3 Νοεμβρίου 2009.
Πρωινό.
Έξω βρέχει και φυσάει, μέσα θέλει λιγάκι ζέστη, μα έχω τους οικολόγους (πατέρα και γιο) που μου λένε βάλε ζακετούλα και καλτσούλες και κάνε υπομονή.
Σαν να έχουν δίκιο. Στο κάτω-κάτω υπάρχει και η θαλπωρή. Ζεσταίνουν τα σώματα, θερμαίνουν οι παρουσίες.
Έχει δίκιο μου λοιπόν και η πεθερά μου που λέει:"Δύσκολα ζεσταίνεται το σπίτι μου πουλάκια μου, μόνη είμαι!".
Βάζεις λοιπόν τη ζακετούλα, τα λες στο τηλέφωνο με την Νίνα, μιλάς με την πεθερά, προσκαλείς τον μπαμπά για το μεσημέρι και μετά τι;
Δεν σε τραβάει το έξω για βόλτες, γυμναστήρια, αγορές.
Δεν έλκεσαι από την ηλεκτρική σκούπα. Καλά κάθεται στη γωνιά της. Ας ξεκουραστεί.
Σου λείπει μια αγαπημένη φωνή στο ραδιόφωνο, μα αποζημιώνεσαι από τις επιλογές της.
Παίρνεις στα χέρια το πλεχτό, μα δεν τραβάει . Στις 3 σειρές το παρατάς.
Μπορείς να διαβάσεις, να λουστείς, να κάνεις τα νύχια σου, να προσπαθήσεις να ζωγραφίσεις, να λύσεις σταυρόλεξο, να φανταστείς, να αναπολήσεις, να σκεφτείς πως μπορείς να κάνεις πάρα πολλά στον ελεύθερό σου χρόνο, αν έχεις την διάθεση.
Ο χρόνος εκτός από χρήμα, είναι και δημιουργία.
Δημιουργία, μια λέξη εκπληκτική, μια λέξη που κρύβει μέσα της άπειρο πλούτο.
Πλάθεις με τη σκέψη κόσμους ολόκληρους, ανακαλύπτεις, εφευρίσκεις, μελοποιείς, κατασκευάζεις..... τα πάντα.
Ευτυχείς οι προικισμένοι και μακάριοι οι πτωχοί που απολαμβάνουμε τα αποτελέσματά τους.
Παράγει έργο η δημιουργική σκέψη και υποπτεύομαι πως οι άνθρωποι με γόνιμη σκέψη και φαντασία θα ήθελαν χρόνο, κι άλλο χρόνο, περισσότερο χρόνο, για να προλάβουν να εφαρμόσουν τις σκέψεις τους, να αναθρέψουν τα γεννήματα της, να πραγματοποιήσουν τις ιδέες τους.
ΙΔΕΕΣ.
Εν αρχή ο λόγος, μάθαμε.
Τώρα που το σκέφτομαι, εν αρχή η ιδέα, θα έλεγα.
Πρώτα πρέπει να σκεφτείς κάτι και μετά να το εκφράσεις και κατόπιν να το πραγματοποιήσεις.
Η διατύπωση θα μπορούσε και να εκλείπει.
Δεν είπα σε κανένα τίποτε, όταν κάθισα να γράψω ό,τι μου κατέβαινε σε αυτό εδώ το κιτάπι, στο οποίο κατέφυγα μη βρίσκοντας κάτι δημιουργικό να κάνω.
6 σχόλια:
γιατί αυτό δεν είναι δημιουργικό;
Σχετικά με τη θαλπωρή και τα κρύα:
σήμερα κατά τις 5 το απόγευμα,κάπου στην Κασάνδρου ,σε ένα ατέλειωτο μποτιλιάρισμα,να βρέχει καρεκλοπόδαρα,
σκοτάδι,αναρωτήθηκα τι το ωραίο έχει ο Χειμώνας και τον πεθυμούν κάποιοι ;
Καλημέρα!
Κάτι τετοιες ώρες σε έχω ικανή να δημιουργήσεις χίλια πράγματα, από μια νεα συνταγή σαλάτας (ξέρεις τώρα γιατί το λέω αυτό...) μέχρι ένα νεο πλάνο εκδρομής, οπότε δεν σε "φοβαμαι" με τίποτα...μμμ, καμιά φορα σε ζηλεύω, λιγουλάκι...
Καλά χουχουλιάσματα, καλό χειμώνα να έχουμε, πολλά φιλιά!
κι ευχαριστώ...
Κώστα,
είναι;;
Τι ωραίο βρίσκουμε στο Χειμώνα;
Να πεθυμάς το σπιτάκι σου όταν τουρτουρίζεις σαν βρεγμένο γατί.
Να ψήνεις κάστανα.
Να λες κρύο καιρός για δύο.
Αντε σκέψου και συ μερικά, θα βρεις!
Καλο Χειμώνα!!
Αναστασία,
μου φαίνεται πως με ξέρεις καλύτερα από μένα.
Έκανα χθες μια δικιά μου συνταγή κεικ,(πορτοκάλι με κακάο,εκπληκτικό, και το έφαγα η....,σχεδόν μόνη μου)και λεω να σχεδιάσω και εκδρομές μιας και μου το έβαλες στο μυαλό.
Αυτό το οτι με ζηλεύεις λιγάκι, με χαροποιεί, ειδικά όταν το λέει ένας άνθρωπος με τόσο ενδιαφέρουσα δουλειά και τόσο γεμάτη ζωή.
Παρακαλώ, αλλά γιατί;;
Ζεστα φιλιά!!
Συγγνώμη... τι ακριβώς κάνεις στη φωτό; κόβεις ένα αγγουράκι με μια πιπεριά; Τα μαχαίρια σας τα φάγατε;
(τι άλλο θα δω εδώ μέσα;) :ΡΡ :))
Καλημέρααααααααααα!!
Καλημέραααααα και σένα Αμανιτα.
Ελλείψει μαχαιριών και επειδής διαθέτουμε και δημιουργική φαντασία -στον ελεύθερο χρόνο μας- κόβουμε με κοφτερές πιπεριές!!
Μου φαίνεται πολλά θα δουν τα ματάκια σου εδώ μέσα και δεν θα είναι από πείνα!
Φιλιά ελπίζοντας να έχουμε νέα σου συντόμως.
Δημοσίευση σχολίου