Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

3ος ΑΓΩΝΑΣ ΨΥΧΗΣ








ΟΧΙ
χωρίς αιδώ, θα ομολογήσω πως παρ όλα τα χρονάκια μου, παρακολούθησα για πρώτη φορά έναν κολυμβητικό αγώνα. Όχι, δεν το είπα σωστά. Πρώτη φορά παρακολούθησα έναν τέτοιο κολυμβητικό αγώνα. Γιατί πρώτα απ όλα δεν ήταν αγώνας με τη κοινότοπη έννοια του όρου.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Για τρίτη χρονιά φέτος, διεξάχθηκε ο Αγώνας Ψυχής στη Νικήτη της Χαλκιδικής. Διοργανώνεται στην μνήμη του Γεωργακούδα Μιχάλη, αντιπρόεδρο του Σίθωνα, που χάθηκε σε τροχαίο.

Είναι ένας παράπλους 5 χιλιομέτρων που ξεκινάει από τη Μεταμόρφωση και τερματίζει στη Νικήτη.

Είχα τη χαρά να δω 60 άτομα να ξεκινάνε ένα αγώνισμα χωρίς το άγχος της επίδοσης, χωρίς τα σφιγμένα χείλη του ανταγωνισμού!





Είχα την τύχη να δω ΣΥΝΑΘΛΗΤΕΣ να αλληλοβοηθιούνται, να αστειεύονται, να αυτοσαρκάζονται!




Κάτωθι η ώρα της εκκίνησης





Και η μεγάλη έκπληξη ο τερματισμός. Τους έβλεπες να τερματίζουν 2-2, 3-3, 5-5 και να βγαίνουν από το νερό με τα χέρια ενωμένα ή αγκαλιασμένοι ή χορεύοντας πάντα με γέλια και πειράγματα.






Το δε βράδυ στην απονομή, διαπίστωσα απο τα λίγα λόγια που είπε ο καθένας τους, πως υποβόσκουν μακροχρόνιες φιλίες, ότι γεννιούνται νέες, άκουσα έφηβους να λένε λόγια μεστά και, είδα αιώνιους έφηβους.


Αφορμή ήταν αυτός εδώ ο έφηβος που κέρδισε με την συμμετοχή του το ένα μετάλλιο και τα υπόλοιπα τα πήρε για το σπινθηροβόλο βλέμμα του.



Για την αφεντιά του θα μιλήσουμε, αν το επιτρέψει, μιαν άλλη φορά, που λέει και ένα άσμα. Πιστεύω σε καμιά δεκαριά αναρτήσεις να εξαντλήσω το θέμα του!!!!!!!

15 σχόλια:

manetarius είπε...

Ποιός είναι ο νεαρός βρε Κωνσταντινιά;; Για δε μας λες κι άλλα;

asterion είπε...

Είναι ωραίοι αυτοί οι αγώνες Μανιτάρι. Τι τον θέλεις τον προσδιορισμό, όταν αντικρύζεις ένα βλέμμα που λέει περισσότερα από ένα στόμα. Αν μάλιστα υπάρχουν όπως κατάλαβα και άτομα ειδικών δεξιοτήτων ή ικανοτήτων, είναι ένας αγώνας για τον αγώνα. Ο ανταγωνισμός δεν είναι τόσο αθώος όσο θέλουν να τον παρουσιάζουν. Ξυπνάει το θηρίο που υποβόσκει στον άνθρωπο.

Ανώνυμος είπε...

Ο τίτλος της διοργάνωσης τα λέει όλα. "3ος ΑΓΩΝΑΣ ΨΥΧΗΣ".
Οι συμμετέχοντες αγωνίστηκαν με την ψυχή τους περισσότερο παρά με το σώμα τους.
Φαντάζομαι ότι ήταν ένας αγώνας, που και αυτός που τερμάτισε πρώτος και αυτός που τερμάτισε τελευταίος τα ίδια όμορφα συναισθήματα ένιωσαν.
Άντε και του χρόνου!
ΝΙΝΑ

Κωνσταντινιά είπε...

Αμανίτα,

είπα πως περιμένω έγκριση.

Άμα πει το ναι, αρχίζουν τα δύσκολα. Δεν θα ξέρω από που ν αρχίσω!
Μπορεί και από το τέλος. θα δω.

Φιλιά από Θεσ/νίκη!!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίωνα,



ακόμη μια φορά κατάλαβες το πνεύμα μου! Ήθελα να τονίσω την ευγενή άμιλλα που αντίκρισα.Αξιοζήλευτη και αξιοσημείωτη πιστεύω.

Κωνσταντινιά είπε...

Νίνα,

ναι σωστά!! Χώρια που βγάλαμε το συμπέρασμα πως σε τέτοιους επίπονους αγώνες τα εύσημα αξίζουν στους τελευταίους. Αναμφισβήτητα κοπιάζουν και αγωνίζονται με περισσότερο ψυχή απ όλους!!

Του χρόνου συμμετέχοντες! Είσαι!!!

asterion είπε...

Δεν έχεις αντιληφθεί ακόμα το μέγεθος
αυτού που απάντησες (για να μην λέμε τα ίδια). Αν δεν είμουν εγώ.......τότε ποιός θα ήταν;;;;;; ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ Ε;;;;;!!!!!!!

panikos kai fovera είπε...

ω,μα γιατί μας το κανεις αυτο?
γιατι μας δειχνεις τη θαλασσα φθινοπωριατικα?
θα παθουμε καταθλιψη που δε μπορουμε να την αγγιξουμε,να γινουμε κομματι της αυτη την εποχη...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μπράβο ρε Παντελή !!!
Για να σε ανταμοίψω κι εγώ σου έχω φυλαγμένα κάτι μανιτάρια να!!! μετά συγχωρήσεως.
Εμ με τόσα μετάλια στο λαιμό θέλει καλό φαί και καλό κρασί για να τα σηκώνεις.
Μπράβο και σε σένα Κωνσταντινιά μου για την συμπαράσταση. Ωράία πρέπει να ήταν.
Του χρόνου εγώ από την παραλία ψάχνωντας για αλύκτιπα θα σας συνοδεύσω.
Με υγεία και όλα καλά.

kostaslogh είπε...

Α,εκεί ήσουν !!!
...γυναίκες δεν πήραν μέρος;γιατί σαν να μου φάνηκε πως ζήλεψες λίγο και...σ΄έχω
ικανή!
....και μή ξανακούσω για τα "χρόνια σου"
θα τα πάρω!

Κωνσταντινιά είπε...

Κρυσταλλένια,


με λίγη καλή προσπάθεια, μπορούμε να είμαστε όλη τη χρονιά κομμάτι της θάλασσας.
Ούτε καταθλίψεις θα σε αγγίζουν τότε ούτε τίποτε.

Φιλιά

Κωνσταντινιά είπε...

Επίκουρε,

μετά συγχωρήσεως, οι συμπαραστέκοντες, δεν δικαιούνται μανιταριών;

Ναι, του χρόνου μεγάλη παρέα προβλέπεται.

Κωνσταντινιά είπε...

Κώστα,


θα αρχίσω από το τέλος. Κοίταξε δεν φταίω αν δεν δείχνω τα χρόνια μου - μη γελάτε όλοι μαζί, ένας ένας, - τ έχω πάντως.

Τώρα πάω στη μέση. Ναι ζήλεψα και πηγαίνοντας στην αρχική σου ερώτηση, πήραν μέρος και γυναίκες, οπότε δικαιολογία δεν έχω.

υ.γ. Πώς τα περάσατε χθες;

roadartist είπε...

Υπέροχο να είναι πάντα καλά όλοι!!
ΣΟυ εύχομαι να έχεις τη χαρά να παρακολουθήσεις πολλούς ακόμα τέτοιους αγώνες!!

Κωνσταντινιά είπε...

roadartist,

ευχαριστώ πολύ!!