.
  4. Η συνολική εκκρεμότητα υποθέσεων αγγίζει τις 350.000!
  5. Στο Πρωτοδικείο Αθήνας όλες οι υποθέσεις προσδιορίζονται να δικαστούν 2 χρόνια μετά!
  6. Συνολικά οι εκκρεμείς υποθέσεις σε όλα τα δικαστήρια της χώρας εκτιμάται ότι υπερβαίνουν το 1 εκατομμύριο!
Και ακόμη:

Διαφθορά, αδιαφάνεια, αναποτελεσματικότητα

Για φαινόμενα διαφθοράς, αδιαφάνειας και ανεπάρκειας δικαστών που, σε συνδυασμό με τον σφικτό εναγκαλισμό τους από την εκτελεστική εξουσία, έχουν οδηγήσει σε ατυχείς επιλογές ηγεσίας και έφεραν την ελληνική Δικαιοσύνη σε κατάσταση αμφισβήτησης και αναποτελεσματικότητας κάνει λόγο ο Ι. Παπανικολάου, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου έως τον Ιούνιο του 2010 και προϊστάμενος της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων το κρίσιμο διάστημα 2008-2009.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Μεσοκαλόκαιρο, ζέστη, κορμιά ιδρωμένα, μέλη κουρασμένα, διάθεση ευκολομεταβαλλόμενη.
Φραπεδιές, μπύρες, κουβεντούλες, καλαμπούρια, σχολιασμοί, διάβασμα, μπιρίμπα, θέατρο, βόλτες, θερινά σινεμά.
Χαλλαρή ζωή, δύσκολη ζωή, δραστήρια, αγχωμένη, ανέμελη, τσιτωμένη, διασκεδαστική, κουραστική, μονότονη.... μα προπάντων όπως χρειάζεται. Απρόβλεπτη.

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010







Βρέθηκα απρογραμμάτιστα για ένα δεκαήμερο στη Θράκη και στον Έβρο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι αυτήν την περιοχή, μα για πρώτη φορά πήγα στα Πομακοχώρια, Φέρρες, Σουφλί, Δαδιά και στο περίφημο Δέλτα που είναι μαγευτικό.

Ως γνωστό μετά από μια εξόρμηση, σε αυτό το blog ,δημοσιεύονται φωτογραφίες με κάποια σχόλια.

Συνήθως η δυσκολία είναι στο να επιλέξεις τις αντιπροσωπευτικότερες φωτογραφίες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η δυσκολία ήταν στο σχολιασμό.
Τι να γράψεις για τον Έβρο χωρίς να αναφερθείς στη διέλευση των λαθρομεταναστών
Και τι να πεις για ένα θέμα που καίει και πονάει.
Να μιλήσεις για τις συνθήκες που αναγκάζουν ανθρώπους να εγκαταλείψουν πατρίδες για καλύτερη ζωή, για την εκμετάλλευσή τους από "συνανθρώπους" τους, για ελλειπή μέτρα φύλαξης συνόρων, για περιπτώσεις που μάνες χάνουν τα παιδιά τους ή για περιπτώσεις που πτώματα εκβράζονται σωρηδόν;


Η αίσθηση ανάτασης που εισπράττεις γνωρίζοντας δρυμούς και πανέμορφες περιοχές με πλούσια βλάστηση και σπάνια βιοποικιλότητα, σκιάζεται από τη σκληρότητα του ανθρώπου.






Μα και η Ελληνική πραγματικότητα με τα μνημόνια της που θα μας μείνουν αμνημόνευτα, τις βόμβες και τα κυριαρχικά δικαιώματα που κάνουν βόλτες και ενίοτε εκρήγνυνται, τα συνταξιοδοτικά της, τα ένσημα της που από βαριά και ασήκωτα για πούπουλα μετράνε, την ανεργία της, τα φ.π.α και τις φάπες της, σε κάνει να τραγουδάς "δεν είναι καλοκαίρι τούτο το φετινό κοντεύω να φλιπάρω και όλο μονολογώ".
Μα και ο καιρός συνηγορούσε σ΄αυτό, μιας και τα αεράκια δεν αφήσαν τίποτα όρθιο.

Ευτυχώς όμως ο κόσμος δεν το βάζει κάτω
και συνεχίζει μπάνια και αθλοπαιδιές.
Η Θράκη έχει τεράστιες παραλίες, με κοινοτικές κοινόχρηστες ομπρέλες και αποδυτήρια, με οργανωμένα μπαράκια, ωραιότατες παραλιακές ταβέρνες, καθαρή θάλασσα, αλλά δεν έχει τουρισμό.
Οι Θεσσαλονικείς μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν το "σαν τη Χαλκιδική δεν έχει" και να εκδράμουν και σε άλλες παραλίες, είτε προς Πιερία μεριά, είτε προς Καβάλα, Ξάνθη, τόσο για αποσυμφόρηση, όσο και για διακίνηση κινητηρίου δυνάμεως αλλά και για πιο οικονομικές διακοπές.
Η Παναγία η Κοσμοσώτηρα στις Φέρρες

Στοίχιση  στο  κέντρο

Μια ιδέα από τα Πομακοχώρια




από το Σουφλί







από την Ξάνθη





και συγκεκριμένα




από




την παλιά





πόλη













και τίτλοι τέλους με


νέο κομμάτι της συλλογής.