ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΡΟΣ Β'

Τώρα βέβαια η "κλασσική" αλληλογραφία έχει υποσκελιστεί από τα sms και τα e-mail . Ζούμε σε μια εποχή όπου η αναμονή του ταχυδρόμου, η αφή, η μυρωδιά και το θρόισμα του χαρτιού να τείνουν να εκλείψουν μα η ανάγκη για επικοινωνία να παραμένει αναλλοίωτη.

Αναλλοίωτο δια μέσου των αιώνων είναι και το ενδιαφέρον μας για τις σκέψεις των άλλων. Πόσες φορές δεν ακούσαμε τις φράσεις , "θα ήθελα νάξερα τι σκέφτεσαι, τι να έχεις άραγε στο μυαλό σου, αχ και νάμουνα στο κεφάλι σου"! Και δεν είναι μόνο από ενδιαφέρον, είναι, όπως διατυπώνει και ο Κώστας, η πανίσχυρη περιέργεια του ανθρώπου.

Συνειρμικά όλα αυτά μου έφεραν στο μυαλό ένα βιβλίο που διάβασα το καλοκαίρι. Το "σκέψεις σκέψεις...... " του Ντέιβιντ Λοτζ. Και πιο συγκεκριμένα, ένα κομμάτι όπου το κύριο πρόσωπο του βιβλίου, ένας καθηγητής στο Κέντρο Γνωστικής Επιστήμης, όπου κάνει έρευνα για τη κατανόηση της συνείδησης, συνείδηση με τον ορισμό της ατομικής οντότητας και όχι της ηθικής συνείδησης, προσπαθεί να πείσει, και μάλλον όχι μόνο από επαγγελματική διαστροφή, μια νεοφερμένη καθηγήτρια -πετυχημένη συγγραφέα- να ανταλλάξουν τα προσωπικά τους ημερολόγια.

Μπήκα στον κόπο να το αντιγράψω κρατώντας την ορθογραφία. Τονίζω κάποια σημεία που νομίζω χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής.



δευ, 24 Μαρ 1997 12:40:03
Τι λες να φάμε εκτός πανεπιστημιούπολης;

δευ, 24 Μαρ 1997 16:42:18
Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να μη συναντιόμαστε για λίγο καιρό. Δεν θα προσποιηθώ πως βρίσκω τα συναισθήματά σου απωθητικά, δεν μπορώ όμως να σου τα ανταποδώσω, για λόγους που γνωρίζεις.

Τρι, 25 Μαρ, 1997 16:50:49
Έλεν, αυτό είναι γελοίο.σέβομαι την αρνητική σου απάντηση, δεν πρόκειται να σε παρενοχλήσω.θαυμάζω το μυαλό σου όσο και το κορμί σου. απολαμβάνω την παρέα σου. μου αρέσει να συζητάμε για διάφορα.
ραλφ

Τρι, 25 Μαρ, 1997 17:31:02
δεν μπορούμε να τα συζητάμε με e-mail;
ελεν

Τρι, 25 Μαρ 1997 09:21:25
εντάξει θα σου έκανα μια πρόταση στο φαγητό αλλά σου τη λεω τώρα. τι θα έλεγες αν ανταλλάσσαμε ημερολογια;θα σου δείξω το δικό μου και θα μου δείξεις το δικό σου πλήρη, χωρίς λογοκρισία, χωρίς διορθώσεις.τιλες;


Τρι, 25 Μαρ 1997 11:21:19
Αγαπητέ Ραλφ,
Τι εξωφρενική ιδέα! Δεν το συζητώ. Το ημερολόγιο μου είναι προσωπικό. Δεν έχω πρόθεση να το δημοσιεύσω ποτέ. Μπορεί κάποια μέρα να αντλήσω απ' αυτό στοιχεία για να γράψω κάτι, πολύ επιλεκτικά όμως και με κάθε είδους συγκαλύψεις και μεταθέσεις Προορίζεται μόνο για τα δικά μου μάτια.
Έλεν

Τρι, 25 Μαρ 1977 12:26:53
έλεν, το ίδιο ισχύει και για το δικό μου ημερολόγιο.όταν το ξεκίνησα σκεφτόμουν ότι ίσως τι χρησιμοποιούσα για την έρευνα μου, ως εμπειρική στήριξη για το ημιτελές; ακόμα έργο μου σχετικά με τη συνείδηση, γρήγορα όμως αντιλήφθηκα ότι ποτέ δε θα δημοσίευα κανένα μεγάλο κομμάτι του, είναι πολύ παρακινδυνευμένο. αυτή μπορεί να είναι μια θεμελιώδης δυσκολία στις μελέτες περί συνείδησης, κανείς δε θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει τον επιστημονικό λόγο σε τρίτο πρόσωπο για να περιγράψει σε πρώτο πρόσωπο τη φαινομενολογία της δικής του συνείδησης στην ακατέργαστη της μορφή....

είχαμε πει παλιά για το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της συν. η μυστικότητα, το γεγονός ότι μόνο εμείς γνωρίζουμε τις σκέψεις μας, κάποιες φορές αυτό μας δίνει ικανοποίηση, μας δίνει μια αίσθηση της μοναδικής μας ταυτότητας, σκέφτομαι άρα υπάρχω.κάποιες φορές αυτό οδηγεί σε σολιψισμό, στη μάλλον τρομακτική ιδέα ότι ίσως μόνο οι δικές μας σκέψεις είναι πραγματικές....όπως και ναχει έρχεται σε σύγκρουση με την τεχνητή νοημοσύνη σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται να υπάρχουν κανονικότητες στην αρχιτεκτονική του ανθρώπινου νου που δύναται να αντιγραφούν. έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μια ευκαιρία στη σύμπτωση ότι και οι δυο γράφουμε ημερολόγια την εποχή που γνωριστήκαμε. Αν τα ανταλλάσσαμε θα είχαμε και οι δυο μια μοναδική αντίληψη του τρόπου λειτουργίας του μυαλού κάποιου άλλου, θα συγκρίναμε τις αντιδράσεις μας στο ίδιο γεγονός.θα "διάβαζα το μυαλο σου" κυριολεκτικά και συ το δικό μου.

Τρι, 25 Μαρ 197718:45:29 Αγαπητέ Ραλφ,
Καταλαβαίνω τι όφελος έχει για σένα. Για μένα τι όφελος έχει;

Έλεν

Τρι, 25 Μαρ, 1977 22:53:02

ως συγγραφέας και ως γυναίκα θα έπρεπε ναρπάξεις την ευκαιρία να κοιτάξεις μέσα στο μυαλό ενός άντρα, να δεις πραγματικά τι συμβαίνει εκεί μέσα. εγώ παίρνω ένα τεράστιο ρίσκο, πολύ μεγαλύτερο από ότι εσύ σίγουρα. θα σοκαριστείς, θα αηδιάσεις από πολλά πράγματα που ξεστομίζω στη ροή της συνείδησης μου. οχετός σκέτος είναι τις περισσότερες φορές. υπ΄ρχει περίπτωση όταν διαβάσεις το ημερολόγιο μου να μη θελήσεις να με ξαναδείς ή να μου ξαναμιλήσεις ποτέ. ελπίζω ότι κι εσύ όπως κι εγώ εκτιμάς την αλήθεια πάνω απολα. αν το κάνουμε αυτό θα "γνωριστούμε" πιο ολοκληρωμένα από ότι γνωρίζονται ποτέ οι εραστές. διαπερνούν ο ένας το σώμα του άλλου κατά λίγα μόλις εκατοστά, με γλώσσες, δάχτυλα κτλ εμείς όμως θα μπούμε ο ένας μέσα στο κεφάλι του άλλου, θα κατέχουμε ο ένας τον άλλο όπως δεν έχουν κάνει ποτέ δυο άνθρωποι.δε σε συναρπάζει η ιδέα;
ραλφ

Τετ, 26 Μαρ 1997 10:24:42

Αγαπητέ Ραλφ,
Τα επιχειρήματά σου είναι πολύ εύγλωττα, αλλά όχι, ευχαριστώ. Φυσικλα έχω ως συγγραφέας την περιέργεια να δω τι συμβαίνει στο μυαλό των άλλων ανθρώπων και.............
Σε τελική ανάλυση όμως πιστεύω ότι η ιδιωτικότητα των σκέψεων μας είναι βασική για την ανθρώπινη ατομικότητα και ότι να την παραχωρήσουμε θα ήταν κάτι τρομερά επικίνδυνο. Όλοι μας κάνουμε κακές, ποταπές αισχρές σκέψεις, είναι στην ανθρώπινη φύση, αυτό που κάποτε ονόμαζαν Προπατορικό Αμάρτημα. Το γεγονός ότι μπορούμε να τις καταπνίγουμε, να τις κρύβουμε, να τις κρατάμε για τον εαυτό μας, είναι απαραίτητο για να διατηρούμε τον αυτοσεβασμό μας. Είναι απαραίτητο για τον πολιτισμό.

Γιατί τα βασανιστήρια είναι τόσο τρομερά, τόσο αποκρουστικά από ηθικής πλευράς; Όχι μόνο εξαιτίας του πόνου που προκαλούν, αλλά επειδή χρησιμοποιούν τον σωματικό πόνο για να αποσπάσουν μυστικά από το μυαλό, το οποίο θα έπρεπε να είναι απαραβίαστο.

Έλεν


Στο επόμενο θα δούμε τι σχέση μπορεί να έχουν ένα περίπτερο, ένας μύκητας και ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο.