Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009




Πολύ θα ήθελα η πρώτη ανάρτηση του 2009 να ήταν μια κουβεντούλα αισιόδοξη, ανάλαφρη, χιουμοριστική!

Τα γεγονότα και το κλίμα των ημερών όμως δεν συνηγορούν στο να γίνει η επιθυμία μου πραγματικότητα.

Η μικρή ιντερνετική μου αποχή πάντως δεν έχει να κάνει με αυτό. Απλά οι άλλοι μου ρόλοι, της μητέρας, συζύγου, οικοδέσποινας επισκίασαν τη διαδικτυακή μου περσόνα.

Μεγάλο μέρος ευθυνών πρέπει επίσης να επιρρίψω στους φίλους και συγγενείς που με τις προσκλήσεις τους ροκάνισαν αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο μου.

Οι γιορτές πέρασαν, η ρουτίνα έρχεται, θα βρω τους ρυθμούς μου, θα τα κουβεντιάζουμε....

Φιλιά και ευχές για ειρήνη, υγεία, αγάπη,ευμάρεια......

12 σχόλια:

kostaslogh είπε...

"Καλώς"την
ελπίζω να είχες περισσότερο φώς μέσα στο σπίτι, γιατί έξω κι εδώ μέσα....μαυρίλα!
Να τελειώσουν γρήγορα εύχομαι όλα τα άσχημα,
καλύτερη χρονιά σου εύχομαι!

Χριστίνα (lbt) είπε...

H φωτογραφία που έβαλες είναι αισιόδοξη. Κι από την πέτρα μέσα φυτρώνει όμορφο λουλουδακι.
:)

Sophia Kollia είπε...

Χαίρομαι που πέρασες καλά! Έτσι πρέπει και αυτό είναι το ευχάριστο.
Ελπίζω να περνάς και μαζί μας καλά, φυσικά και δεν είναι το ίδιο..
καλημέρα και καλή χρονιά

Κωνσταντινιά είπε...

Κώστα μου,

πραγματικά, παρόλο που τα γεγονότα είναι αντίξοα, περάσαμε καλά, φωτεινά όπως σωστά αναφέρεις, οικογενειακά, ζεστά.
Ναι, αν είναι δυνατόν να τελειώσουν τα άσχημα, το εύχομαι ολόψυχα.

Καλή Χρονιά!

Κωνσταντινιά είπε...

Χριστίνα μου,

Χρόνια πολλά και για την γιορτή σου καρδούλα μου,χαίρομαι που πρόσεξες την φωτό. Την έβαλα γιατί παραμένω αισιόδοξη, μα, ντρέπομαι να το διατυπώσω λεκτικώς.

Φιλιά!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Σοφία,

ναι, περνάω και μαζί σας καλά και ναι, φυσικά και δεν είναι το ίδιο.
Πιστεύω πως το μπλογκ είναι συμπλήρωμα στη ζωή μας και όχι πρωτεύον. Χρειάζονται και τα επιδόρπια και τα αλατοπίπερα, έτσι δεν είναι;


Φιλιά και καλή χρονιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Η Χριστίνα το έπιασε με την πρώτη!
Μπράβο μάτια μου!
Υπέροχη επιλογή.
Φιλιά

καλημέρα είπε...

Kωνσταντινιά μου
Καλή Χρονιά!

Αν κρίνω από τα γλυκά σου που γευτήκαμε οικογενειακώς και δεν έμεινε ψίχουλο - αχ Χρύσα και Βαγγέλη και για σας εχω να πω, μεγαλη "ζημιά" πάθαμε με τα εδέσματα και το ποτό!- φαντάζομαι πόσα τραπέζια έκανες και πώς περιποιήθηκες τους αγαπημένους σου.

Πόσο μου αρέσει η αισιοδοξία σου, που μέσα στην πέτρα, όπως λένε και τα Μικρά Όμορφα Πράγματα (αχ, Χριστίνα μόνο εγώ από την παρέα δεν σε έχω συναντήσει ακόμη;), κάνει να ανθίζουν λουλούδια.
Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Από τις 25 Δεκεμβρίου που ξαναγεννιέται το ΦΩΣ, πρέπει να αισιοδοξούμε. Παρά την μαυρίλα που επιδιώκουν να μας επιβάλλουν, μεθοδεύοντας διάφορα.
Το λουδάκι που φύτρωσε στην πέτρα, αντιπροσωπευτικό. Ανανέωση τώρα!!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Βαγγέλη,

ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μα περισσότερο σ' ευχαριστώ, σε ευχαριστούμε οικογενειακώς δηλ. για την υπέροχη μέρα που περάσαμε στο σπίτι σου, στην παρασκευή και προπάντων στην κατανάλωση της παραδοσιακής τσιγαρίδας. Όλα ήταν υπέροχα!! Και τα μαγειρέματα σου, και η μουσική και οι χοροί και οι φίλοι σου και εννοείται το κέφι μας.

Και του χρόνου με υγεία και περισσότερη χοληστερίνη!!!

ΦΙΛΙΑ!!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Καλή Χρονιά Αναστασία μας!!!

Με κάνεις και ντρέπομαι μα πρέπει να ομολογήσω πως τα κουτσοκαταφέρνω στη μαγειρική. Ναι, περιποιήθηκα όσο μπόρεσα φίλους και συγγενείς και σειρά έχεις τώρα εσύ. Οικογενειακώς εννοείται!

ΦΙΛΙΑ!!!

Κωνσταντινιά είπε...

Αστερίων,


συμμερίζομαι τις σκέψεις σου.