Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Η ΦΗΜΗ

Υπάρχει πιο ευνοϊκό μέσο από τη φήμη; Ανεξιχνίαστη, ανεπαλήθευτη, πανταχού παρούσα, μοιάζει με μια άσχημη οσμή που γεμίζει το σπίτι, αλλά κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται.

Η φήμη είναι ανεπιτήδεια. Το περιεχόμενο της είναι πάντα αληθοφανές, καθώς διαφορετικά δε θα μπορούσε να υπάρξει. Παρουσιάζεται όμως με τέτοιο τρόπο, ώστε να δίνει έμφαση σε ανώδυνα ή ακόμα και ασήμαντα ζητήματα. Ευδοκιμεί κυρίως σε ταραγμένες περιόδους, στις οποίες οι μέτριοι ελπίζουν να εδραιώσουν επιτέλους το κύρος τους, καθώς οι περίοδοι της ειρήνης και γαλήνης δεν τους επιτρέπουν να το κάνουν. Όλα ξεκινούν από τα συναισθήματα τα οποία κατηγοριοποιούνται σε γενικές γραμμές κάτω από το όνομα της ζήλιας, που όμως οι Έλληνες την αποκαλούν φθόνο και για τον οποίο αισθάνονται έναν σχεδόν ιερό τρόμο. Γιατί, δυστυχώς, ο φθόνος δε μένει ποτέ αδρανής!

ΖΕΡΑΛ ΜΕΣΑΝΤΙΕ

Δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης μηνιαίου επιστηνονικού περιοδικού κοινωνικών θεμάτων, συγγραφέας.

12 σχόλια:

manetarius είπε...

Δεν ξέρω τι να πω...νιώθω απέραντο φθόνο για το λέγειν του!

asterion είπε...

Καλησπέρα Κωνσταντινιά
θέλω να πιστεύω ότι η ευχή σου για τα ψώνια μου πήγε καλά, επειδή πήρα ένα φακό κατπληκτικό αυτοφορτιζόμενο (τον φορτιστή δίνουν μια Ρωσσίδα να τον κουβαλάει για να μην κουράζεται ο ιδιοκτήτης)
Για την σημερινή σου ανάρτηση έχεις δίκιο σε όλα αλλά ιδιαίτερα κάτι, πολύ σπουδαίο κατά την γνώμη μου "Ο Λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται". Συνήθως την προκαλέι ο ίδιος. Εμείς προσπαθούμε να την εκμεταλλευθούμε, όταν την βρούμε. Είναι ποιό αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με ψίθυρο.

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα,

δεν έχεις λόγο!
Πάντα εντυπωσιάζομαι με τα λεγόμενά σου, για να μη πω πως καμιά φορά σοκάρομαι κιόλα.

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίων,

βαριακούω

Sophia Kollia είπε...

Φήμη ,...αυτό που λένε πιο καλά να σου βγεί το μάτι παρά το όνομα....
Ο φθόνος στην Ελλάδα ευδοκιμεί,σαν την ελιά, αλλά με πολλά οξέα....
καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Καλή σας ημέρα Κωνσταντινιά
Διάβασα ότι βαριακούς. Είναι σχήμα λόγου; είναι αποφυγή απαντήσεως; είναι περίπτωση βαρειού κρυολογήματος, συνεπέια πολλών απροσεξιών;
Εύχομαι περαστικά.....και να είναι μια φήμη που μου καρφώθηκε. Χειμώνας είναι εξασθενημένοι οργανισμοί υπάρχουν, λόγω ...ιδιαιτεροτήτων..

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά το διάβασα το ξαναδιάβασα και προσπαθούσα να θυμηθώ που το έχω δει γραμμένο. Τελικά μου ήρθε στο νου ο ορισμός της ερωμένης, κάπως έτσι περίπου. Πιθανό να τον έγραψε ο ίδιος, πάντως ο τρόμος που προκαλεί είναι ο ίδιος. Πολλά φιλιά gskastro

asterion είπε...

Καλησπέρα Κωνσταντινιά και Κάστρο
(εγκαινιάζω ή κάνω λάθος την απ' ευθείας συνδιαλλαγή με επισκέπτη, υπό το βλέμμα πάντοτε της φιλοξενούσης αρχής.
Για το όνομα του μεγάλου Δία, τι είναι αυτό που προκαλέι τρόμο Κάστρο; Τα έχασα.
Ομως επειδή ίσως δεν θυμάσαι καλά, ήταν κάποια ερωτήματα των εφηβικών παρεών της εποχής μας. Το ξαναθυμίζω. Τι είναι εκείνο που στην Αγγλία ονομάζεται λόρδος, στην Γαλλία φήμη, στην Ρωσσία(τότε) Κομισσάριος, και στην Ιταλία αυλαία.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Αστερίωνα λες τελικά να τσακωθούμε σε ξένα χωράφια; Γι’ αυτό που τρομάζει θα στο πω τηλεφωνικά, άλλωστε τον έχεις ζήσει, τον απόλυτο τρόμο.
Όσο για τα εφηβικά χρόνια είχαμε; Προσπαθώ να θυμηθώ, αλλά δεν μπορώ. Μήπως τελικά μεγαλώσαμε απότομα, μήπως τελικά δεν τα χαρήκαμε ή δεν τα γνωρίσαμε καν, με βάση πάντα τα σημερινά δεδομένα.
Θυμάσαι τον Γιώργο και τους άλλους κατηγορούμενους γιατί παίζαμε στο προαύλιο του σχολίου και σαν παιδιά 15αριδες τότε, φωνάζαμε; Θυμάσαι που σηκώθηκε ο πατέρας του από την έδρα γιατί δεν θεωρούσε ηθικό να δικάσει τον γιό του, τον μετέπειτα καθηγητή στο πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων;
Αρκετά όμως σε ξένα χωράφια θα συνεχίσουμε τηλεφωνικά. Να είσαι καλά Αστερίωνα, και Κωνσταντινιά ευχαριστώ για την φιλοξενία. Πολλά φιλιά σε εσένα όχι στον άλλον, έχει μουστάκι. gskastro

asterion είπε...

Συγνώμην Κωνσταντινιά αλλά.
Κάστρο με τίποτα εφηβεία με τα σημερινά δεδομένα της απόλυτης συνήθως απόλαυσης. Εμείς την καταλάβαμε ορμονικά, και χωρίς αντίκρυσμα ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ. Σήμερα βλέπω γονείς να κάνουν πλάτες στα παιδιά τους, και άν προκύψει και κανένας καρπός έ! και τι έγινε; Είπαμε άλλοι καιροί άλλα ήθη. Προτιμώ τα δικά μας, με τους φόβους και τα καρδιοχτύπια αλλά και το πλούσιο συναίσθημα. Και όταν μυριζόταν κάτι η κυρία Κούλα (θεός σχωρέστην)θυμάμαι πως διαβολιζόσουν.
Κωνσταντινιά χίλια συγνώμην για την καταπάτηση. Αφού λείπει ο γάτος τα ποντίκια χορεύουν. Μπές και στα δικά μας και κάνε τα λίμπα.
Κάστρο περιμένω το τηλεφώνημά σου.....

Κωνσταντινιά είπε...

Καλημέρα Σοφία,

εύστοχη η παρομοίωση σου!

Καλές γιορτές!

Κωνσταντινιά είπε...

Φίλοι μου,

παλιόφιλοι, μου θυμίσατε παλιές καλές μέρες
Σα στο σπίτι σας, άλλωστε έχω τη φήμη φιλόξενου ατόμου, πείτε τα, κεραστείτε, μόνο τα μουστάκια σας μη τρώτε

Καλές γιορτές!