Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ



Κατόπιν τη σωρεία των διαμαρτυριών σας για την πολυήμερη απουσία μου, θεωρώ πως για να εξιλεωθώ θα πρέπει να σας ομολογήσω τα πεπραγμένα μου.
Είχαμε την τύχη να προσκληθούμε, εγώ και ο σύζυγος μου, στον γενέθλιο τόπο του γνωστού και μη εξαιρετέου Ιωάννη.

Ο αγαπητός Γιάννης όπως συγκινητικά μας ιστόρησε, περπατώντας πριν κάποια χρόνια στο ερειπωμένο πια από τα χρόνια και τις φυσικές καταστροφές πατρικό του, ένιωσε την ανάγκη πως πρέπει αυτό το σπίτι να το αναβιώσει.

Η ανάγκη αυτή όπως μας είπε ήταν «πιεστική και αναντίρρητη».

Με υλικά λοιπόν, την καλαισθησία του, τις μνήμες του, το μεράκι του, τον ιδρώτα του και προπάντων το πάθος που τον διακατέχει σε όλες του τις δραστηριότητες, δημιούργησε ένα σπιτικό ζεστό, φιλικό, καλόγουστο. Μια εστία φιλίας, γαλήνης, ηρεμίας.

Είχα την ευκαιρία σε αυτό το διήμερο να τρίψω στα δάχτυλα μου την μέντα, την ρίγανη, το θυμάρι, να δέσω τα κλήματα του, να μαζέψω και να γευτώ τα κεράσια του, να δω πατήματα αρκούδας,

να περπατήσω στα μονοπάτια του κοντορεβιθούλη, - όχι δεν πείραξα τα ψιχουλάκια του- μου χάρισε τα ρόδα του, μου έμαθε να ξεχωρίζω τους ήχους των πουλιών. Γνώρισα το φυτό που μας δίνει το σαλέπι.....

......ένα είδος ορχιδέας




η γνωστή μας επικονίαση

Το βραδάκι αφού αναπολήσαμε τις ξεχωριστές εμπειρίες μας, μεθύσαμε από τα λόγια της Κατερίνας, τσιμπήσαμε τα εκλεκτά εδέσματα ολόκληρου σχεδόν του χωριού, (μας καλωσόρισαν οι κάτοικοι προσκομίζοντας καλούδια και ντόπιες λιχουδιές), δεχθήκαμε τις περιποιήσεις της ανεπανάληπτης Χρύσας και ήπιαμε το νέκταρ του αμπελιού τους, αφεθήκαμε στις αγκάλες του Μορφέως μακάριοι και πλήρεις!!


και ένα λιβαδάκι αφιερωμένο στην Αναστασία μας!!

Ακολουθεί δεύτερο μέρος, περιηγήσεις σε χωριά άγονης γραμμής




Σαν πρόλογο σε αυτήν την ανάρτηση,προβάλλω σαν είδος αστειότητας τη σωρεία διαμαρτυριών για την απουσία μου. Δεν μπορούσα με τίποτε να φανταστώ όταν πήρα την απόφαση να διαγράψω αυτό το blog τι αντίκτυπο θα είχε στους φίλους μου. Παρ' όλα τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα που πήρα και με συγκίνησαν βαθύτατα ,ήμουν αποφασισμένη ή έτσι νόμιζα τελικά, να τηρήσω την απόφασή μου.
Σήμερα όμως γυρίζοντας στο σπίτι είδα ότι ο γιος μου, δεν ξέρω πως, να έχει αποθηκεύσει όσες αναρτήσεις μπόρεσε να βρει, πιθανότατα στο Google.
Ήταν τελικά αυτό που με έκανε να ξαναεκτεθώ.

Η Χρύσα μου είχε πει ότι δεν είχε προλάβει να διαβάσει τον γενέθλιο τόπο.
Επανορθώνω.Τρέξε μήπως ξαναλλάξω γνώμη.

26 σχόλια:

Κωνσταντινιά είπε...

Θα παρακαλούσα όσους είχαν σχολιάσει να το επαναλάβουν, πιο πολύ προς χάριν της Χρύσας και του Γιάννη.

Βαρυποινίτης είπε...

Πάνω που είχα ησυχάσει και είχε καθαρίσει ο φάρος από τα μπουκάλια που γέμισαν τα βράχια του ησυχαστήριου μου....

kostaslogh είπε...

Φιλαράκι.......

gskastro είπε...

Καλή μου Κωνσταντινιά το καλωσόρισμα το έβαλα στο δικό μου Blog κάτω από το απειλητικό σου σχόλιο. Δεν είχα προλάβει να βάλω σχόλιο στο γενέθλιο τόπο, όταν μου χάθηκες.
Δυστυχώς μου ανέβασε μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια που προσπαθώ να ξεχάσω. Είχα και εγώ πατρικό, Θα το συνάντησες στην ανάρτηση μου των δύο φίλων. Γλύτωσε από την μανία του εχθρού, γλύτωσε από τη μανία του αλήτη ΝΑΙ αλήτη Άγγλου κατακτητή μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς.
ΔΕΝ γλύτωσε όμως από τη μανία του Έλληνα, ναι του Έλληνα που μπρος στο κέρδος δεν διστάζει να ισοπεδώνει. Και έτσι δεν έμεινε τίποτα από το πατρικό, κανένα σημείο αναγνώρισης.
Μακάρι να είχαν μείνει και δύο πετρούλες για να τις βάλω με τα χέρια μου την μία πάνω στην άλλη.
Καλή μου Κωνσταντινιά μελαγχόλησα, να είσαι καλά gskastro

καλημέρα είπε...

Σαν αρχή ξανά είναι!
Κι ας το πήρα είδηση αργά, πρόλαβες να μου λείψεις και χαίρομαι πάααρα πολύ που είσαι εδώ...

Κωνσταντινιά είπε...

Φεγγάρι,
τουλάχιστον τα πας στην ανακύκλωση?

Κωνσταντινιά είπε...

Φιλαράκι,πρωτεργάτη, είναι στ'αλήθεια ωραία η παρέα μας!!

asterion είπε...

καλώς την
Το κενό συμπληρώθηκε να είσαι καλά.

Κωνσταντινιά είπε...

Με μελαγχόλησες και μένα!
Εγώ δυστυχώς είμαι παιδί της πόλης.
Με τον άντρα μου όλο λέμε να "υιοθετήσουμε" κανένα χωριό, αλλά όλο το αναβάλουμε.
Ένεκα και οι προσκλήσεις των φίλων, καταλαβαίνεις.

υ.γ.Σ' ευχαριστώ για τα μηνύματά σου και την διακριτικότητά σου.

Κωνσταντινιά είπε...

Αναστασία,
και εγώ χαίρομαι που είμαι εδώ.

Κωνσταντινιά είπε...

Καλώς όρισες Αστερίωνα!
Σ'ευχαριστώ για όλα. Ξέρεις εσύ.

Ανώνυμος είπε...

Σ'έψαξα χθες, μόλις γύρισα από Χανιώτη,δεν σε βρήκα.
Η ασχετοσύνη μου για το μέσον δεν μου επέτρεψε ν'ανησυχήσω. Τώρα μαθαίνω ότι αποφάσισες να κόψεις την επικοινωνία.
Όχι κοπέλα μου! Τώρα που το συνηθήσαμε. Ευτυχώς ξαναγύρισες!
Περιγράφεις πολύ ωραία τα πάτρια εδάφη με τη ματιά του ξένου που, φαντάζομαι ότι θα ήθελε πολύ να έχει χωριό και που κάνει δικό του όποιο μέρος του προσφέρει συγκινήσεις.
ΝΙΝΑ

Κωνσταντινιά είπε...

Ευχαριστώ Νίνα, φυσικά γι αυτό ξαναγύρισα, για ν ακούω τα καλά σας λόγια!!
Εθίστηκα μου φαίνεται.

Ανώνυμος είπε...

Ντίνα μου πολύ χάρηκα που σε ξαναβρήκα.Μου έδωσες την υπόσχεση και την τήρησες γιατί δεν είχα διαβάσει τον γενέθλιο τόπο που μας αφορούσε.Συγκινήθηκα με την περιγραφή σου.Χάρηκα που περάσατε καλά και σας άρεσε το αμπελόσπιτο.Ελπίζω να περάσουμε και άλλα τέτοια σαββατοκύριακα.
Χρύσα Πολ.

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι πάντα να μοιραζόμαστε παρόμοιες στιγμές.Να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας με ανθρώπους που αγαπάμε.Είναι πολλά αυτά που μας ενώνουν.
Γιάννης Κ.

asterion είπε...

Είχα γράψει στην αναρτησή σου , ότι θέλω να πστεύω ότι η ανακαίνιση του σπιτιού τους φαντάζομαι να έγινε χωρίς γραμμάριο τσιμέντου (και τα παρεπόμενά του,ραδόνιο,ραδιενέργεια). Εξέφραζα και την ευχή να έκαναν λίγη χρήση Φέγκ Σούι (Ελληνική ονομασία προέλευσης "ευ ζειν).
Συγκεκριμμένα για την επιλογή της θέσης του κρεββατιού παρατηρούμε που συνήθως κοιμάται ο σκύλος (ενστικτωδώς διαλέγει τα σημεία θετικής ενέργειας)
Αυτάς και καλορίζικο.

Ανώνυμος είπε...

Κωνσταντινιά το περίμενες αυτό το καλωσόρισμα; Όπως έγραψα και στο δικό μου Blog μάλλον εξαφανίστηκες για να μας δοκιμάσεις. Τώρα ξέρεις πόσο σε αγαπάμε. Την λεκτική επαλήθευση την αφαίρεσα, όταν μπεις πες μου για να ξέρω. Καλή σου ημέρα και πολλά φιλιά. gskastro

Κωνσταντινιά είπε...

Γιάννη και Χρύσα,
Χρύσα και Γιάννη, αν και είστε οι πιο πρόσφατοι μας φίλοι, τα κοινά μας ενδιαφέροντα, τα γούστα μας η αγάπη μας για το κρασί, οπς για τη ζωή ήθελα να πω, μας έχουν φέρει πολύ κοντά.
Είμαι σίγουρη ότι θα περάσουμε και άλλα τέτοια ξεχωριστά Σαββατοκύριακα.

υ.γ.Γιάννη αν και υποψιάζομαι ότι υπαγόρευες στην γραμματέα σου, ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες!

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίωνα,
νόμιζα ότι άλλη έννοια δίνουμε στο ευ ζην και άλλη στο φεγκ σούι.
Πάντως αυτό το σπίτι έχει τόση θετική ενέργεια που όλα τα αντισταθμίζει. Είναι ένας φιλόξενος χώρος που μπορεί να κοιμίσει αρκετά άτομα, και δεν νομίζω κανένας να γνοιαστεί για τον προσανατολισμό!
Και για να ικανοποιήσω το ενδιαφέρον σου έχει υφαντά,κουρτίνες χειροποίητες, έπιπλα αναπαλαιωμένα, σκεύη του χωριού και ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΡΕΎΜΑ από επιλογή.

καλό απόγευμα

καλημέρα είπε...

Το σπίτι του Γιάννη και της Χρύσας από την πρώτη περιγραφή στην ανάρτηση και με όσα συμπληρώνεις μετά στα σχόλια, πρέπει να είναι πολύ ζεστό, φιλικό και φιλόξενο.
Βέβαια εκείνοι διάλεξαν να το κάνουν έτσι, γιατί προφανώς έτσι είναι οι ίδιοι.
Πόσο μου άρεσε και το θαύμασα μαζί γιατί δεν είναι εύκολο φαντάζομαι, το "ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΡΕΎΜΑ από επιλογή"!

asterion είπε...

Σωστά τα γράφεις. Αν όμως έχει μπεί τσιμέντο ηυ πάροδος του χρόνου θα φέρει κάποιες μεταβολές.
Το ευ ζειν ήταν η πανάρχαιη ελληνική
ταχνική την οποία ξεχάσαμε(δεν λέω πως) και την υιοθέτησαν και εξέλιξαν ξένοι.
Στο ταχυδρομείο σου κάτι σε περιμένει.

Βαρυποινίτης είπε...

Δεν ξέρω αν ο Ιούδας θα χαιρόταν αν μάθαινε πως ο Χριστός αναστήθηκε, αλλά εγώ αλήθεια χάρηκα όταν επανήλθες αν και φοβόμουν για το αντίθετο.
Τώρα σχετικά με τις μπουκάλες μάθε πως η ανακύκλωση, μου τις επέστρεψε με την ένδειξη: "Υψηλή περιεκτικότητα σε μόλυβδο". Σε μια δεύτερη σκέψη αποφάσισα να φτιάξω σχεδία από δαύτες, μα είναι τόσο πολλές που τελικά το πάω για υπερωκεάνιο.

Βαρυποινίτης είπε...

Α!! Ξέχασα να σε ευχαριστήσω για το "κρέμασμα" του blog μου στην αρχική σου σελίδα. Σου ορκίζομαι πως αν αισθανθώ πως πρέπει, θα είμαι ο πρώτος που θα σε βοηθήσει να με "ξεκρεμάσεις".

Κωνσταντινιά είπε...

Οταν λες φοβόσουν για το αντίθετο, τι εννοείς; Ότι θα στεναχωριόσουν με την επάνοδο ή ότι δεν θα αναθεωρούσα;
Μόλυβδο;αν δεν κάνω λάθος μέταλλο βαρύ για να επιπλεύσεικαι ιδιαίτερα επικίνδυνο για την υγεία.
Σκέψου το δεύτερη φορά αν θέλεις να ταξιδέψεις με αυτό.

Βαρυποινίτης είπε...

Εντάξει, εντάξει με τάπωσες. κερδίζεις 1-0 αλλά εγώ σε περιμένω στην γωνία.

Κωνσταντινιά είπε...

Χωρίς να γνωρίζω τους κανόνες του παιχνιδιού, σου λέω κερδίζεις στα σημεία.