ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Μερικά θέματα έχουν τόσο ευρεία ανάπτυξη και τόσο αντικρουόμενες διαστάσεις που αποφεύγω να αναφερθώ.
Αποφεύγω ειδικότερα να θίξω θέματα με πολιτικές νύξεις.

Έτσι, χωρίς κομματικά ή άλλα κριτήρια, θα μεταφέρω τη θέση του Βιμ Βέντερς, που γύρισε ένα φιλμ 30 λεπτών στα χωριά της Καλαβρίαςμε τίτλο «Η πτήση», στο οποίο περιγράφει τη διαδικασία ενσωμάτωσης 100 πολιτικών προσφύγων που ζήτησαν άσυλο στην Ιταλία και την ανοχή και φιλοξενία που διαπίστωσε:
<<Θέμα της ταινίας είναι η αναγέννηση από την παρουσία των προσφύγων ενός χωριού που χάνεται εξαιτίας της αστικοποίησης. Οι πρόσφυγες θεωρούνται αρχικά από την τοπική κοινωνία ως κοινωνικό πρόβλημα, αλλά στη συνέχεια γίνονται μοχλός μιας νέας ανάπτυξης. "Η αληθινή ουτοπία δεν είναι η πτώση του τείχους του Βερολίνου αλλά αυτό που γίνεται σε μερικά χωριά της Καλαβρίας με πρώτο το Ριάτσε. Πρόκειται για ένα πραγματικό θαύμα: εκεί είδα για πρώτη φορά έναν καλύτερο κόσμο", δήλωσε ο Βιμ Βέντερς. "Είδα ένα χωριό ικανό να λύσει, μέσω της υποδοχής, όχι τόσο το πρόβλημα των προσφύγων αλλά το δικό του πρόβλημα: να συνεχίσει να υπάρχει, να μην πεθάνει εξαιτίας της ερήμωσης και της εσωτερικής μετανάστευσης>>.