Πιστεύω πως όλοι μας θεωρούμε κάποιες περιόδους, ακόμη περισσότερο κάποιες μέρες, σταθμούς στη ζωή μας.
Έναν τέτοιο σταθμό, θεωρώ τη περίοδο που πήγα σε σχολή γονέων.
Δεν ήταν τόσο αυτά που μάθαινα και από τη σύμβουλο μα και από τους άλλους γονείς, -το μοίρασμα παρόμοιων εμπειριών είναι πολύ ουσιαστικό-, όσο που βρισκόμουν σε μια ομάδα.
Η ένταξη σε ομάδα είτε είναι ομαδικό σπορ, είτε μαθήματα ζωγραφικής, νομίζω πως σε βοηθάει να εμβαθύνεις σε προσωπικό επίπεδο.
Όσο και είναι ένα σχήμα οξύμωρο, το σύνολο να αναπτύσσει τη μονάδα, παραδόξως, εμένα αυτό μου συμβαίνει.
Ενώ είναι κοινός τόπος το ότι η ομάδα δρα για την επίτευξη ενός σκοπού, επωφελούνται και τα μέλη προσωπικά οφέλη και για να μη παρεξηγηθώ, εννοώ όλους τους τομείς, συναισθηματικούς, πνευματικούς, αυτοεκτίμησης, προσφοράς, επανατροφοδότησης, εκπαιδευτικούς και ό,τι άλλο τέλος πάντων, εκτός από οικονομικούς.
Εννοείται πως δεν αναφέρομαι σε ποδοσφαιρικές, πολιτικές, εθνικιστικές, ή τέτοιου τύπου ομάδες τέλος πάντων.
Μιλάω για ομάδες πολιτιστικές, κοινωνικής αρωγής, εθελοντισμού, ανάγνωσης......
Παρατηρώ όμως, πως πολλές φορές μέσα στην ομάδα υπάρχουν διαμάχες, κακόβουλα σχόλια, επιβολή απόψεων, κυριαρχίας, καπελώματος.....
Υπάρχουν και υποομάδες που μπορεί να επιδρούν είτε ως πυρήνες συσπείρωσης είτε σαν διάσπασης.
Δεν είναι παράξενο. Μια μικρή κοινωνία είναι. Αντίγραφο της.
Δεν έχουμε μάθει να βάζουμε το εγώ μας, μετά το γενικό καλό.
Ανοήτως βέβαια, γιατί αν είναι το σύνολο καλά, είμαι και γω. Αν επιτύχει το στόχο της η ομάδα, πετυχαίνω εγω.
Αναμφισβήτητα, ο καθένας κουβαλάει και μια ιστορία, έχει τη προσωπικότητά του, τα βιώματά του, διαμορφωμένες αντιλήψεις.
Ενυπάρχουν δηλαδή πολλές συνιστώσες για την επιδιωκόμενη συνισταμένη, πολλές αντίρροπες δυνάμεις για ένα βέλος.
Μόνη λύση πιστεύω, αυτού του "αδιέξοδου",είναι η προσαρμογή ( δεν εννοώ υποταγή) του ατόμου, στους σκοπούς και στις συνθήκες της ομάδας.
Και αν ακούγεται αυτό σαν καταρράκωση προσωπικότητας, ισχυρίζομαι (χρησιμοποιώ έναν όρο που δεν συμπαθώ -μάλιστα τολμώ να πω πως αντιπαθώ τους ισχυρογνώμονες-), πως ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Ο άνθρωπος με προσωπικότητα, ο σίγουρος για τον εαυτό του άνθρωπος, ο κατασταλαγμένος και δομημένος, είναι αυτός που επιλέγει να υπακούει στις κοινωνικές επιταγές αυτός που ξέρει πως δεν θα χάσει τον εαυτό του στο σύνολο.




Αφιερωμένο στην Κατερίνα που μου με μια κουβέντα της μου έδωσε το ερέθισμα.

ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΛΑΠΤΕΙ

Αναρωτιέμαι (πιστεύω να έχετε παρατηρήσει πως το παθαίνω αυτό),από που να πηγάζει η ανάγκη που έχουμε να γελάσουμε, να χαλαρώσουμε, να αστειευτούμε.

Θα μου πείτε και δικαίως, πως δεν την έχουν άπαντες αυτή την ανάγκη και θα έχετε και δίκιο.
Αυτούς που ανήκουν πάντως σε αυτή την κατηγορία, που δεν έχουν την ανάγκη να χαχανισουν δηλ., εγώ τους λέω μουντρούχους -όχι δεν είμαι ρατσίστρια- και τους αποφεύγω, -όχι δεν είμαι σνομπ-.
Βέβαια δε γελάμε όλοι με τα ίδια αστεία, ούτε μας διασκεδάζουν τα ίδια θεάματα και δεν γελάμε όλοι όταν βλέπουμε κάποιον να παραπατάει.
Οι τελευταίοι θεωρούνται ανώτεροι άνθρωποι.
(Δεν σας λεω που συγκαταλέγω τον εαυτό μου).
Γιατί, εδώ που τα λέμε, άλλο είναι το λεπτό χιούμορ, άλλο οι ραφιναρισμένες καυστικές απαντήσεις, τα πνευματώδη αστεία και άλλο κάτι χοντροφάρσες και λεκτικά σχόλια που σκοπό πολλές φορές έχουν να καταρρακώσουν προσωπικότητες ή να λοιδορήσουν.
Και οι πρόγονοί μας, αυτοί οι σοφοί και φιλοσοφημένοι άνθρωποι, διαχώριζαν το αστείο από την κωμωδία.
Το αστείο πήρε το όνομά του από το άστυ, σε αντίθεση με την κωμωδία που προέρχεται από τη κώμη, το κεφαλοχώρι δηλαδή.
Και αυτό, γιατι οι άνθρωποι των πόλεων θεωρούνταν πιο εκλεπτυσμένοι σε αντιδιαστολή με τους χοντροκομμένους κατοίκους της υπαίθρου.
Η αίσθηση του χιούμορ (κρίμα να μην έχουμε μια αντίστοιχη ελληνική λέξη) πραγματικά διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Όχι μονο ιδιοσυγκρασίας, αλλά και λόγω πολιτισμού, κουλτούρας, νοοτροπίας και έθνους.
Λέμε για φλεγματικό ή γαλατικό χιούμορ ή για αμερικανιές που δεν μας αγγίζουν.
Όπως όμως και να έχει, με όποια αστεία και να ξεδίνουμε, το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.
Και το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά, η αλλαγή της διάθεσης δηλαδή, μα λειτουργεί και σε άλλα επίπεδα όπως καρδιοτονωτικά, αντιχαλαρωτικά και προπάντων θωρακίζει τα αντισώματα μας.
Γι αυτό υπάρχουν και ψυχοθεραπείες με βάση το γέλιο, γιατί λέει και προσποιητό να είναι πάλι εκκρίνονται οι ορμόνες που παράγονται με το αυθόρμητο γέλιο και που προκαλούν τα ανωτέρω.
Για το μειδίαμα δεν ξέρω και πολλά, ούτε και αν έχει τις ιαματικές ιδιότητες του γέλωτος, μα θα επιχειρήσω να κάνω το χειλάκι σας να σκάσει, αντιγράφοντας λίγους ορισμούς από το «Πλαθολόγιο λέξεων» του Λύο Καλοβύρνα

Ο Λύο Καλοβυρνάς (1970) ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση και τη συμβουλευτική ψυχικής υγείας (ψυχοθεραπεία). Έχει μεταφράσει πάνω από 30 βιβλία αγγλικής και δανικής λογοτεχνίας, ενώ παράλληλα ασχολείται, ως εθελοντής, με δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στον τομέα του ΗΙV/ΑIDS και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι διευθυντής του περιοδικού 10% (www.tenpercent.gr), το οποίο ευαισθητοποιεί, μεταξύ άλλων, για τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και για το δικαίωμα στη διαφορά. Έργα του: "Πέφτω" (Οξύ, 2001), "Αστάρτη, οικογενειακή γεωγραφία" (Μεταίχμιο, 2003), "Θεϊκό συνταγολόγιο, συνταγές για να φτιάξετε τον δικό σας Θεό" (Περίπλους, 2005) και "Πλαθολόγιο λέξεων" (3η έκδοση, Intro Books 2006). Προσωπική ιστοσελίδα: www.lyo.gr.

αρωματίλα, η
Η δυσφορία που σε πιάνει όταν μπεις σε ανελκυστήρα ή άλλον κλειστό χώρο όπου μόλις βρισκόταν κάποιος/οια που, για δικούς του ανεξήγητους λόγους, έκρινε ότι έπρεπε να λουστεί με την κολόνια του.

βελζευάγγελος, ο
Το αθώο βλέμμα που παίρνουν τα παιδιά όταν έχουν γκρεμίσει το μισό σπίτι αλλά προσποιούνται ότι εκείνα απλώς διάβαζαν ήσυχα στο δωμάτιο τους και όχι, δεν έχουν ιδέα πώς έπεσε το βάζο ή γιατί η κουρτίνα είναι σκισμένη ή πώς χώθηκε το πιρούνι στο αδερφάκι τους.

βλημοσιογράφοι, οι
Μερικοί τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι.

ενόλαυση,η
Ανάμικτο συναίσθημα απόλαυσης και ενοχών, όταν τρως κάτι πολύ νόστιμο αλλά παχυντικό ή όταν κοιμάσαι με την ερωμένη σου και θυμηθείς τη σύζυγό σου.

επισκεπτανικός, ο
Ο ειδικός πανικός που επικρατεί όταν πρόκειται να έρθουν επισκέπτες και συνειδητοποιείς ότι το σπίτι σου είναι σκέτο αχούρι.

ισοβρακώνομαι, ρ. αμετβ.

Προσπαθώ να σιάξω το βρακί μου που έχει φύγει από τη θέση του
και μ' ενοχλεί.

καυλωσύνη, η
Η θεσμοθετημένη ιδεολογία την οποία επικαλούνται πολλοί άντρες όταν δεν μπορούν να ελέγξουν τις σεξουαλικές τους ορμές και κατηγορούν τις γυναίκες ότι φταίνε εκείνες για το ότι αυτοί διεγείρονται.

κορναλάκας, ο
Το είδος μαλάκα που κορνάρει μέσα στα πρώτα χιλιοστά του δευτερολέπτου μόλις ανάψει το πράσινο με την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο μπροστινός του μετέχει στη Φόρμουλα Ένα.

κτελιατόριο, το
Η ειδική κατηγορία εστιατορίων με τα οποία έχουν κάνει σύμβαση τα ΚΤΕΛ να ξεφορτώνουν τους επιβάτες.

μελλοδίαιτα, η
Η δίαιτα που εξαγγέλλουμε ότι θα ξεκινήσουμε τη Δευτέρα, χωρίς να διευκρινίζουμε αν εννοούμε τη Δευτέρα που έρχεται ή μια κάποια Δευτέρα του έτους 2039.

ξεγονώνομαι, ρ. αμετβ.
Γλιτώνω από γονείς που με έχουν ***ήσει, κόβοντας κάθε επαφή μαζί τους, ώστε να μη συνεχίσουν να μου καταστρέφουν τη ζωή.

προσευκλήση, η
Ειδικό είδος ένθερμης προσευχής προς συσκευές σ τής τηλεφωνίας να ηχήσουν επιτέλους με το πολύ ή τηλεφώνημα από τον άνθρωπο που έχει κλέψει και βάλει βόμβα στα μυαλά σου.

ρευματοφοβία, η
Η φανατική πεποίθηση που καταλαμβάνει μερικούς ότι τα ρεύματα αέρος ευθύνονται για όλα τα δεινά του κόσμου και άρα επιμένουν υστερικά να κλείσεις το παράθυρο.

ρυπαροφάγος, ο, η
Βρισιά που εξαπολύουν μητέρες στα παιδιά τους όταν προτιμούν χάμπουργκερ από τα Goody’s αντί για τα φασολάκια που πιάστηκε η μέση της να καθαρίσει.

σκυλαφελής, -ές, ο, η
Οποιοσδήποτε αγνοεί ότι το πανέμορφο χαριτωμένο αδέσποτο κουταβάκι με το οποίο παίζει και θέλει να το πάρει σπίτι του κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και θα γίνει ολόκληρο μουλάρι.

φιλιβιβάζομαι, ρ. μετβ.
Όταν πλέον ξέρεις τι σε ενοχλεί σε έναν καλό σου φίλο κι όμως το αποδέχεσαι χωρίς γκρίνια, γιατί η φιλία σας σε θρέφει και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

9 ΝΕΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ 2009

Σύμφωνα με το Live Science, μετά από επίμονες επιστημονικές μελέτες, που διενεργήθηκαν στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, δημοσιεύθηκαν εννέα χαρακτηριστικές νέες ανακαλύψεις που αφορούν στο σώμα, νου και συμπεριφορά των ανθρώπων :

1. Οι άνθρωποι κρατάνε ακόμα το μωρουδιακό λίπος τους: Οι επιστήμονες πίστευαν εδώ και πολλές δεκαετίες ότι το καφέ λίπος με το οποίο γεννιούνται τα μωρά, εξαφανίζεται καθώς μεγαλώνουν. Όμως μια νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", έδειξε ότι ορισμένοι ενήλικες διατηρούν ακόμα αποθέματα αυτού του πρωταρχικού λίπους, πράγμα πολύ καλό γι' αυτούς επειδή αυτό το λεγόμενο "καλό λίπος" καίει θερμίδες, άρα εμποδίζει τη συσσώρευση πάχους. Οι πιο λεπτοί άνθρωποι, όπως διαπιστώθηκε, είναι πιθανότερο να έχουν διατηρήσει μεγαλύτερες ποσότητες "καφέ λίπους" που βοηθά στη ρύθμιση του βάρους του σώματος. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν βρεθεί τρόπος να αυξηθεί αυτό το λίπος, τότε πιθανώς θα βρεθεί ένας νέος τρόπος καταπολέμησης της παχυσαρκίας.

2. Το ανθρώπινο δέρμα είναι…πήχτρα στα βακτήρια: Όπως έδειξαν νέες έρευνες στο μικροβίωμα (δηλαδή στον πολυπληθή και πολύμορφο πληθυσμό των πάσης φύσεων μικροοργανισμών που ζουν μέσα και πάνω στο σώμα μας), διαφορετικά βακτήρια έχουν προτιμήσεις να φτιάξουν το…σπίτι τους σε διαφορετικά μέρη του ανθρώπινου σώματος. Μερικά σημεία (με πρώτο και καλύτερο το αντιβράχιο-πήχη) έχουν όχι μόνο την μεγαλύτερη ποσότητα αλλά και την μεγαλύτερη ποικιλία βακτηρίων - όχι κατ' ανάγκην βλαβερών.

3. Όσοι ξυπνούν πιο αργά, βρίσκονται σε μεγαλύτερη εγρήγορση σε σχέση με όσους ξυπνούν νωρίτερα: Οι "πρωινοί" τύποι μπορεί να έχουν περισσότερο χρόνο για τις δουλειές τους, όμως μάλλον πληρώνουν ένα τίμημα, καθώς δεν μπορούν να παραμείνουν εξίσου συγκεντρωμένοι σε μια δραστηριότητα όσο αυτοί που μένουν μέχρι αργά στο κρεβάτι, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που βασίστηκε στις παρατηρήσεις πουλιών που ξυπνάνε σε διαφορετικές ώρες μέσα στη μέρα.

4. Οι άνθρωποι ακούνε καλύτερα από το δεξί αυτί τους από ό,τι με το αριστερό: Έτσι αν θέλετε κάποιος να σας προσέξει καλύτερα, φροντίστε να του μιλήσετε από τη σωστή πλευρά. Η έρευνα έδειξε ότι αν ζητήσετε κάποια χάρη από κάποιον ή, τέλος πάντων, αν υποβάλετε κάποιο αίτημα (π.χ. ζητάτε αύξηση από το διευθυντή σας!), είναι πιθανότερο να τη δεχτεί και να σας ικανοποιήσει, αν του έχετε μιλήσει από το δεξί του αυτί. Αυτό ίσως συμβαίνει, επειδή ο λόγος που έρχεται στον εγκέφαλο από το δεξί αυτί, γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας κυρίως στο αριστερό ημισφαίριο, όπου γίνεται η επεξεργασία των λεκτικών πληροφοριών.

5. Η εξειδίκευση φέρνει καλύτερα αποτελέσματα: Όταν κάνετε πολλά πράγματα μαζί ή αναλαμβάνετε πολλά καθήκοντα ταυτόχρονα, έχετε χειρότερες επιδόσεις από όσους, με το πέρασμα του χρόνου, εξειδικεύονται και γίνονται καλοί σε ένα μόνο πράγμα. Η έρευνα έδειξε ότι οι "πολυτεχνίτες" χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν κάποια δουλειά και, όταν χρειάζεται να κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό στη συνέχεια, είναι πιο αργοί μέχρι να προσαρμοστούν στη νέα δραστηριότητα, σε σχέση με τους "εξειδικευμένους". Μεταξύ άλλων, η έρευνα ενισχύει την αντίληψη ότι το να κανείς ταυτόχρονα περισσότερα πράγματα (π.χ. να οδηγεί και να γράφει μηνύματα στο κινητό του) μπορεί να αποβεί επικίνδυνο.

6. Τα μωρά κλαίνε στη γλώσσα της…πατρίδας τους: Ακόμα κι όταν είναι μόλις λίγων ημερών, το κλάμα τους μοιάζει με τους ήχους της μητρικής γλώσσας τους, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Έτσι το κλάμα των μωρών με Γάλλους γονείς έχει διαφορετική μελωδικότητα σε σχέση με το κλάμα των μωρών από Γερμανούς γονείς.

7. Τα περισσότερα παιδιά έχουν ελλιπή βιταμίνη D: Περίπου το 70% των παιδιών (σύμφωνα με έρευνα στις ΗΠΑ που χαρακτηρίστηκε "σοκαριστική") έχουν ανεπαρκή επίπεδα της συγκεκριμένης βιταμίνης, πράγμα που αποδίδεται κυρίως στην κακή διατροφή και στην ανεπαρκή ηλιοφάνεια (προφανώς σε ηλιόλουστες χώρες, όπως η Ελλάδα, το πρόβλημα θα είναι μικρότερο). Η έρευνα συστήνει τα παιδιά να βγαίνουν περισσότερη ώρα σε ανοικτούς χώρους για να "ρουφάνε" περισσότερο ήλιο.

8. Η συμβίωση του ζευγαριού πριν το γάμο μπορεί να οδηγήσει σε διαζύγιο: Το να συζήσουν δύο ερωτευμένοι πριν παντρευτούν, ίσως δεν αποτελεί την καλύτερη ιδέα, σύμφωνα με νέα έρευνα που διαπίστωσε ότι όσοι συζούν προηγουμένως, έχουν στη συνέχεια ως παντρεμένοι αυξημένες πιθανότητες για χειρότερο γάμο και τελικά για διαζύγιο, σε σχέση με όσους παντρεύονται, χωρίς να έχουν δοκιμάσει πριν με τι μπορεί να μοιάζει ο γάμος.

9. Γιατί οι άνθρωποι δεν περπατάνε μόλις γεννιούνται: Μερικά ζώα (π.χ. άλογα και καμηλοπαρδάλεις) μπορούν να σηκωθούν και να περπατήσουν λίγες μόνο ώρες μετά τη γέννησή τους - αλλά όχι οι άνθρωποι, που χρειάζονται περίπου ένα χρόνο για να σταθούν στα δύο τους πόδια. Μια νέα έρευνα έδειξε ότι αν και τα θηλαστικά (μεταξύ αυτών και ο άνθρωπος) αρχίζουν να περπατάνε σε διαφορετικά χρονικά σημεία της παιδικής τους ηλικίας, στην πραγματικότητα όλα αποκτούν την ικανότητα του βαδίσματος στο ίδιο σημείο ανάπτυξης του εγκεφάλου τους.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ

Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας αν είναι καλό ή κακό, μα η κύρια πηγή ενημέρωσης μας είναι οι δημοσιογράφοι.
Είτε πρόκειται για τον έντυπο ή ηλεκτρονικό τύπο, είτε από ραδιοφωνικούς ή τηλεοπτικούς σχολιαστές, οι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που παράγουν και προωθούν τις ειδήσεις και τα γεγονότα.
Παλαιότερα είχα αναφερθεί, στο κατά πόσο θα πρέπει να δεχόμαστε ό,τι ακούμε άκριτα και, όσον αφορά τις ενημερωτικές εκπομπές, όσο και για τα διάφορα μέιλ που μας κατακλύζουν με απώτερο υποτίθεται σκοπό την ενημέρωσή και αφύπνιση μας.

Η εκτίμηση ότι οι παγετώνες των Ιμαλαϊων θα εξαφανιστούν γύρω στο 2035 όντως δεν βασίστηκε σε επαρκή επιστημονικά δεδομένα, παραδέχεται η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), έπειτα από οργισμένες καταγγελίες της Ινδίας.

Σύμφωνα μάλιστα με τη Sunday Times του Λονδίνου, η εκτίμηση της Επιτροπής δεν βασίστηκε σε επιστημονικές εργασίες, αλλά σε... δημοσιεύματα του Τύπου!!!!!
Από την άλλη έχουμε τους «οικοσκεπτικιστές», επιστήμονες από κάθε γωνιά του πλανήτη,οι οποίοι, αρνούνται να αποδεχθούν την κυρίαρχη άποψη ότι ο άνθρωπος ευθύνεται για την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη, την οποία θεωρούν «το μεγαλύτερο ψέμα που ειπώθηκε ποτέ».

Η ΣΥΝΑΞΗ τους ξεκίνησε με μια ανοιχτή επιστολή προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, τον οποίο προκαλούν να δώσει επαρκή στοιχεία για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. Οι «οικοσκεπτικιστές» αμφισβητούν τα μαθηματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται και κατηγορούν τη «Διακυβερνητική» για επιλεκτική χρήση στοιχείων προκειμένου να θεμελιώσει τα καταστροφικά της σενάρια για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Γενικά κυκλοφορούν πάμπολλα σενάρια που αναφέρονται σχεδόν σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας, σε επιστημονικές ανακαλύψεις, σενάρια καταστροφολογίας, που και μας αποπροσανατολίζουν, μας μπερδεύουν, μα το χειρότερο προκαλούν εντάσεις και διαμάχες στον "ενημερωμένο" πληθυσμό.

Και λέω να κλείσω με την διαφωτιστικότατη δήλωση του Βρετανού επιχειρηματία και πολιτικού ακτιβιστή Στιούαρτ Γουίλερ (έκανε μεγάλη περιουσία από τα παράγωγα και το στοίχημα και είναι εκ των βασικών χρηματοδοτών του Συντηρητικού Κόμματος) που συνοψίζει τη λογική των «οικοσκεπτικιστών»με τη ρήση πως: «Ο κόσμος δεν γίνεται πιο ζεστός αλλά πιο τρελός».

Τα συμπεράσματα που θα έλεγε και ένας τηλεοπτικός δημοσιογραφικός "αστήρ", δικά σας.

ΝΕΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΥΓΕΙΑΣ:ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

Σταματήστε ν' ανησυχείτε για την υγεία σας. Στο βιβλίο "Live a Little! Breaking the Rules Won't Break Your Health", η Σούζαν Μ. Λαβ, διακεκριμένη επιστήμονας που ειδικεύεται στην υγεία των γυναικών, ισχυρίζεται ότι ο απολύτως υγιεινός τρόπος ζωής είναι μύθος και ότι περισσότεροι από μας ζούμε πιο υγιεινά απ ότι νομίζουμε. Η Λαβ, καθηγήτρια χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή Ντέιβιντ Γκέφεν του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, υποστηρίζει ότι η αποτυχία τήρησης των ποικίλων τρόπων υγείας αποτελεί τεράστια πηγή άγχους και ενοχών, ειδικά για τις γυναίκες. Το βιβλίο έχει γραφτεί με την συνεργασία της Άλις Ντόουμαρ, καθηγήτρια στο Χάρβαρντ και ψυχολόγο στο ιατρικό κέντρο Μπεθ Ισραελ Ντίκονες, εξερευνά τις μελέτες και τις συμβουλές που αφορούν 6 τομείς που σχετίζονται με την υγεία: τον ύπνο, το άγχος, την πρόληψη, τη διατροφή, την άσκηση και τις προσωπικές σχέσεις. Οι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι και στους έξι τομείς οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι βρίσκονται όταν φτάνουμε στα άκρα και ότι οι μετριοπαθείς λύσεις είναι περισσότερες απ ότι νομίζουμε. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να ερμηνεύουμε το μήνυμα της ελαστικής αντιμετώπισης των κανόνων για καλή υγεία ως παρότρυνση για υπερφαγία ή για υιοθέτηση καθιστικού τρόπου ζωής.

Το θέμα είναι να χρησιμοποιήσουμε την κοινή λογική.
Αν νιώθουμε καλά, τότε είμαστε μια χαρά.
Στόχος μας δεν είναι να νιώθουμε τέλειοι καταπιέζοντας τον εαυτό μας, αλλά να χρησιμοποιούμε το σώμα μας, να περνάμε καλά και να ζούμε τη ζωή μας όσο μπορούμε.

Πηγή:The New York Times

ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Μερικά θέματα έχουν τόσο ευρεία ανάπτυξη και τόσο αντικρουόμενες διαστάσεις που αποφεύγω να αναφερθώ.
Αποφεύγω ειδικότερα να θίξω θέματα με πολιτικές νύξεις.

Έτσι, χωρίς κομματικά ή άλλα κριτήρια, θα μεταφέρω τη θέση του Βιμ Βέντερς, που γύρισε ένα φιλμ 30 λεπτών στα χωριά της Καλαβρίαςμε τίτλο «Η πτήση», στο οποίο περιγράφει τη διαδικασία ενσωμάτωσης 100 πολιτικών προσφύγων που ζήτησαν άσυλο στην Ιταλία και την ανοχή και φιλοξενία που διαπίστωσε:
<<Θέμα της ταινίας είναι η αναγέννηση από την παρουσία των προσφύγων ενός χωριού που χάνεται εξαιτίας της αστικοποίησης. Οι πρόσφυγες θεωρούνται αρχικά από την τοπική κοινωνία ως κοινωνικό πρόβλημα, αλλά στη συνέχεια γίνονται μοχλός μιας νέας ανάπτυξης. "Η αληθινή ουτοπία δεν είναι η πτώση του τείχους του Βερολίνου αλλά αυτό που γίνεται σε μερικά χωριά της Καλαβρίας με πρώτο το Ριάτσε. Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα: εκεί είδα για πρώτη φορά έναν καλύτερο κόσμο", δήλωσε ο Βιμ Βέντερς. "Είδα ένα χωριό ικανό να λύσει, μέσω της υποδοχής, όχι τόσο το πρόβλημα των προσφύγων αλλά το δικό του πρόβλημα: να συνεχίσει να υπάρχει, να μην πεθάνει εξαιτίας της ερήμωσης και της εσωτερικής μετανάστευσης>>.

Πεθαίνει σιγά-σιγά...

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που δεν ταξιδεύει,
αυτός που δεν διαβάζει,

αυτός που δεν ακούει μουσική,

αυτός που δεν βρίσκει ευχαρίστηση
μέσα από τις εικόνες.

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που καταστρέφει τον έρωτά του,

αυτός που δεν αφήνεται να βοηθηθεί.

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που γίνεται σκλάβος της συνήθειας

παίρνοντας κάθε μέρα το ίδιο μονοπάτι,

αυτός που δεν διακινδυνεύει να αλλάξει

το χρώμα των ρούχων του,

αυτός που δεν μιλά ποτέ σε έναν άγνωστο.

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που αποφεύγει το πάθος

και τη δίνη των συγκινήσεων

που δίνουν λάμψη στα μάτια και

επουλώνουν τις πληγωμένες καρδιές.

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που ενώ είναι δυστυχισμένος

στον έρωτα ή στη δουλειά του

μένει απαθής,

αυτός που δεν ρισκάρει

για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του,

αυτός που ούτε μια φορά στη ζωή του

δεν αγνόησε τις συνετές συμβουλές.

Πεθαίνει σιγά-σιγά

αυτός που δεν μοιράζεται τα συναισθήματά του,

αυτός που δεν εμπιστεύεται,

που ούτε καν προσπαθεί.

Απόφυγε το θάνατο σε μικρές δόσεις.
Θυμήσου ότι για να είσαι ζωντανός
δεν αρκεί μόνο ν΄ ανασαίνεις.

Μη στερείς από τον εαυτό σου την ευτυχία !

Pablo Neruda

Από την άλλη θα μπορούσε να πεθαίνει και γρήγορα, αυτός που στερεί την ευτυχία από τον εαυτό του.

Και θα ήταν μάλλον και καλύτερα.

Λιγότερο βασανιστικά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος με τη θέληση του είναι ο Βρετανός Τζεφ Χολτ. 42 ετών, έγινε ο πρώτος τετραπληγικός που διέσχισε με ιστιοπλοϊκό τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο Χολτ, που είναι παράλυτος εδώ και 25 χρόνια, κυβέρνησε μόνος του το μήκους 18 μέτρων σκάφος «Impossible Dream» («Ακατόρθωτο όνειρο») από το Λαναθαρότε των Καναρίων Νήσων έως το Τορτόρα των Βρετανικών Παρθένων Νήσων. Το ταξίδι διήρκεσε 28 ημέρες, από τις 10 Δεκεμβρίου 2009 έως τις 7 Ιανουαρίου 2010 και ο Χολτ κατάφερε να καλύψει τα 4.300 χιλιόμετρα της διαδρομής παρά τα μηχανικά προβλήματα και τις κακές καιρικές συνθήκες που συνάντησε!!!!

Και για να ρθούμε στα δικά μας, έχουμε κάνει αρκετά βηματάκια στο 2010 και παρατηρώ πως ο κόσμος βαδίζει θαρρείς σκυφτός και χωρίς ....κουράγιο να το πω, ελπίδα να το πω....

Ίσως γιατί αυτή η λεγόμενη κρίση να μας έχει πλησιάσει επικινδύνως.

Τα προβλήματα εργασίας ακουμπάνε όλο και περισσότερους ανθρώπους και όλο και πιο κοντινά μας πρόσωπα.

Στην Κρήτη η ανεργία (18,4%), ακολουθούμενη από την ακρίβεια (16,9%) αλλά και την εγκληματικότητα (9,2 %) αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα που παρουσιάζει σήμερα η μεγαλόνησος.

Τώρα ποιοι είναι αυτοί που γεμίζουν τα ξενοδοχεία και τα κέντρα διασκεδάσεως, δεν ξέρω.Γενικώς τα στοιχεία που φτάνουν στα αυτιά μας, αντιφατικά.

Μείον 40τοις εκατό λέει οι πωλήσεις στα εμπορικά στο κέντρο της πόλης μα είχαν διπλάσια αύξηση στα πολυκαταστήματα.

Ρεκόρ εξαγωγών έκανε φέτος η Κίνα,σε πείσμα προφανώς της κρίσης, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τη Γερμανία.

Τώρα μπορεί να μου πεις πως τίποτε από αυτά δεν προβληματίζει τον Έλληνα που περπατάει με το κεφάλι σκυφτό.

Μπορεί ο άνθρωπος απλά να ψάχνει για αποδείξεις.

Η χαρά έρχεται στη ζωή μας, όταν έχουμε κάτι να κάνουμε, κάτι να αγαπάμε και κάτι να ελπίζουμε

Όχι μόνο περάσανε πια τις πύλες τα Χριστούγεννα, καλωσορίσαμε και τον καινούριο χρόνο!
Πιστεύω να ήταν οι μέρες αυτές πραγματικά γιορτινές για όλους μας, ότι και να σημαίνει για τον καθένα αυτό.
Ο καθένας μας έχει ανάγκη διαφορετικά πράγματα και αυτά συνήθως κυνηγάει και επιδιώκει.
Αν πολλοί από μας βρίσκουμε τις εκδηλώσεις προσφοράς και δώρων, που πολλοί συνηθίζουν αυτές τις μέρες, υποκριτικές και άτοπες, δικαίωμά μας.
Ας μην ψαλιδίζουμε τα φτερά αυτών που εκδηλώνουν μόνο κάτι τέτοιες μέρες τα αλτρουιστικά τους αισθήματα.
Μπορούμε να κρατάμε τη γνώμη μας για τον εαυτό μας, να πράττουμε κατά συνείδηση και αντί να μαχόμαστε σε ότι δεν συμφωνούμε, καλύτερα να το βλέπουμε από τη θετική του πλευρά, όπως πολύ σωστά προτείνει ο Γουέην Ντύερ:


"Καθετί στο οποίο εναντιώνεσαι, μπορεί να επαναδιατυπωθεί με τρόπο ώστε να υποστηρίζεις κάτι. Αντί να είσαι κατά του πολέμου, καλύτερα να είσαι υπέρ της ειρήνης. Αντί να είσαι κατά της φτώχειας, καλύτερα να είσαι υπέρ της ευημερίας. Αντί να συμμετέχεις στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, υποστήριξε την πρόληψή τους στη νεολαία.
Αντί να είσαι ενάντια στο κακό, καλύτερα να είσαι υπέρ της αγάπης".