Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΕΦΗΒΕΙΑ!

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για την ψυχολογία και τις αντιδράσεις των εφήβων και γι αυτό σκέφτηκα να γράψω λίγα λόγια από κιτάπια σχολής γονέων.

Τι πραγματικά συμβαίνει στην εφηβεία; Αυτό που χαρακτηρίζει την εφηβεία είναι κυρίως η αλλαγή. Οι έφηβοι αλλάζουν σε πολλά επίπεδα: σωματικά, συναισθηματικά, γνωστικά, κοινωνικά. Για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτή θα χρειαστεί να αλλάξουμε και εμείς. Θα χρειαστεί να τους παραχωρήσουμε μεγαλύτερη ελευθερία, πρωτοβουλίες και ευκαιρίες για αυτονόμηση. Θα χρειαστεί να θυμηθούμε τη δικά μας εφηβική ηλικία για να μπούμε στη θέση τους.

Ίσως όλα αυτά μας φαίνονται πολλά και δύσκολα. Ακόμα όμως και αν μοιάζει εξωπραγματικό, η εφηβεία των παιδιών σηματοδοτεί συχνά μια περίοδο ανάπτυξης με όμορφα συναισθήματα και ελκυστική προσωπική οικογενειακή ζωή, αν και πολλές φορές απρόβλεπτη!

Ας μη θεωρούμε την εφηβεία πηγή συγκρούσεων αλλά ως μια μετάβαση στην αυτονομία και στην δημιουργία προσωπικότητας.

Πώς την ακούτε αυτή τη φράση;"Ποτέ άλλοτε δε θέλαμε τόσο πολύ να αυτονομηθούμε από τους γονείς μας, όσο τώρα, και ποτέ άλλοτε τους είχαμε τόσο πολύ ανάγκη όσο τώρα...." Σας φαίνεται παράξενη; Και όμως είναι κάποιες στιγμές που οι έφηβοι φτάνουν σε τέτοιες παραδοχές για τον εαυτό τους, ακόμα και αν δεν το ομολογούν στους γονείς τους. Στις συζητήσεις με τους φίλους τους, με τους οποίους είναι και πιο ειλικρινείς, οι απόψεις που εκφράζουν είναι συχνά αντιφατικές. Θέλουν και ταυτόχρονα δε θέλουν:τους γονείς, την ασφάλεια, τον έλεγχο. Αν τους βάλουμε όρια, αντιδρούν. Αν τους αφήσουμε τελείως ελεύθερους μας θεωρούν αδιάφορους.

Και τα όρια; Πώς θα μπουν τα όρια; Πόση ελευθερία να παραχωρήσεις σε έναν έφηβο; Πόσες πρωτοβουλίες να του δώσεις; Τι να επιτρέψεις και τι να απαγορεύσεις; τι συμφωνίες να κάνεις; Και όταν οι συμφωνίες δεν τηρούνται;Ποιά θέση να πάρεις;

Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι εύλογα και απασχολούν τους περισσότερους γονείς που έχουν παιδιά στην εφηβεία. Είναι σημαντικό οι συμφωνίες να γίνονται σε συνεργασία. Το ζήτημα δεν είναι να επιβάλλουμε αλλά να συνεργαστούμε. Η συνεργασία προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ως γονείς χρειάζεται να μπαίνουμε στη θέση του εφήβου και να λαμβάνουμε υπόψη τις ανάγκες του. Ίσως βοηθήσει να θυμηθούμε τι είχαμε ανάγκη στην αντίστοιχη ηλικία, τι περιμέναμε από τους δικούς μας γονείς, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά.


Το να διαπαιδαγωγείς εφήβους προϋποθέτει να είσαι έτοιμος να αμφισβητήσεις εν μέρει ορισμένες αξίες και αντιλήψεις σου. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε άλλες εποχές από ότι εμείς, με διαφορετικές προδιαγραφές και δυνατότητες. Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε να υιοθετήσουν όλες τις δικές μας αξίες, αλλά είναι σημαντικό να συζητάμε μαζί τους για θέματα που προκύπτουν. Ας μη ξεχνάμε ότι για τον έφηβο η γνώση δεν αποκτάται μόνο μέσα από τις εμπειρίες που συλλέγει, αλλά κυρίως από τον τρόπο που τις επεξεργάζεται και τις βιώνει μέσα στην οικογένειά του....

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά καλησπέρα
ίσως να μην μου πέφτει λόγος αν κάνω σχόλιο εδώ, λόγω ηλικίας (μικρή).
Είναι η αλήθεια ότι στην αναφερόμενη ηλικία δεν ξέρει κανείς τι θέλει και
πως το θέλει.Οι γονείς νοιώθουν απελπισμένοι. Πρέπει να λειτουργήσει το ένστικτο και να έχεις γίνει φίλος με το παιδί σου πρωτύτερα. Οχι στην ασυδοσία επειδή ο έφηβος νομίζει ότι τα ξέρει όλα και τα μπορεί όλα. Πείρα δεν έχει. Πρέπει να μάθει να μας εμπιστεύεται για να καταφεύγει σ' εμάς στις δυσκολίες.

Sophia Kollia είπε...

Κωσταντινιά, έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ. Πολύ νηφάλια και λογικά τα λόγια σου.
Καλή βδομάδα

kostaslogh είπε...

Θα είσαι τυχερός/ή άν σε ρωτήσει ο έφηβος,αφού συνήθως τα ξέρει όλα!
Άλλως τε δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο αφού
του τα έχεις πεί με τη συμπεριφορά σου .Τα υπόλοιπα τα ξέρουν οι φίλοι του.
Η ειλικρίνεια απέναντί του πιστεύω είναι η καλύτερη γέφυρα επικοινωνίας μαζί του αφού είναι η μάνα της εμπιστοσύνης!

manetarius είπε...

Καλησπέρα Κωνσταντινιά!
Εγώ πάλι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί άπό τα 19 μου προσπαθώ να ξεπεράσω την εφηβεία ...:Ρ

Κωνσταντινιά είπε...

Ηφαιστίωνα,

συμφωνώ πως πρέπει να λειτουργούμε με το ένστικτο. Αυτό προσαρμόζει και τη συμπεριφορά μας προς κάθε παιδί μας. Γιατί πολλές φορές γνωρίζουμε από μέσα μας πώς θα μιλήσουμε και τι θα πούμε στο παιδί μας.
Για το φίλος δεν θα συμφωνήσω. Για την εμπιστοσύνη επαυξάνω.

Κωνσταντινιά είπε...

Σοφία,

σ' ευχαριστώ!

Καλή βδομάδα

Κωνσταντινιά είπε...

Κώστα,

ναι σε όλα.Αν βρεις τι αντιπροσωπεύει τον πατέρα πες το μου γιατί σίγουρα χρειάζεται και το αντρικό πρότυπο.

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα,

έχεις μέλλον καρδούλα μου, μη βιάζεσαι.
Αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Τώρα θα μου πεις κάτι για τα μανιτάρια θα έπρεπε να πω, αλλά έλα που δε μου 'ρχεται!

Καλή σου βδομάδα και καλή επάνοδο

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά γράφεις «Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε να υιοθετήσουν όλες τις δικές μας αξίες». Σε ποιες αξίες άραγε αναφέρεσαι; Γιατί προφανώς δεν αναφέρεσαι στις στενές αξίες της οικογένειά σου.
Μήπως λοιπόν εννοείς τις αξίες αυτών των κυρίων (δεν τους αποκαλώ όπως τους πρέπει γιατί δεν έχω τόσα χρήματα να τους αποζημιώσω) που μου έβγαλαν πέντε πορίσματα.
Όταν το άκουσα οδηγούσα και μου έφυγε το τιμόνι από τα χέρια. Τι να πούμε λοιπόν στα παιδιά μας, πώς να τα συμβουλέψουμε και τι να συζητήσουμε μαζί τους.
Κάθε φορά που ξεκινώ μια συζήτηση με την μεγάλη μου εγγονή (15 χρόνων) με αποστομώνει, είναι πολύ προχωρημένα τα παιδιά, ίσως εμείς να χρειαζόμαστε συμβουλές και κατευθύνσεις από αυτά και όχι το αντίθετο.
Να είσαι καλά Κωνσταντινιά μου και καλή σου νύχτα. gskastro

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά καλησπέρα
με την απόρριψη με κατέπληξες. Εκεί ποντάριζα για κάποια μελλοντική κατάσταση.
Για να το γράφεις κάτι θα ξέρεις. Ελπίζω να φωτισθώ, στο διάβα του χρόνου.

Κωνσταντινιά είπε...

Κάστρο,

όπως είναι γνωστό υπάρχει το χάσμα των γενεών και πράγματα που έτσι εμείς τα βρήκαμε, ίσως τα παιδιά μας να μη θέλουν να τα υιοθετήσουν. Είναι άλλωστε και υγιές αυτό.
Πολύ σωστά αναφέρεις πως οι συζητήσεις και οι συμβουλές καλό είναι να είναι αμφίδρομες.
Κατά τα άλλα, ως προς τι να πούμε για τις χαλεπές ώρες που διανύουμε, δεν έχω τίποτε να σου απαντήσω.

καλό βράδυ

Κωνσταντινιά είπε...

Ηφαιστίωνα,


τίποτε δεν ξέρω. Πιστεύω όμως πως δεν είναι δυνατόν τα παιδιά να μιλάν μαζί μου όπως άνετα μιλάν και εκμυστηρεύονται τα προσωπικά τους, τα ερωτικά τους, με τους φίλους τους.Σίγουρα και η γλώσσα τους θα είναι διαφορετική. Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς. Τα αστεία που λέω με τις φίλες μου δεν τα λέω μπροστά στα παιδιά μου.
Μπορείς να είσαι κοντά στα παιδιά σου, να έχεις εποικοδομητικό διάλογο, αλλά δεν μπορείς να υποκαταστήσεις τους φίλους.

φιλικά Κωνσταντινιά

Ανώνυμος είπε...

Το καζάνι βράζει.
Οταν βράζει τόσο έντονα, αποκλείεται να προκύψει νόστιμο φαγητό που όπως ξέρουμε θέλει σιγόβρασμα.

Ανώνυμος είπε...

Οι νέοι στην εφηβεία, έχουν ανάγκη να αυτοπροσδιοριστούν.Δεν καταστρέφονται οι σχέσεις με τους γονείς τους,αν έχουν γερά θεμέλια.
Απλά ενώ μέχρι χθες οι γονείς τους ήταν το κέντρο του κόσμου, τώρα το κέντο μετατοπίζεται και αντιλαμβάνονται ότι και οι γονείς άνθρωποι είναι κι όχι Θεοί.
Είναι απολύτως υγειές να αμφισβητήσουν, να εκτιμήσουν και να πετάξουν μόνοι τους.
Ας μην τους κόψουμε τα φτερά!
ΝΙΝΑ

asterion είπε...

Επί τέλους κάπως βρήκα άκρη. (Με το nikname). Για αλλα που διάβασα έχω μαύρα σκοτάδια.
Αύριο είναι ανοικτή η αγορά. (πάω για φακό). Τις απόψεις μου τις έχω γράψει. Τα υπόλοιπα είναι επαναλήψεις ανώφελες.

Κωνσταντινιά είπε...

Νίνα,


δεν έχω παρά να συμφωνήσω.
Αν δεν αμφισβητήσουν και δεν επαναστατήσουν οι έφηβοι, τότε ποιοι;

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίων

καλά ψώνια!