ΠΩΣ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΕΝΩΝΕΙ ΟΤΑΝ "ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ"

Όταν πρωτοάκουσα πέρυσι το φθινόπωρο από τον 9,58 στην εκπομπή "Κάτι παίζει" από τους παρουσιαστές Ελένη Κουρτίδου και Θανάση Γωγάδη τη ιδέα ενός θεατρικού με sms, είπα σαν ιδέα καλή, αλλά να δούμε πώς θα γίνει και εφικτή.
Και έγινε με τον τίτλο "Δεν αντέχω άλλο, έρχονται συνέχεια" και μάλιστα με επιτυχία.
Και η επιτυχία για μένα δεν έγκειται μόνο στη μοντέρνα σκηνοθεσία του Γιάννη Παρασκευόπουλου και στις υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών που υποστήριξαν το έργο, αλλά βασικά στην ενεργή συμμετοχή τόσων ακροατών.
Το έργο ξεκίνησε τονίζοντας την αποξένωση και τη μοναξιά των ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις, τελείωσε όμως μέσα από τα ένθερμα και ενθουσιώδη χειροκροτήματα σε μια συνένωση.

Οι δυσκολίες που προκύπτουν από κάτι τέτοια εγχειρήματα, κατά τη γνώμη μου φυσικά, είναι η δυσκολία ανάπτυξης χαρακτήρων και η μη συνοχή της υπόθεσης.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση αντιμετωπίστηκαν με ευρηματικότητα και η παράσταση έβγαζε και νόημα και γέλιο και συγκίνηση, μα προπάντων μηνύματα.
Μη ξεχνάμε άλλωστε πως συρράφτηκε από 2000 sms!
Οι ανασφάλειες, ο φόβος του θανάτου, η υποβάθμιση των αξιών, ο έρωτας, η έλλειψη επικοινωνίας σχολιάστηκαν από τους συν-συγγραφείς με πίκρα, με θλίψη, με ειρωνεία, με χιούμορ, αλλά το συλλογικό πνεύμα και η ομαδικότητα ήταν για μένα αυτά που στο τέλος επικράτησαν.

Το έργο θα παίζεται σήμερα και αύριο στη Πειραματική Σκηνή της Μονής Λαζαριστών, στις 9, με ελευθερη είσοδο.