Πού μπορούμε αλήθεια να κατατάξουμε τον Μπακούνιν;
Ήταν τάχα φιλόσοφος;
Πολιτικός στοχαστής ή ιδεολόγος της επανάστασης;
Η σκέψη του δεν έχει συνεκτικότητα, τα κείμενά του είναι παρορμητικά και μερικές φορές ασυνάρτητα, με αποτέλεσμα να μην έχει τα απαραίτητα "προσόντα" ενός φιλοσόφου.
Αδηφάγος και ακαταπόνητος αναγνώστης έχει ρουφήξει τα πάντα, τους ιδεολόγους της Γαλλικής Επανάστασης, τους ουτοπιστές, τους Γερμανούς φιλοσόφους, τους Ιταλούς αναρχικούς.
Ανυποχώρητος εχθρός όλων των ενσαρκώσεων της καταπίεσης, - θεός, κράτος, τσάρος, αστυνομία-, ο Μπακούνιν έχει μια φρενιτιώδη αίσθηση ελευθερίας. Δυο έννοιες δεσπόζουν στην ιδεολογία του Μπακούνιν: το άτομο και η ελευθερία. Είναι οι πόλοι στο όνομα των οποίων δίνει ακατάπαυστη μάχη ενάντια στην καταπίεση.

Έχοντας χρήματα, όνομα, πρωτοβουλία και τόλμη, οι σκέψεις του διασκορπίζονται και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στη ρωσική νεολαία. Μια νεολαία που ζούσε σε μια εποχή που η αηδία και το μίσος που προκαλούσε η τσαρική αυταρχία ήταν τόσο έντονες, ώστε, όσο πιο ανατρεπτική και βίαιη ήταν η σκέψη που που σχεδίαζε την κατάρρευσή της, τόσο με περισσότερο ενθουσιασμό γινόταν δεκτή.
Το όνομα Μπακούνιν είναι πια συνώνυμο της αναρχίας και αν δεν υπάρχει πια τσαρισμός, υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Στο όνομα αυτής της εκμετάλλευσης υποθέτω μάχονται οι σημερινοί αναρχικοί.

Λαμβάνοντας είμαι σίγουρη τη σκέψη του Μπακούνιν ότι" δεν είναι πάντοτε οι καιροί ώριμοι για επανάσταση και μια σε βάθος κατανόηση του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στην αστική και την εργατική τάξη επιτρέπει να μην χάνει κανείς τις κατάλληλες ευκαιρίες και συνάμα να αποφεύγει να κάνει τραγικά λάθη" και θεωρώντας την πυρπόληση περιπτέρου ως ένα τέτοιο τραγικό λάθος διαχωρίζουν τη θέση τους ανακοινώνοντας την αντίθεση τους και τοποθετούνται με το κάτωθι :"Εμείς οι αναρχικοί, που είμαστε κομμάτι της εργατικής τάξης και παλεύουμε με την κοινωνία κι όχι ενάντια της, κρίναμε πως οφείλαμε να συμπαρασταθούμε σ' έναν συνάνθρωπό μας που έπεσε θύμα τυφλής και άστοχης βίας ομάδων εκτόνωσης, οι οποίες δεν ανήκουν στο κίνημα, ούτε σύντροφοί μας είναι" και ανοίγουν τραπεζικό λογαριασμό στο όνομα της ιδιοκτήτριας.
Η πρωτοβουλία τους βρήκε άμεση ανταπόκριση και προχθές ξαναλειτούργησε το περίπτερο , το οποίο διατηρεί η 70χρονη Ανανιάδου Χαρίκλεια εδώ και 50 χρόνια.
Πού κολλάει ο μύκητας; θα μου πείτε τώρα όσοι διαβάσατε την υποσημείωση της προηγούμενης ανάρτησης.
Εξηγούμαι: Α' στο ότι πολλές ιδέες μεταδίδονται με την ταχύτητα της μούχλας.
Β' στο ότι στην μπλογκόσφαιρα κυκλοφορούν μανιτάρια με φιλοσοφικές ανησυχίες.

Υ.Γ.Για κάποιους που οι γνώσεις τους στη φυσική ιστορία έχουν κάποιες ελλείψεις, πληροφορώ πως το μανιτάρι όπως και η μούχλα συγκαταλέγονται στους μύκητες.
Ο πληθυσμός της μούχλας δε, σχεδόν διπλασιάζεται κάθε ώρα.