Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ

Ο Ερρίκος ο Δ' του Πιραντέλλο, και το Γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη, είναι δυο θεατρικές παραστάσεις που έτυχε να δω τη μια μετά την άλλη. Δυο εκ διαμέτρου αντίθετες ως προς το σενάριο,το ύφος, τη δομή, τον τόπο και τον χρόνο παραστάσεις,που έχουν όμως ένα κοινό στοιχείο. Διαπραγματεύονται τις παρεκκλίσεις της λεγόμενης κοινής λογικής.

Ο Πιραντέλλο γράφει τον Ερρίκο τον Δ', μετά τον εγκλεισμό της γυναίκας του σε
ψυχιατρική κλινική. Αν δεν ήξερα αυτό το στοιχείο, θα ισχυριζόμουν ότι ήταν γραμμένο εντελώς ακαδημαϊκά Ότι διαπραγματεύεται φιλοσοφικά την "τρέλλα", δίνοντας ερεθίσματα για σκέψη όσον αφορά στις εκφράσεις της, στις εκφάνσεις της και εστιάζοντας, κατά τη γνώμη μου, στο αγαπημένο του παιχνίδι των ρόλων, των ειδώλων, του φαίνεσθαι.





Απεναντίας στο Γάλα μπαίνουμε στο πετσί όχι μόνο του ψυχικά διαταραγμένου, αλλά και των μελών της οικογένειας και των οικείων. Βιώνουμε την προσπάθειά τους να τα βγάλουν πέρα όχι μόνο με το βαρύ φορτίο της σχιζοφρένειας αλλά και με την μετεγκατάστασή τους στην Ελλάδα από την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Σκληρές σκηνές και πηγαίο χιούμορ εναλλάσσονται αρμονικά κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μας και βάζοντας μας να σκεφτούμε τις πολλαπλές αντιξοότητες και δυσκολίες που κουβαλάν οι "ήρωες"όχι μόνο στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή αλλά και επαγγελματικά και κοινωνικά.

Πειστικότατοι οι ηθοποιοί, με έναν Λευτέρη (Δημήτρης Πατσής) να αποδίδει την εύθραυστη ψυχολογική του κατάσταση έξοχα, τον Αντώνη, (Στέφανος Κοσμίδης), που κάτω από την ισορροπημένο στάση του διαισθανόμαστε τον Γολγοθά που αντιμετωπίζει. τη Νατάσα την αρραβωνιαστικιά του Αντώνη (Ανθή Κοκκίνου) , που από το ανέμελο κι ερωτευμένο φοιτητοκόριτσο του πρώτου μέρους μεταβάλλεται σε μια πανικοβλημένη κοπέλα στην εξέλιξη του έργου.

Διστακτικότατα και γνωρίζοντας ότι είμαι λίγη να μιλήσω για την Βαγενά, θα πω αυτό που εισέπραξα. Όσο καλή ήταν στα δραματικά και τα κωμικά κομμάτια τόσο μέτρια ήταν στα αφηγηματικά. Επειδή την έχω ξαναδεί, θέλω να πιστεύω πως έφταιγε η μέρα.






9 σχόλια:

kostaslogh είπε...

Τι θα πει είσαι λίγη για τη Βαγενά;
Κανένας δεν είναι λίγος όταν ανακαλύπτει
αδυναμίες ενός καλλιτέχνη ,λίγος είναι αυτός που δεν τις παίρνει χαμπάρι!
Εντάξει να δεχτώ ότι οι ηθοποιοί ,άνθρωποι είναι κι αυτοί,θα έχουν και τα κάτω τους σε κάποια παράσταση.
Έχουν τύχει φορές όμως που ηθοποιοί
αναλόγου ιστορίας και μεγέθους υποτιμούν το κοινό τους με την παρουσία τους πράγμα που πάντα φαίνεται,και είναι δείγμα χαρακτήρα ,όχι συγκυρίας.
Δέν λέω ότι σου συνέβη κάτι ανάλογο με τη Βαγενά,κάνεις όμως πολύ καλά που το επισημαίνεις!
..και η ζωή δεν είναι μόνο θέατρο ,έχει και άλλα καλά,όπως ταβέρνες ας πούμε εξ ίσου ψυχαγωγικές!

Sophia Kollia είπε...

Καλησπέρα,
δεν τα έχω δει τα έργα, αν και να σου πω την αλήθεια αποφεύγω να βλέπω πράγματα που με ταράζουν, γιατί είμαι και λίγο υποχόνδρια, και μετά ψάχνομαι!
Καλό μήνα

manetarius είπε...

ωωωωχ παναγία μου!!

Ανώνυμος είπε...

Το παιχνίδι του "είναι" και του "φαίνεσθσαι" είναι το κυρίαρχο στοιχείο και στις δύο παραστάσεις που είχα τη χαρά να παρακολουθήσω κι εγώ.
Στον Ερρίκο τον Δ.,γίνεται κατ' επιλογή και συνειδητά,από ένα σημείο και μετά.
Στο "γάλα" όμως κυριαρχεί στον ήρωα η αλήθεια του "είναι" κι αυτό κάνει όλους τους άλλους, που έχουν βυθιστεί στην υποκρισία του "φαίνεσθαι", να βλέπουν την αλήθεια ως παρέκλιση συμπεριφοράς, ως τρέλλα.
Η αλήθεια όμως έχει μεγάλη δύναμη και άλλοτε λάμπει και λυτρώνει κι άλλοτε κοστολογίται με τίμημα ακριβό.

Ανώνυμος είπε...

Μου έφυγε ένα "ε" στη λέξη κοστολογείται.Αποκαθιστώ.

Κωνσταντινιά είπε...

Κώστα,

τα λες πολύ σωστά. Ενώ οι ανασφάλειες μου και η επίγνωση του ότι αναφέρομαι μερικές φορές σε θέματα πιο πάνω από τις δυνατότητες μου δεν στάθηκαν μέχρι τώρα εμπόδιο για την δημοσιοποίησή τους, η αρνητική κριτική, έστω και καλοπροαίρετη τελικά κόντεψε να σταθεί.
Όσο για τις ταβερνούλες εσύ τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να το πεις! Ξέρεις από πρώτο χέρι πόσο απολαμβάνω τις επιτραπέζιες οινοσυναναστροφές.

Καλό μήνα!

Κωνσταντινιά είπε...

Σοφία,

υπάρχουν φορές που κι εγώ επιλέγω να δω κωμωδίες. Έλα όμως που είμαι μαζόχα και υπάρχουν φορές που τη βρίσκω να ψάχνομαι!

Καλό μήνα!

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα,


από πότε επικαλείσαι τα θεία;

Κωνσταντινιά είπε...

Νίνα,

θα συμφωνήσω και θα προσθέσω ότι θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ όψιν και τις αλήθειες των άλλων.