ΧΙΟΝΙΑΣ

Μέχρι πρότινος έλεγα τουλάχιστον έχουμε τον καιρό "με το μέρος μας".
Μας εγκατέλειψε και αυτός.
Μπορεί να τρίβουν τα χέρια τους οι "πετρελαιάδες" για αύξηση των εσόδων τους, σίγουρα οι υπόλοιποι τα τρίβουμε για να τα ζεστάνουμε.
Οι εικόνες από τις χιονοπτώσεις στα ορεινά μου θυμίζουν εκείνες από το σαράντα.
Αλλά και τώρα μια εμπόλεμη κατάσταση δεν βιώνουμε;
Μόνο που δεν ξέρω αν στη σημερινή θα υπάρχουν νικητές, αν και όταν τελειώσει ποτέ αυτή η πτώση και η κατάπτωση.
Αχτίδες ζεστασιάς και αναπτέρωσης του ηθικού, η αλληλεγγύη και η συσπείρωση ατόμων και ομάδων όσον αφορά τόσο τομείς βοήθειας αστέγων και απόρων, όσο και απεργιακών κινητοποιήσεων.
Προσωπικά με αποκαρδιώνει το γεγονός της διασπαστικότητας.
Οι γιατροί χωρίζονται σε "αλληλεγγύης",  "του κόσμου", "με σύνορα", "χωρίς σύνορα" και γενικότερα υπάρχουν πολλές εθελοντικές ομάδες που προσανατολίζονται σε παραπλήσιους τομείς.
Το ίδιο ισχύει και για τις κινήσεις διαμαρτυρίας και απεργιών.
Το κάθε σωματείο και η κάθε παράταξη τις δικές τους πορείες.
Αναμφισβήτητα καλύτερο από το καθόλου.
Αλλά......σκεφτόμουν μήπως ήρθε πια ο καιρός για συσπειρώσεις;