Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ;


Θυμάμαι όταν είχα κάνει το blog η Νίνα είχε δηλώσει πως της φαίνεται "κάπως" να επικοινωνούμε με τα σχόλια, ενώ μπορούμε να τα λέμε από το τηλέφωνο. Με το καιρό μας έγινε οικείο και προσφιλές και όταν το είχα διαγράψει είχε σχολιάσει: "
Σ' έψαξα χθες, μόλις γύρισα από Χανιώτη, δεν σε βρήκα. Η ασχετοσύνη μου για το μέσον δεν μου επέτρεψε ν' ανησυχήσω. Τώρα μαθαίνω ότι αποφάσισες να κόψεις την επικοινωνία. Όχι κοπέλα μου! Τώρα που το συνηθίσαμε. Ευτυχώς ξαναγύρισες!" Τώρα συνδυάζουμε και ανακατεύουμε τηλέφωνο, ζωντανή επικοινωνία και σχόλια με μια τρομερή άνεση. Για να μη μακρηγορώ στην έκκληση μου για ερεθίσματα μου είπε γιατί δεν γράφεις για το "ΟΧΙ" στη ζωή μας μιας και είναι και επίκαιρο;

'Οταν μου το πρότεινε, στο νου μου ήρθαν τα λόγια της συμβούλου σε μια σχολή γονέων που πήγαινα προ .... αμνημονεύτων χρόνων.
Θυμάμαι πως μας είχε τονίσει να μην αποθαρρύνουμε τα παιδιά όταν μας φέρνουν αντίρρηση. Να μην επιβάλλουμε τη θέλησή μας αδιάλλακτα και αυστηρά, μα να τα αφήνουμε να επιχειρηματολογούν, να διεκδικούν, να έχουν το θάρρος της γνώμης τους.

Έτσι, μας έλεγε, θα μάθουν να λένε όχι και στις παρέες τους όταν θα τους προτείνουν να κάνουν κάτι που δεν θέλουν. Από μια απλή βόλτα ή έναν καφέ, μέχρι τσιγάρο, αλκοόλ, ουσίες κ.λ.π.

Δεν είναι κακό να κάνουμε τα χατίρια σε φίλους, παιδιά γονείς. Δεν είναι όμως και κακό να ξέρουμε να λέμε και όχι όταν χρειάζεται. Μόνο να μην είναι από αντίδραση, γιατί γνωρίζω και άτομα που δε λένε αυτά που πρεσβεύουν η επιθυμούν, μα έχουν το συνήθειο να υποστηρίζουν κάθε φορά το αντίθετο από αυτό που τους λες. Για αυτή την κατηγορία θα μιλήσουμε όμως μιαν άλλη φορά.

Τώρα θα μιλήσουμε για τους ανθρώπους που δεν ξεστομίζουν όχι, γιατί νομίζουν πως λέγοντας το , θα πάψουν να τους αγαπούν, δεν θα τους κάνουν παρέα, θα τους απορρίψουν.
Πιστεύω πως τα άτομα αυτά είναι ανασφαλή, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν πιστεύουν στον εαυτό τους. Είναι πεπεισμένοι πως μόνο κάνοντας τα κέφια των αλλωνών είναι προσφιλείς και αγαπητοί.

Για μένα, δεν είναι προσβολή ούτε εγωισμός να χαλάμε και χατίρια, να έχουμε τις απόψεις μας, τα θέλω μας, το χουζούρι μας. Γνωρίζουν οι φίλοι μας και τα παιδιά μας πως ξέρουμε να λέμε και ναι όταν το νιώθουμε, όταν χρειάζεται, όταν είναι ανάγκη.

19 σχόλια:

asterion είπε...

Αν δεν υπάρξει το κατάλληλο όχι την πρέπουσα στιγμή.....Τότε χάνει την αξία του το Ναί.
Είσαι πολύ μέσα στα πράγματα και στις σωστές σκέψεις.
Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορούσα να φανταστώ, ότι θα ερχόταν ώρα, που θα σου έδινα ιδέες για τις αναρτήσεις σου.
Χαίρομαι γι' αυτό.
Και τώρα στο θέμα μας.
Πιστεύω ότι το ΟΧΙ είναι μια εσωτερική αντίσταση.Λέγοντας ΟΧΙ αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τις επιθυμίες μας και σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Το ΟΧΙ δεν σημαίνει ότι απορρίπτουμε πρόσωπα,αλλά ότι προστατεύουμε τα πιστεύω μας.
ΝΙΝΑ

Ανώνυμος είπε...

Διευκρίνιση!
Δεν αναφερόμαστε στο ΟΧΙ σαν στείρα άρνηση, αλλά στο ΟΧΙ σαν δημιουργική ατιμετώπιση.
ΝΙΝΑ

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν είναι έτσι τα πράγματα Κωνσταντινιά, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που υπηρετούν το ‘ναι’. Στο μυαλό τους είναι πώς να βρουν λύσεις, πώς να βοηθήσουν τον συνάνθρωπό τους, πώς να είναι δημιουργικοί.
Εάν αυτό είναι γιατί διακατέχονται από ανασφάλειες και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν ξέρω τι να πω, ανήκω δυστυχώς σε αυτή την κατηγορία.
Πολλούς χαιρετισμούς και φιλιά από την Μερσίνη. gskastro

Κωνσταντινιά είπε...

Ευχαριστώ Αστερίωνα!

Κωνσταντινιά είπε...

Νίνα,


Είδες με τι απλά πράγματα χαίρεσαι;
Χαίρομαι κι εγώ που μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας και τις απόψεις μας και συνδημιουργούμε.

Κωνσταντινιά είπε...

Κάστρο,

μάλλον κατάλαβες κάτι άλλο από αυτό που θέλω να πω. Προσπαθώ να είμαι σύντομη και ίσως γίνομαι δυσνόητη.
Νομίζω πάντως αν διαβάσεις τα σχόλια του Αστερίωνα και της Νίνας θα καταλάβεις το πνεύμα της ανάρτησης.

Η ξενάγηση στην Μερσίνη ήταν απολαυστική και ξεσηκωτική. Αυτός ο παραλιακός δρόμος ..... ένας πειρασμός για μένα που τρελαίνομαι για περιπάτους.

Αντιχαιρετίσματα!!

manetarius είπε...

Πω πωωω...είμαι ανασφαλής, έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν πιστεύω στον εαυτό μου!!!
Δεν λέω όχι ... ΠΟΤΕ!!!!
Πάντα είχα πρόβλημα μ' αυτό το θέμα! Δεν λέω όχι για να μην στεναχωρήσω τον άλλον που μου ζητάει κάτι, για να μην τον απογοητεύσω, με αποτέλεσμα να μην έχω ποτέ χρόνο για τον εαυτό μου και να μην προλαβαίνω να τρέχω από τον έναν στον άλλον!!!
Τι να κάνω τώρα που έχω φτάσει στα γεράματα κι όλοι έχουν με συνηθίσει έτσι; Ήδη όταν αντέδρασα και είπα όχι σε μια φίλη... την έχασα! Βέβαια διαπίστωσα οτι ήταν φίλη μου 17 χρόνια γιατί δεν της χάλασα χατίρι...ουφ, πάλι προβληματίστηκα!
Φιλιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ρε μανεταράκι , γιατί είπες αυτά που ήθελα να πω?
Έτσι κάνουν τα φιλαράκιά? Ε όχι λοιπόν!!!
Ώχ είπα όχι.
Πιπέρι στο στόμα.
Θεέ μου πως θα γίνει να το μάθω.
Είναι τόσο εύκολο!
ΟΧΙ.
ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΊΠΕ ΚΑΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ
γμτ.

asterion είπε...

Μανιτάρι
άλλη ονομασία έπρεπε να βάλεις.
Αυτό που περιγράφεις είναι προσφορά ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ. Είναι τρομερά δύσκολο να ξεκόψεις. Οποιος συνηθίσει σε κάτι δεν του το κόβεις εύκολα. Σε όλους αρέσει αυτό που έκανες στην φίλη σου.

kostaslogh είπε...

Θέλω πολύ να πώ το όχι ,και το λέω
κάποιες φορές,όχι όσες φορές θα ήθελα όμως.
Είμαι λάτρης του ναι ,όχι επειδή φοβάμαι να πω όχι αλλά επειδή έτσι μ αρέσει!
Εξαρτάται βέβαια πάντα απ το λόγο που σε καλεί να το πείς!
Και στους φίλους μου λέω όχι,
....φτάνει να μή με κοιτάνε στα μάτια!

asterion είπε...

Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση 'ότι πάμε να ξεφύγουμε από την εννοιολογική σημασία που γράφτηκε η ανάρτηση.
Φυσικά και υπάρχει το ΟΧΙ του αρνητικού το οποίο δεν είναι μόνον απαγορευτικό, όπως τοποθετήθηκε στο θέμα μας αλλά με επικίνδυνες συνέπειες για τον αρνητικό άνθρωπο. Δεν ξέρω αν έχετε δοκιμάσει την άρνηση για την άρνηση και έχετε υποστεί τις συνέπειες της. Σας βεβαιώνω ότι δεν είναι καθόλου ευχάριστες.
Κωνσταντινιά το θέμα που έθιξες (για τον περίπατο, κάτι που μοιάζει με την Μερσίνα και την παραλία της θυμάμαι ότι υπάρχει στην Αιδηψό σε απόλυτο δέσιμο με την ηρεμία μιάς πολύ γαλήνιας θάλασσας. Οι ογκόλιθοι που είδα στην παραλία της Μερσίνας δείχνουν ότι που και πού αντιμετωπίζουν μια πολύ θυμωμένη θάλσσα.

manetarius είπε...

@ΕπικουροΒάγγελε!! :Ρ
Έμ.. έτσι έχουν τα πράγματα εδώ μέσα όποιος προλάβειειειειει...αέρααα!
Και....ΟΟΟΟΟΟΧΧΧΧΙΙΙΙΙΙ!!!!
υ.γ. Ο Μεταξάς είναι αυτός με το κονιάκ;;; :ΡΡΡ

manetarius είπε...

@αστεριον
..δεν έχεις κι άδικο... το θέμα είναι οτι αν είσαι φίλος, δέχεσαι και τον φίλο σου με τις αλλαγές του. Οπότε αν σου πει όχι γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με τον εαυτό του λίγο, δεν θα του κρατήσεις μούτρα ...λέμε τώρα!
Καλημέρααα!

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα μου,

κολλητή μου, κούκλα μου, έτσι να μείνεις, για να διαρκέσει και η φιλία μας!!!
Κάτσε να σκεφτώ και τι θέλω από σένα.....τώρα που κατεβαίνω Αθήνα....λοιπόν....περίμενε μειλ και σκέψου θετικά!!

Πολλά φιλιά!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Επίκουρε

ναι, έτσι είναι όπως τα λες. Για να μη νομίζετε πως δεν λέω καμιά φορά και ΝΑΙ!!

Σε παρακαλώ Βαγγέλη μου, αυτό διαβάζεται μελιστάλαχτα, μην αρχίσεις τα όχι σου από μένα.

Κωνσταντινιά είπε...

Κώστα,

εσένα θα σε παρακαλούσα να με κοιτάς πάντα στα μάτια.

Αυτό διαβάζεται επιτακτικά.

υ.γ. Τα χωνέψαμε τα κάστανα;

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα,

πάλι εδώ είσαι εσύ;

Ναι, ρε γμτ το ξανάπα, ναι, κονιάκ 7 αστέρων.


Καλησπέρα!!!!! Καλό Σ/Κ!!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίωνα,

άμισθε γραμματέα μου, τι να σου πω!!
Δίνω τα ρέστα μου!
Καλά μες το μυαλό μου είσαι;