Η ΕΚΠΛΗΞΗ

Μια φορά και έναν καιρό...
Όχι.
Μια φορά τον μήνα, μια ομάδα, μαζευόμαστε στον πιο φιλόξενο χώρο που έχω γνωρίσει και μιλάμε για φιλόσοφους και φιλοσοφία, για τον άνθρωπο και τις ανεξιχνίαστες βουλές του.
Οι συζητήσεις αυτές εκτός του μας προσθέτουν γνώσεις, μας οδηγούν σε νέα μονοπάτια σκέψης, διευρύνουν το οπτικό μας πεδίο και φωτίζουν σκοτεινές μας σημεία, επιφέρουν και μια ανάταση ψυχής.
Αυτό όμως που με κάνει να αναφέρω όλα αυτά, είναι μια μια έκπληξη που μας περίμενε.
Στην τελευταία μας συνάντηση, είχαμε και έναν επισκέπτη από την Ελευσίνα, την Κατερίνα Παπουτσή .
Μια γυναίκα που οι αποστάσεις και οι τυχόν ταλαιπωρίες δεν στάθηκαν εμπόδιο στις πνευματικές και υπαρξιακές της ανησυχίες .
Η επιθυμία της για να υπάρξει κάτι ανάλογο στην πόλη της, ήταν η κινητήρια δύναμη για να εντοπίσει αυτό που ζητούσε.
Δεν μπορώ να μην καταθέσω τον θαυμασμό μου για τέτοιους ανθρώπους.
Είθε το κυνήγι για τροφή του μυαλού να οπλίζει την φαρέτρα μας με θέληση και τόλμη.