THE SOUND OF SILENCE

Στην ελευθεροτυπία της Τρίτης, στην τελευταία σελίδα, είχε ένα άρθρο για τον ήχο της σιωπής.
Θεωρώντας το συνέχεια της κουβέντας μας για την ομιλία και την σιωπή, το μεταφέρω αυτούσιο:

"Ελευθεροτυπία, Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Το αναγνωστικό της τελευταίας σελίδας

• Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr,www.bavzer.blogspot.com

  The Sound of Silence

ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ που ο θόρυβος γύρω μας -όσοι ζούμε σε μεγάλες πόλεις, δηλαδή- είναι πολύς, συνεχής και αποκρουστικός, όλο και πληθαίνουν οι άνθρωποι που καταφεύγουν σε μια καινούργια «θεραπεία» (η οποία, όμως, στην ουσία είναι παμπάλαιη, αφού την «εφαρμόζουν» διάφορες θρησκείες) που ονομάζεται «αποτοξίνωση σιωπής» ή και «νηστεία θορύβου».

Διαβάζαμε προχθές στην αγγλική «Ντέιλι Τέλεγκραφ» για μία πολύ δυναμική γυναίκα, που είναι στέλεχος μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας, η οποία δοκίμασε αυτή την 3ήμερη «αποτοξίνωση σιωπής» και είπε μετά πως ένιωσε τον εαυτό της να αναγεννάται, ψυχικά και σωματικά. Η κ. Μπ. (δεν ήθελε να μαθευτεί το όνομά της, για να μην αρχίσουν να την ενοχλούν οι δημοσιογράφοι και χάσει την ησυχία της), ζούσε και ζει ακόμα μία ζωή που ούτε και η ίδια φανταζόταν πόσο θόρυβο είχε.

ΞΥΠΝΑΕΙ το πρωί και πριν καλά καλά ανοίξει τα μάτια της, πατάει το κουμπί της τηλεόρασης και, όσο αρχίζει να ετοιμάζεται για τη δουλειά, «παρακολουθεί» τις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές. (Στην Αγγλία, οι τόνοι είναι χαμηλοί σ' αυτές τις εκπομπές. Στη χώρα μας, οι συμμετέχοντες σε αυτές μοιάζουν να είναι συνεχώς στην πρίζα). Καθ' οδόν προς τη δουλειά, η κ. Μπ. ακούει στο ραδιόφωνο, στο αυτοκίνητό της, την ειδησεογραφική επομπή Today από το 4ο Πρόγραμμα Ραδιοφωνίας του BBC -μια εκπομή που είναι στον αέρα πολλές δεκαετίες, είναι εξαιρετικά υψηλού επιπέδου ενημέρωσης και ακούγεται απ' όλους εκείνους που περιγράφονται ως «decision makers», δηλαδή, εκείνους που είναι μέσα στα λεγόμενα «κέντρα λήψεως αποφάσεων».

ΕΠΕΙΤΑ, στο γραφείο, η κ. Μπ. βρίσκεται αντιμέτωπη με όλον τον συνηθισμένο θόρυβο του εργασιακού της χώρου. Τηλέφωνα να κτυπούν διαρκώς, ακατάπαυστες συζητήσεις σε συνεδριάσεις, που συνήθως διαρκούν πολύ περισσότερο απ' όσο χρειάζεται το «θέμα» τους, αλλά και διάφοροι μικρότερης ισχύος ήχοι, όπως πληκτρολόγηση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, βάδισμα των υπαλλήλων, μετακίνηση μικροαντικειμένων, κ.λπ., αθροιστικά δημιουργούν έναν ασταμάτητο και πολύ ενοχλητικό κρότο. Η αποτοξίνωσή της συμπεριελάμβανε, λοιπόν, τρεις ημέρες απόλυτης σιωπής. Αποσύρθηκε σε μια εξοχική κατοικία ώστε να γλιτώσει και από τον περιβάλλοντα θόρυβο της πόλης, και απλώς, όπως λέει η ίδια, σφράγισε το στόμα της. Ταυτόχρονα, βεβαίως, απενεργοποίησε όλα τα τηλέφωνά της και κράτησε έναν ειδικό αριθμό σε καρτοκινητό, τον οποίο έδωσε μόνο σε πολύ στενά συγγενικά της πρόσωπα, με την εντολή «να με πάρετε μόνο για σοβαρό θέμα ζωής και θανάτου - όχι δουλειάς».

ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ, λοιπόν, σ' αυτήν τη σιωπηλή της νηστεία, η κ. Μπ. πολύ γρήγορα ανακάλυψε πως «το πρωινό τραγούδι των πουλιών είναι πολύ ομορφότερο από την πρωινή φλυαρία των ραδιοφώνων και της τηλεόρασης». Ταυτόχρονα αισθάνθηκε πως αυτή η, έστω και μικρή, «αποτοξίνωση θορύβου» τη βοήθησε να καθαρίσει τη σκέψη της «από πάσης κηλίδος» και να στοχαστεί πράγματα που η «σκληρή καθημερινότητα» σε κάνει να σπρώχνεις διαρκώς όλο και πιο βαθιά μέσα σου, και στο τέλος να τα αφήνεις εκεί, ανέγγιχτα. Από την άλλη, όπως παραδέχεται και η ίδια (αλλά το ίδιο θα σου πουν και όσοι άλλοι ακολουθούν αυτήν τη νηστεία), δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν άνθρωπο των πόλεων, άνθρωπο που έχει εθιστεί πια στον θόρυβο, να μείνει, όχι τρεις μέρες χωρίς να αρθρώσει λέξη, αλλά ούτε και μερικές ώρες. Η κ. Μπ. μιλάει για «υπέροχη, αλλά και επίπονη διαδικασία». Και παραδέχεται πως μια - δυο φορές τής ήρθε να αρχίσει να μιλάει στον εαυτό της, «αλλά έσφιξα τα χείλη και δεν το έκανα».

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ

«People talking without speaking People hearing without listening».

Απόσπασμα από το τραγούδι Sound of Silence (Ο ήχος της σιωπής) του Πολ Σάιμον. (Σε πολύ ελεύθερη μετάφραση: Ανθρωποι που μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα / Ανθρωποι που ακούνε χωρίς όμως να προσέχουν τι τους λες)".