ΕΝΕΣΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Νομίζω πως τώρα τελευταία πολλά στραβά κι ανάποδα ταλανίζουν τη χώρα μας. Πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, απεργίες, κλείσιμο μεγάλων επιχειρήσεων, αγοραπωλησίες, αναξιοκρατία, ψευδομαρτυρίες........

Όσο καλό είναι να επισημαίνουμε και να κρίνουμε τέτοιες καταστάσεις τόσο καλύτερο πιστεύω είναι να αναδεικνύουμε και να επιβραβεύουμε επιτυχίες ανθρώπων, που με την επιμονή τους, το ζήλο τους, την ευφυία τους, κατέλαβαν πρωτιές σε παγκόσμια κλίμακα.

Το Βραβείο Πριγκοζίν για το 2008 απονεμήθηκε στον πρόεδρο του Τμήματος Μαθηματικών του Α.Π.Θ. Γιάννη Αντωνίου, ο οποίος ανέδειξε τον εποικοδομητικό ρόλο του χρόνου στην οργάνωση των πολύπλοκων συστημάτων και την πιθανολογική - στατιστική περιγραφή της πολυπλοκότητας και του χάους στη φύση. Στις διεθνείς διακρίσεις του περιλαμβάνονται επίσης το βραβείο De Donder της Βελγικής Ακαδημίας Επιστημών και το βραβείο Kapitza της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.


Με αφορμή τον ευρωπαϊκό εορτασμό της Ημέρας της Πολυγλωσσίας, η Κομισιόν βράβευσε τον Οικονόμου Ιωάννη σαν τον πιο πολύγλωσσο υπάλληλο στη Μεταφραστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Γνωρίζει 32 γλώσσες!!!!!



Το Βραβείο Εφαρμοσμένης Φυσικής 2008 Julius Springer θα απονεμηθεί φέτος στον Έλληνα Φαίδωνα Αβούρη και στον Αμερικανό Τόνι Χάντς για το καινοτόμο έργο τους στον τομέα των
νανοσωλήνων άνθρακα και γενικότερα των ηλεκτρικών και οπτικών ιδιοτήτων των υλικών από άνθρακα σε νανοσωλήνα.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Τώρα τι να πιστέψεις στο τίποτε δεν είναι τυχαίο; στις συμπτώσεις; στο ότι επιθυμείς θα σου τύχει; ή στ' ότι φοβάσαι δεν το γλιτώνεις;

Με το που συνειδητοποιώ πως ένα κείμενό μου είχε τα στοιχεία της αυτόματης γραφής του Μπρετόν- μόλις είχα τελειώσει την βιογραφία του- δηλαδή ασυνάρτητο, χωρίς ειρμό και νόημα, μου ζητάει η Χριστίνα να το δημοσιεύσω.

Μόλις ανέβασα κάτι παιχνιδιάρικο, με προσκαλεί το μανιτάρι σε παιχνίδι!

Το άτιμο έχει καταλάβει ότι είμαι ψώνιο και μ' έχρισε πρωταγωνίστρια, νομίζοντας προφανώς πως θα κάνω τη δύσκολη και δεν θα παίξω!!! Αιώρα που σε κούναγε ξυπόλητη πριγκίπισσα!!

Τι νομίζεις δεν πετώ εγώ την σκούφια μου;

Μην ξεχνάς πως πρέπει ν' αποδείξω πως δεν χρειάζομαι και τις ορμόνες μου! Με πήραν τα χρόνια δε λέω, αλλά δεν θα τ' αφήσω να με πάρουν από κάτω!




Αυτά που πρέπει να κάνεις, είπε ο yellow στο μανιτάρι και τα λέω κι εγώ σε σας, είναι τα παρακάτω:

Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste.
Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παράγραφος βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει.
Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις απο ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.



Αγαπητοί yellow και μανιτάρι, οι τρείς λέξεις είναι πολύ λίγες, παρ' όλα αυτά τήρησα τους κανόνες του παιχνιδιού. Απολαύστε λοιπόν τα κατορθώματά σας!!




Καταπίνω καφτές μπουκιές, θα σας αφήσω για λίγο ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ετοιμάζεται να επισκεφτεί Επεσες στην παγίδα,


Οι ανίδεοι συντελεστές αυτού του σουρεαλιστικού κειμένου:
Φεγγαραγκαλιά

Κάστρο

Χάος

Καλημέρα

Στριμμένος

Είθισται σ' αυτά τα αξιοπρεπή και μεγαλόπνοα blogοπαίχνιδα να υπάρχει συνέχεια. Παρακαλώ τους συμμετέχοντες κειμενογράφους-στοχαστές-συγγραφείς όπως πράξουν τα ειωθότα.



υ.γ. Λέτε να κάνω τις αναρτήσεις τρεις - τρεις;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ. ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ?

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε τρίχες!!!


Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ό,τι βλέπουν!


Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν και δεν πιστεύουν!


Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στα παιδιά σαν μέλλον, σαν ελπίδα!


Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κρατήσει την δροσιά, την αθωότητα, την φαντασία, τον αυθορμητισμό, την παιχνιδιάρικη δύναμη της παιδικής ηλικίας!!!
Σε αυτούς τους τελευταίους λοιπόν είναι αφιερωμένη!!!!!!




ΟΧΙ ΟΧΙ, δεν εννοούσα αυτό. Αυτό είναι παλιμπαιδισμός!!!

Μαθήματα θρησκευτικών!

Λέτε να μου γίνει συνήθεια και να κάνω τις αναρτήσεις δύο- δύο;

Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ

ΩΡΑΙΟΙ είναι αυτοί εκεί πάνω, στο Αγιον Ορος! Δεν πάνε στον Στρατό, δεν πληρώνουν φόρους, δεν έχουν το βάρος και την ευθύνη της οικογένειας -ούτε μετέχουν στη διαιώνιση του είδους- και μας τη λένε και από πάνω: «Ενας άνθρωπος για να γίνει μοναχός χρειάζεται αυτό το φως που έρχεται από τον Θεό».

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, αυτό το ίδιο φως αναζητούσαν στις συχνές επισκέψεις τους στο Ορος (και ειδικότερα στη Μονή Βατοπεδίου) οι καλοί χριστιανοί, υπουργοί και στελέχη της Ν.Δ. που μας κυβερνάνε, αλλά αν κρίνει κανείς από τις επιδόσεις τους, ο Εφραίμ και οι συν αυτώ δεν είναι και τόσο γαλαντόμοι. Τη θεία φώτιση την κρατάνε για πάρτη τους, γι' αυτό και η Ελλάδα πάει κατά διαόλου...

ΠΑΛΙ καλά, πάντως, που τόσα χρόνια το έθνος δεν ήταν (και τυπικά...) στα χέρια των Αγιορειτών μοναχών, γιατί σήμερα δεν θα υπήρχε. Θα είχε μείνει αιώνια στη σκλαβιά των Τούρκων, τους οποίους οι πεφωτισμένοι της Αθωνικής Πολιτείας έσπευσαν να προσκυνήσουν πριν από την πτώση της Πόλης, για να σώσουν προνόμια και περιουσίες.

ΟΠΩΣ επίσης δεν θα υπήρχε η αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών, στους οποίους οι Αγιορείτες επεφύλαξαν την ίδια υποδοχή με τον σουλτάνο για τους ίδιους υστερόβουλους λόγους τους. Με λίγα λόγια, αυτοί οι καλοί χριστιανοί, οι άνθρωποι του Θεού και της Παναγίας, θα είχαν αλλάξει την Ιστορία, προσθέτοντας έτσι ακόμα ένα ...θαύμα στα τόσα και τόσα που διαφημίζουν ότι έκαναν οι θαυματουργές τους εικόνες!

ΜΑ ΤΟΤΕ τι πάνε και κάνουν μαζί τους τα άξια τέκνα της Δεξιάς, η οποία παραδοσιακά έχει κορώνα στο κεφάλι της το εξόχου εμπνεύσεως «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»; Τι κουβεντιάζουν, άραγε, με ανθρώπους που για πατρίδα τους έχουν τα προνόμια και το χρήμα και για οικογένεια τους υπόλοιπους πεφωτισμένους; Φθάνει από μόνη της η θρησκεία για να μείνει ισχυρό το τρίπτυχο της κοσμοθεωρίας με την οποία πορεύτηκαν τόσα χρόνια και ταυτόχρονα ασέλγησαν πάνω σ' αυτό τον τόπο;

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ για ποια θρησκεία μιλάμε. Γιατί από τα λόγια και τα έργα του Εφραίμ προκύπτει ότι πραγματική θρησκεία στη Μονή Βατοπεδίου δεν είναι άλλη από την υποκρισία! Δήθεν απορρίπτουν τον πλούτο και γενικότερα τα υλικά πράγματα οι μοναχοί αλλά ταυτόχρονα κάνουν το παν για να αυξήσουν την περιουσία της μονής, πολύ συχνά σε βάρος φτωχών, προσφύγων και ακτημόνων.

ΝΑ, ΛΟΙΠΟΝ, από πού πήρε μαθήματα ο καλός χριστιανός Βουλγαράκης, ο οποίος εξετέθη ως πολιτικός για να αποκαταστήσει οικονομικά τα παιδιά του! Να και γενικότερα τι μαθήματα παίρνουν οι πιστοί υπουργοί της κυβέρνησης στις συχνές επισκέψεις τους στη μονή...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/09/2008

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΛΛΑΓΗ

Την προηγούμενη βδομάδα συναντήθηκα με τα "μικρά όμορφα πράγματα", που κανονικά θα έπρεπε να λέγονται "μεγάλα όμορφα μάτια" και συζητούσαμε διάφορα.

Το συζητούσαμε τρόπος του λέγειν, μονοπολούσα τη συζήτηση , -κάτι που δεν συνηθίζω- και ξέρεις τώρα αν λες πολλά σου ξεφεύγουν και πολλά.

Ένα από αυτά καθώς φαίνεται "κράτησε" το κορίτσι και τώρα μου ζητάει να το μοιραστούμε!

Να το μοιραστούμε Χριστίνα, αλλά δεν είναι ακριβώς δακρύβρεχτο περιστατικό, αλλά σκέψεις μου με αφορμή ένα συμβάν.

Όπως και νάχει το αντιγράφω και όποιος καταλάβει τι θέλω να πω κατάλαβε!!

"Είναι μέρες που περνάνε από πάνω σου σαν ένα ελαφρύ χάδι, σαν ένα φτερό που μόλις νιώθεις το άγγιγμα του. Κυλάνε, γλιστράνε από τα χέρια σου χωρίς ν' αφήνουν "κάτι".

Αυτές οι τελευταίες μέρες όμως για μένα είναι ακριβώς το αντίθετο. Γεγονότα τραχιά γδέρνουν το δέρμα μου και θύμησες πλημμυρίζουν το είναι μου, απολογισμός ζωής, καταγραφή καινούριων συναισθημάτων, αλλαγές ούτε δραματικές ούτε δραστικές μα αλλαγές. Στη ζωή μου, στων παιδιών μου αλλαγές που με αλλάζουν. Ήμουν τόσο ευκολοσυγκίνητη;;;;; Δεν ήμουν και το ξέρω. Όχι, όχι ήμουν αλλά κατάπινα τα δάκρυα!!
Μπορούσα και τα έκρυβα. Τώρα δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν ξέρω.

Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να μην κρύβομαι πια.
Ναι, είμαι πιο ανοικτή τώρα, δεν ντρέπομαι να κλαίω, δεν είναι δείγμα δύναμης η αυτοσυγκράτηση ή μήπως πάλι είναι;
ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΜΕ ΑΥΤΑ!!
Όση χαρά σου δίνει ένα γέλιο καρδιάς άλλη τόση ανακούφιση σου δίνει ένα κλάμα ψυχής.
Σε ξελαφρώνει, σε κάνει να κοιμάσαι σαν πουλάκι, σε αδειάζει για να μπορείς να ξαναγεμίσεις.

Καλημέρα αλλαγή!
δεν σε περίμενα.
Καλώς όρισες!
Περαστική κι αν είσαι
τα σημάδια σου θ' αφήσεις.
Χρειαζούμενα...."

ΚΤΗΜΑ ΛΙΓΑΣ

Πρέπει να γνωρίζετε πως δεν είναι μόνο η Νίνα που μας προσκαλεί σε διάφορα events, είμαι και γλωσσομαθής τρομάρα μου, αλλά πως δεχόμαστε προσκλήσεις και από άλλους φίλους.

Ο Γιώργος λοιπόν αυτή τη φορά είναι ο αίτιος και υπαίτιος αυτής της αναφοράς. Ένας σίγουρα υπομονετικός και ανεκτικός άνθρωπος γιατί μ' αντέχει πάνω από 30 χρόνια!!!

Πρότεινε να πάμε στα Γιαννιτσά σε μια εκδήλωση στο κτήμα Λίγα.

20/09/2008 - Γιορτή Τρύγου στο Κτήμα Λίγας - 20/09/08

Το Κτήμα Λίγας καλεί τους φίλους του κρασιού στη γιορτή Τρύγου το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008 στις εγκαταστάσεις του Κτήματος Λίγα στο 1ο χλμ. Γιαννιτσών - Αρχοντικού (τηλ. 23820 24421). 19.30: Εγκαίνια έκθεσης αγγειοπλαστικής της Αγγέλας Παπαδοπούλου με θέμα `Κρατήρ` (διάρκεια έκθεσης έως 5 Οκτωβρίου 2008) 20.30: Συναυλία με έργα Μάνου Χατζηδάκη - Ο κύκλος του CNS, Ματωμένος Γάμος, Μεγάλος Ερωτικός. Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι Τάσος Μυσιρλής, τραγούδι - βιολοντσέλο Ευγενία Καρλαύτη, πιάνο

Αυτό που μου έμεινε από αυτή την εκδήλωση, δεν είναι μόνο η οργάνωσή της, όχι μόνο το περιβάλλον, αλλά και ο ίδιος ο Θωμάς Λίγας.

Ένας άνθρωπος με μεράκι, ένας δραστήριος πολυπράγμων οινοπαραγωγός με σπουδές στη Γαλλία, που αποφάσισε να μείνει στον τόπο του και να του δώσει νέα πνοή, να εστιαστεί στην βιοκαλλιέργεια, όπως επίσης και σε κάθε είδους καλλιέργεια. Πολιτιστική, καλλιτεχνική, αγωνιστική, πνευματική!!! Αργότερα πληροφορήθηκα πως είναι και χορηγός σε διάφορα πολιτιστικά και κοινωνικά γεγονότα, καθώς και ιδρυτικό μέλος του διεπαγγελματικού συνδέσμου.

Από τον τρόπο που μας υποδέχθηκε, μας μίλησε, από τον τρόπο που έλαμπαν τα μάτια του, καταλάβαμε πως ότι κάνει το κάνει με πάθος, το κάνει με τη ψυχή του.

Σε μια στιγμή πήγα να του προσάψω συγκεντρωτισμό, γιατί ήταν παντού, να μας βοηθήσει στο πάρκινγκ ( εννοείται ότι τον περάσαμε για παρκαδόρο), να τραβάει φωτογραφίες, να είναι στο μπουφέ....... ώσπου κατάλαβα ότι έχει δίδυμο αδελφό, οπότε παίρνω πίσω την κατηγορία.

"ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΣ ΜΑΓΚΟΥΑΙΑΡ"

Η γνωστή πια σε όλους μας Νίνα με προσκάλεσε να δούμε το κάτωθι έργο:

«Οι έρωτες της Κας Μαγκουάιαρ» του Μπράιαν Φρίελ .

Ψάχνοντας για το έργο βρήκα την παρακάτω κριτική, λίγα λόγια για την υπόθεση και τα ονόματα των συντελεστών.

"Άφθονο γέλιο από την πένα του Ιρλανδού συγγραφέα που με πολλή ευαισθησία και χιούμορ αντιμετωπίζει τα προβλήματα της τρίτης ηλικίας και τη σχέση με τις νεότερες γενιές".

Το έργο:

Η ιδιόρρυθμη Κας επιστρέφει στην πατρίδα της, μετά από 52 χρόνια απουσίας στην Αμερική. Η οικογένειά της όμως δεν θα την δεχτεί και θα την στείλει σε οίκο ευγηρίας. Εκεί, η σκληραγωγημένη από τη ζωή Κας θα έρθει αντιμέτωπη με το είναι και το φαίνεσθαι της σύγχρονης αστικής κοινωνίας, που έμαθε να κλείνει τα μάτια μπροστά στην αλήθεια και να αναζητά παρηγοριά σε περασμένα μεγαλεία.

Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Μουσική Επιμέλεια: Γλυκερία Καλαϊτζή
Σχεδιασμός Φωτισμών: Καρολίνα Σπύρου

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης) :
Πόπη Αβραάμ (Μητέρα [Γιαγιά Μαγκουάιαρ]), Σώτος Σταυράκης (Ντομ Μαγκουάιαρ), Έλενα Παπαδοπούλου (Άλις), Ανδρέας Βασιλείου (Χάρυ Μαγκουάιαρ), Αννίτα Σαντοριναίου (ΚαςΜαγκουάιαρ), Ντίνος Λύρας (κύριος Ίνγκραμ), Λένια Σορόκου (Τρίλμπι), Χριστίνα ΧριστόφιαΤέσα), Γιώργος Μουαΐμης (Πατ), Τζένη Γαϊτανοπούλου (κυρία Μπούτσερ).


Άφθονο γέλιο λοιπόν μας υπόσχεται το θεατρικό αυτό έργο.
Δεν μπορείς να πεις ότι δε γελάς. Γελάς αλλά με ένα γέλιο πικρό, γελάς με σφιγμένο στομάχι!
Το έργο αναφέρεται στα όνειρα, σχέδια, ελπίδες,συμβάσεις, υποχωρήσεις, στα πρέπει και στα θέλω, στα θέλω και μπορώ! Στις διαπροσωπικές σχέσεις και στην αλληλοεπίδραση αυτών των σχέσεων και πράξεων.
Ένα πολύπλευρο και δύσκολο έργο, ένα έργο που δεν δίνει κάθαρση και σ' αφήνει να φύγεις με σκέψεις και προβληματισμούς.

η Αννίτα Σαντοριναίου (Κας Μαγκουάιαρ), είναι όλα τα λεφτά. Παίζει φυσικά και με την ψυχή της. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων της καθρεφτίζονται στο πρόσωπό της εκπληκτικά!!

Για την ευρηματική σκηνοθεσία δεν θα πω τίποτε γιατί, είχα την τιμή χθες να μου συστήσει η Νίνα τη σκηνοθέτιδα και θα φανεί ότι μεροληπτώ.

Θα πω όμως δυο λόγια για την ίδια τη Γλυκερία Καλαϊτζή.
Ένας σύγχρονος προβληματισμένος άνθρωπος, μια πολυτάλαντη γυναίκα με χιούμορ, που απ' ότι κατάλαβα κληρονόμησε από την έφηβη μητέρα της, και αρκετό άγχος, που αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος είναι δημιουργικότατο!!.

ΚΥΒΕΡΝΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Β΄ ΜΕΡΟΣ

Αποσπάσματα του ίδιου καθηγητή, προς τέρψη επιμόρφωση και ικανοποίηση της περιέργειας κάποιων γνωστών και μη εξαιρετέων.

" Επίσης ένιωσα έκσταση με τη γυναίκα μου, όταν είχαμε απόλυτη ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των νευρικών συστημάτων των εγκεφάλων μας. Ήταν μια στιγμή "εύρηκα" για μένα! Σε λίγα χρόνια οι άνθρωποι θα μπορούν να επικοινωνούν άμεσα, στέλνοντας σκέψεις (και όχι μόνο) σε όποιον εγκέφαλο θέλουν! Θα μπορούμε να ταξιδεύουμε χωριστά από το σύντροφό μας σε όλο τον κόσμο, αλλά οι εγκέφαλοι μας να παραμένουν συνδεδεμένοι!"

"Το να επεκτείνεις το νευρικό σου σύστημα όπου θέλεις μέσω του ιντερνετ θα είναι απολύτως εφικτό. Τώρα έχουμε συνηθίσει να έχουμε τα σώματά μας όπου βρίσκονται. Αλλά το σώμα σου είναι ότι ο εγκέφαλος σου αντιλαμβάνεται, αισθάνεται και ελέγχει. Μέσω του ιντερνέτ θα μπορείς , ας πούμε να βρίσκεσαι σε 50.000 μέρη ταυτόγχρονα ή και σ 'άλλον πλανήτη! Αυτό θα αλλάξει τελείως τις ανθρώπινες σχέσεις και τη φιλοσοφία! Τέλος, ίσως να μη χρειάζεται τα παιδιά μας να πάνε σχολείο! Μ' ένα εμφύτευμα θ' αποκτάμε αυτομάτως όλες τις γνώσεις που χρειαζόμαστε, και θα τις επεξεργαζόμαστε και θα τις αποθηκεύουμε σε χρόνο ρεκόρ!"


Ο καθηγητής ονομάζεται Κέβιν Γουόργουικ και πηγή είναι το περιοδικό " Εψιλον".

ΟΝΕΙΡΟ ή ΕΦΙΑΛΤΗΣ;

Διάβασα προχθές ένα άρθρο που μου έκανε τρομερή εντύπωση.

Είναι βέβαια γνωστό πως στην ρομποτική πασχίζουν να βελτιώσουν την λεγόμενη τεχνητή νοημοσύνη, αλλά δεν ήξερα ότι είχαν φτάσει μέχρι σε αυτό το σημείο.

(Τώρα θα μου πείτε κάθισες καθόλου στο σπιτάκι σου, να ενημερωθείς και λίγο; Ως ανώτερος άνθρωπος αντιπαρέρχομαι το σχόλιο και συνεχίζω).

Πήρανε που λέτε οι καθηγητές κυβερνομηχανικής, -μανιτάρι την ήξερες αυτή την ειδικότητα;- εγκεφαλικά κύτταρα αρουραίων , νευρώνες για την ακρίβεια, και τους τοποθέτησαν σε μια ειδική συσκευή ηλεκτροδίων. Οι νευρώνες εκεί αναπτύσσουν νέους και απρόβλεπτους τύπους σύνδεσης μεταξύ τους!!! Η ανάπτυξή τους είναι σχεδόν άναρχη. Μέσα σε 24 ώρες αρχίζουν να επικοινωνούν μεταξύ τους, αναπτυσσόμενοι και δημιουργώντας νέους δεσμούς.

Συνδέουν έπειτα αυτή τη συσκευή σε ρομπότ, και στέλνουν συγκεκριμένο ηλεκτρικό κύμα στον εγκέφαλο που διεγείρει τα κύτταρα και τους νευρώνες, ενώ ταυτόχρονα, μέσω ενός άλλου ηλεκτροδίου λαμβάνουν σήματα από αυτούς!

Κατόπιν βάζουν το ρομπότ ένα εμπόδιο και μαθαίνει μέσω της επανάληψης να μην πέφτει επάνω του. Κάτι που εξελίσσει και τους ίδιους τους νευρώνες, που μαθαίνουν να μην κάνουν λάθη και το διδάσκουν αυτό στο ρομποτικό σώμα τους !!!

Αξίζει να προσέξουμε και τα λόγια του καθηγητή.

"Το πρόβλημα μ' έναν βιολογικό κομπιούτερ είναι ότι δεν είναι κομπιούτερ, και θα κάνει ότι θέλει, μια κι έχει ελεύθερο και άναρχο πνεύμα, ενώ το επηρεάζει και το περιβάλλον, π.χ., η θερμοκρασία. Και το ανατριχιαστικότερο!
Πιστεύω ότι τα ρομπότ θα μπορούν να έχουν εύκολα τα δικά τους αισθήματα! Θα υπάρξει μια συναισθηματική αντίδραση βασισμένη στη μνήμη και σ' ένα κομμάτι μιας πληροφορίας των αισθήσεων που έρχεται στον εγκέφαλο. Τα ρομπότ στο μέλλον θα μπορούν ν' αγαπήσουν όχι μόνο ένα άλλο ρομπότ, αλλά ακόμη και έναν άνθρωπο!!!!"

Δεν ήμουν και ούτε είμαι κατά της προόδου, άσε που πιστεύω πως όσοι νόμοι και να ψηφιστούν, όσες τιμωρίες και να επιβληθούν , οι ερευνητές αυτοί - όπως και κάθε άλλου επιστημονικού τομέα- θα βρουν τρόπους και κονδύλια να συνεχίσουν το έργο τους, αλλά μωρέ παιδάκι μου είναι κάτι τέτοια θέματα που σε βάζουν σε σκέψεις.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

Στο θερινό κινηματογράφο ΑΛΣΟΣ του Δήμου Συκεών, θα προβληθεί αύριο Δευτέρα 15 -9 στις 21οο, η ταινία GREEN STREET HOOLIGANS.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη και η πρόσκληση γίνεται από την ΠΥΞΙΔΑ, που είναι ένα κέντρο πρόληψης κατά της εξάρτησης και προαγωγή της υγείας.
Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο με δυο λόγια να εξηγήσεις το έργο της Πυξίδας.
Είναι κατά κάποιο τρόπο οικογενειακός συμβουλευτικός σταθμός, παρέχει ψυχολογική υποστήριξη με πεπειραμένο επιστημονικό προσωπικό, επαγγελματικό προσανατολισμό, έχει σχολείο για γονείς, δραστηριοποιεί και ευαισθητοποιεί, εκπαιδευτικούς, γονείς, εφήβους.

Τον Μάιο γιόρτασε τα 10 της γενέθλια, αλλά κυκλοφορούν φήμες ότι δεν υπάρχουν πλέον κονδύλια για τέτοιου είδους κέντρα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/09/2008

Διαδήλωσαν για τα 72 -υπό διάλυση- Κέντρα Πρόληψης

Για να αναχαιτίσουν «την επιμελώς μελετημένη διάλυση» των 72 Κέντρων Πρόληψης της χώρας -του υπερδεκαετούς θεσμού για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων- στα οποία η κυβέρνηση μέσω του ΟΚΑΝΑ χρωστά 12,5 εκατομμύρια ευρώ, διαδήλωσαν στη ΔΕΘ μέλη του Σωματείου Εργαζομένων στην Πρόληψη.




Green Street Hooligans

---

Σκηνοθεσια : Lexi Alexander
Σεναριο : Lexi Alexander , Dougie Brimson
Ειδος : Δραμα
Βρετανια 2005
Ιστοσελιδα : http://www.warnervideo.com/greenstreethooligans/

Πρωταγωνιστουν : Elijah Wood, Charlie Hunnam, Claire Forlani, Marc Warren, Henry Goodman

Υποθεση: Οταν ο Ματ αποβαλλεται απο τη σχολη δημοσιογραφιας του Χαρβαντ, αποφασιζει να επισκεφτει την αδερφη του στο Λονδινο, εκει θα Γνωρισει τον αδερφο του αντρα της, ο οποιος ειναι ηγετης της γνωστοτερης "εταιριας" των οπαδων της West Ham γνωστη ως Green Street Elite και ο οποιος θα τον μυησει στη ιδεα του χουλιγκνανισμου και θα τον ενταξει στην "εταιρια" κατι που ισως δεν βρει καποια απο τα υπολοιπα μελη συμφωνα και θα βαλει σε μπελαδεσ και αλλα πρόσωπα

Trailer http://www.youtube.com/watch?v=EAe-1Lv1KYU





Αντι για δικα μου σχολια στην ταινια σας παραθετω μια αποψη που βρηκα στο Blog του Videodrome και με βρισκει ως ενα βαθμο σύμφωνο..

Ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Η βία πρώτα δαιμονοποιείται σε υστερικό βαθμό ως το απόλυτο κακό (το κατέβασμα μερικών βιτρινών σε μια διαδήλωση ή το άνοιγμα μιας μύτης σ’ ένα γήπεδο ταυτίζονται με πράξεις υπέρτατης καταστροφής και λογίζονται ως μέγιστοι κοινωνικοί κίνδυνοι) και κατόπιν εξορίζεται από το κοινωνικό γίγνεσθαι, για να βρει προσωρινό καταφύγιο στα ενδότερα «περιθωριακών» ομάδων, όπως οι συμμορίες των χούλιγκανς των γηπέδων, οι οποίοι, αν τουλάχιστον πιστέψουμε την επικρατούσα προπαγάνδα, θα πρέπει να θεωρούνται εγκληματίες χειρότεροι κι απ’ τους δολοφόνους του κοινού ποινικού δικαίου. Φυσικό αποτέλεσμα της πρακτικής αυτής είναι να αδυνατούμε να δούμε κατάματα την πραγματική φύση της βίαιης συμπεριφοράς, ούτε να μπορούμε να εντοπίσουμε τα αληθινά της αίτια, ώστε να τα αντιμετωπίσουμε καταλλήλως. Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από ευχάριστο, ότι μια ιδιαίτερα καλοφτιαγμένη και καλοκουρδισμένη ταινία από την Αγγλία, στηριζόμενη πάνω στη στέρεα βρετανική παράδοση του τηλεοπτικού docudrama, επιχειρεί μια απροκατάληπτη και συμπαγώς τεκμηριωμένη προσέγγιση στο φαινόμενο του χουλιγκανισμού. Οι Green Street Hooligans δεν είναι ούτε αμόρφωτοι, ούτε ανεγκέφαλοι, ούτε υπάνθρωποι. Είναι πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας, εργαζόμενοι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, οι οποίοι, βασιζόμενοι πάνω στις αμιγώς βρετανικές αρχές της ανδρικής αλληλεγγύης (camaraderie) και τις αξίες της pub culture, αναζητούν μια βαλβίδα εκτόνωσης, ένα τριπ αδρεναλίνης, ένα έντονο αίσθημα έντασης, αλλά και ένταξης. Η ταινία τούς προσεγγίζει με προσεκτική ουδετερότητα και ακριβολογική διάθεση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους φίλους της αγγλικής γλώσσας παρουσιάζουν οι ευφάνταστες cockney εκφράσεις και εκφορές του λόγου (αν και πρέπει να πούμε ότι ο νεαρός πρωταγωνιστής Τσάρλι Χάναμ επικρίθηκε στη Βρετανία για την ανεπιτυχή cockney προφορά του), ενώ η σατιρική ματιά στις τεταμένες σχέσεις των Άγγλων με τους υπερατλαντικούς ομόγλωσσους Yankees αποτελεί έξτρα μπόνους.

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ?

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ

Ας υποθέσουμε πως αύριο το πρωί με δική του πρωτοβουλία ή με εντολή του μεγάρου Μαξίμου,ο Γιώργος Βουλγαράκης βρίσκεται εκτός της κυβέρνησης. Σ' ένα τέτοιο -πιθανό- ενδεχόμενο, οι ημέρες που θα ακολουθήσουν θα έχουν τα εξής χαρακτηριστικά. Οι συνάδελφοι -εντός κόμματος-του κ. Βουλγαράκη θα αισθανθούν ανακούφιση, γιατί μειώθηκε η ανοδική κομματική πορεία και επιρροή ενός ανταγωνιστή τους, τα μέσα ενημέρωσης θα πάψουν ν' ασχολούνται με στοιχεία εντυπωσιασμού μαζί του, ο πρωθυπουργός θα έχει γλιτώσει από τον συγκεκριμένο βραχνά -μέχρι τον επόμενο- και η πολιτική ζωή θα συνεχίσει να κινείται στους ίδιους ρυθμούς.Σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες,όλα θα έχουν ξεχαστεί.

ΟΥΤΕ καν η Δικαιοσύνη θ' ασχοληθεί στο μέλλον, όπως είπε και ο υπουργός, άλλωστε, δεν έκανε κάτι παράνομο, κινήθηκε βάσει των νόμων! Σε μικρό χρόνο,η υπόθεσή του θα μοιάζει σαν τόσες άλλες που μπήκαν στο ντουλάπι της συλλογικής μας αμνησίας. Εκεί, σ' αυτό το αραχνιασμένο ντουλάπι, θα συναντήσει το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, των απαγωγών Πακιστανών, των δομημένων ομολόγων, του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, δεκάδων ακόμα. Αν ήμουν φίλος με τον κ. Βουλγαράκη, μάλιστα, δεν θα ανησυχούσα ούτε καν για την πολιτική του τύχη. Δεν θα πάει σπίτι του, θα συνεχίσει να πολιτεύεται, βοηθούσης και της οικονομικής του δυνατότητας να εκλέγεται με επιτυχία και δεν αποκλείεται και να βρεθεί μελλοντικά σε κάποιο υπουργικό έδρανο. Δεν θα έβαζα στοίχημα για το αντίθετο. Το πιθανότατο σενάριο που αναφερόμαστε, βασίζεται στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, των πολλών τελευταίων χρόνων. Τα σκάνδαλα πάσης φύσεως, στα οποία επιδίδεται η πολιτική ή οικονομική εξουσία -με ελάχιστες εξαιρέσεις- ουσιαστικά σ' αυτή τη χώρα αποτελούν αντικείμενο ενασχόλησης ορισμένου χρόνου των μέσων ενημέρωσης,των πρωταγωνιστών τους και μερικών άλλων γύρω από αυτούς. Ως εκεί όμως.

ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση, δεν αποτελούν αιτίες ή αφορμές βελτίωσης του συστήματος, ενός διεφθαρμένου εξουσιαστικού συστήματος. Να διορθώσουν το περίφημο «πόθεν έσχες», για παράδειγμα, να μην είναι τόσο διάτρητο όσο ένα κομμάτι κεφαλοτύρι. Να αποκλείσουν ανάλογες πολιτικές συμπεριφορές στο μέλλον. Να διαμορφώσουν, έστω με τα δικά τους μέτρα, ένα αξιακό σύστημα πολιτικού πολιτισμού. Το μεγαλύτερο δυστύχημα, ωστόσο, είναι πως και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει συμπαραταχθεί σ αυτή τη λογική. Αν δεν την αποδέχεται, τουλάχιστον την ανέχεται. Επιλέγει το ίδιο πολιτικό προσωπικό, είτε γιατί ξεχνάει πολύ εύκολα, είτε γιατί ελπίζει πως πλάι «στον καταφερτζή υπουργό», θα ωφεληθεί και αυτή, είτε ακόμα γιατί θέλει να του μοιάσει. Με λοβιτούρες -εντός των πλαισίων του νόμου πάντα- να πλουτίσει, ν' αποκτήσει μεγάλη περιουσία, να γευτεί δόξα. Ο κ. Βουλγαράκης δεν αποτελεί εξαίρεση. Δυστυχώς...

pantelak@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/09/2008

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Παρατήρησα πως η τυπική αυτή ευχή προκαλεί μια δυσθυμία.

Αν και το καλοκαίρι ημερολογιακά τελείωσε, οι ηλιόλουστες μέρες, και η καλοκαιρινή αύρα που ακόμη απομένει δεν μας αφήνουν ν' αποδεχτούμε την επερχόμενη αλλαγή.

Καλώς ή κακώς, δεν ξέρω, έχουμε συνδυάσει το καλοκαίρι με διασκέδαση, ανεμελιά, δραπέτευση από την ρουτίνα μας.

Πάντως κακώς, αυτό το ξέρω, ταυτίζουμε την καθημερινότητα με τη ρουτίνα.

Πιστεύω πως μπορούμε να συμπεριλάβουμε στην μέρα μας τόσα " μικρά όμορφα πράγματα" που να την κάνουμε αν όχι συναρπαστική, σίγουρα ενδιαφέρουσα.

Δεν χρειάζονται δραστικές αλλαγές. Ξέρετε αυτές τις αποφάσεις που παίρνουμε για το θα κάνω αυτό και εκείνο μεγαλεπήβολα δηλαδή και και ανέφικτα σχέδια.

Όταν γεμίζουμε το χρόνο μας ουσιαστικά, επαναπροσδιορίζουμε τις αξίες μας, τις σχέσεις μας με την οικογένεια, την εργασία, τους φίλους, όταν αντλούμαι ευχαρίστηση από τα απλά, τότε αναμφισβήτητα έχουμε ανοσία σε μελαγχολίες, ανίες, καταθλίψεις.

Στο κάτω κάτω υπάρχουν και τα "εσωτερικά" ταξίδια, ταξίδια του νου, της ψυχής, της φαντασίας, της ενδοσκόπησης.

Υπάρχουν και τα όνειρα και δεν κοστίζουν ακριβά!!

Νομίζω ότι επιβάλλεται να παραθέσω, έστω και αργά, κάποια λόγια του Αντρέ Μπρετόν, του οποίου όπως καταλάβατε διαβάζω τη βιογραφία και πιστεύω πως συνάδει με το κείμενο.

Τον Μπρετόν λοιπόν τον απασχολεί έντονα το φαινόμενο του παγκόσμιου πολέμου και αναρωτιέται πώς φτάνουν οι άνθρωποι σε αυτό το σημείο. Καταλήγει στο συμπέρασμα πως η ζωή μας είναι επίπεδη και χωρίς φαντασία και αποφαίνεται:

¨Πρέπει να ξαναδώσουμε πάθος και αξία στην ανθρώπινη ζωή, στην ανάγκη κάτω από το πρίσμα εκείνου που πιθανότατα μια μόνο φορά συμβαίνει στον καθένα μας. Θα έπρεπε να καταστρώσουμε προγράμματα μεγαλεπήβουλα, ( εδώ διαλέγεται και παίρνεται, τη δική μου ή τη δική του εκδοχή), που να βγάλουν τον κόσμο από την ηθική εξαθλίωση. Σε σχέση με τις λύσεις που απαιτούμε όλοι, η ρουτίνα, ντυμένη ολόκληρη στο βελούδο, είναι πιο απειλητική, η ρουτίνα επωάζει περισσότερη θλίψη, περισσότερο θάνατο από τη φανερή ουτοπία. Μπροστά στην απόλυτη ένδεια των ετοιμοπαράδοτων ιδεών θα ήταν καλύτερο να δοθεί σ' αυτήν την τελευταία κάθε ελευθερία να εκφραστεί, δημόσια ή όχι".

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΗΔΕΣ

Επειδή δεν υποτιμούμε τη χώρα μας και επειδή εκτιμάμε τους φίλους μας.

Άρτι αφιχθείσα εκ Καστοριάς.

ΑΡΚΕΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Το πρώτο χειροκίνητο φανάρι στο Potsdamer Platz

, Checkpoint Charlie

Αλεξαντερπλατζ

το νέο κοινοβούλιο

η πύλη του Βραδεμβούργου

Potsdamer Platz ή Sony Center

Και μερικά εκθέματα από το εθνολογικό μουσείο που αξίζει πραγματικά να το επισκεφθείς!
Μετά της Περγάμου φυσικά!!

Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος αποζητά και κάτι διαφορετικό στις εκδρομές του. Εγώ θέλω κυρίως ν' ανακαλύπτω τους ανθρώπους, την κουλτούρα, τη φιλοσοφία, την καθημερινότητα της κάθε πόλης της κάθε χώρας. Μου αρέσει να παρατηρώ τους κατοίκους στις βόλτες τους, στα ψώνια τους, στην δουλειά τους, στην αναψυχή τους. Προσέχω πως μιλούν στους τουρίστες και πώς μεταξύ τους. Θα ήθελα πολύ μα ζούσα μια τυπική μέρα μ' έναν συνηθισμένο άνθρωπο και να συζητούσα μαζί του τα πιστεύω και τις απόψεις του. Ωραία τα κτήρια, τα πάρκα, η φύση τα τοπία! Συγκρίνονται όμως με το πώς αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας σαν άτομα, σαν κοινωνία, σαν λαός; Αναπόφευκτα κάνουμε και την σύγκριση με το δικό μας βιοτικό επίπεδο,με το σεβασμό που δείχνουμε στο περιβάλλον, στους συνανθρώπους μας στην καλλιέργεια μας. Λυπούμαι που θα το πω μα υστερούμε σε πολλά και το χειρότερο είναι που έχουμε μείνει με την εντύπωση πως είμαστε ο επιούσιος λαός, πάντα νικητές, πάντοτε εξυπνότεροι. Μάλλον κουτοπόνηροι έχουμε καταντήσει και δεν θέλουμε να το καταλάβουμε.
Δεν θέλω η Ελλάδα να με πληγώνει, θέλω ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, θέλω οξυγόνο για όλους μας.

ΟΛΙΓΟΝ

ΑΠΟ ΣΟΥΗΔΙΑ


















ΚΑΙ ΠΟΛΩΝΙΑ

ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ

Για την Κοπεγχάγη έχω να πω πολλά, αλλά φοβάμαι πως θα σας κουράσω.
Μου άρεσαν πολύ και η πόλη και οι κάτοικοί της, που δεν τους βρήκα καθόλου "Σκανδιναβούς". Είναι πρόσχαροι, εγκάρδιοι, διαχυτικοί, φυσιολάτρες και προπαντός λάτρες των ποδηλάτων. Πληθώρα ποδηλάτων όλων των μεγεθών και των τύπων και αναβάτες όλων των ηλικιών.

Και εθνικοτήτων. Αυτός πρέπει να είναι Έλληνας.

Οι πολυκατοικίες τους είναι λιτές και πανέμορφες και οι ρυμοτομία τέλεια. Και εδώ το πράσινο και τα νερά είναι σε αφθονία.

το δημαρχείο

μαντέψτε ποιός


Συνιστώ τη βόλτα-ξενάγηση με το καραβάκι!!




Μια βόλτα στο Τίβολι



Επίσκεψη στο Free Land Museum

από όπου και οι φώτο


έχει σπίτια από τις αρχές του αιώνα μέχρι και σήμερα,

με όλα τα ανάλογα χρηστικά αντικείμενα και επίπλωση.

Εδώ έκανα το πρώτο μου χειμερινό μπάνιο Αυγουστιάτικα.

και να κλείσουμε την Κοπεγχάγη με το σήμα κατατεθέν της.
Συνεχίζεται