Ένα παιχνίδι, που οφείλουμε να το παίξουμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι.
Και ας μην ξέρουμε τους κανόνες και ας ρίχνει άλλος τα ζάρια.
Η ζωή είναι ένα παιχνίδι δεν έχει επανεκκίνηση αλλά πολλές εναλλασσόμενες παρτίδες και έναν τερματισμό.
Σε αυτόν αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε όλοι.
Δεν θα μετρήσουν οι νίκες.
Θα μετρήσει ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε τις μάχες.
Η ευελιξία, η αποφασιστικότητα, οι δισταγμοί, οι φοβίες μας, οι ανασφάλειες μας, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός, η εκδικητικότητα, η καλοσύνη, η μικρότητα, η μεγαλοψυχία.......που δείξαμε σε αυτές τις αναμετρήσεις.
Αυτό που θα μείνει, θέλω να πιστεύω πως θα είναι ό,τι προσφέραμε χωρίς αντάλλαγμα, ό,τι μοιραστήκαμε, η αγάπη που ελευθερώσαμε
Είμαστε υποχρεωμένοι.
Και ας μην ξέρουμε τους κανόνες και ας ρίχνει άλλος τα ζάρια.
Η ζωή είναι ένα παιχνίδι δεν έχει επανεκκίνηση αλλά πολλές εναλλασσόμενες παρτίδες και έναν τερματισμό.
Σε αυτόν αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε όλοι.
Δεν θα μετρήσουν οι νίκες.
Θα μετρήσει ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε τις μάχες.
Η ευελιξία, η αποφασιστικότητα, οι δισταγμοί, οι φοβίες μας, οι ανασφάλειες μας, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός, η εκδικητικότητα, η καλοσύνη, η μικρότητα, η μεγαλοψυχία.......που δείξαμε σε αυτές τις αναμετρήσεις.
Αυτό που θα μείνει, θέλω να πιστεύω πως θα είναι ό,τι προσφέραμε χωρίς αντάλλαγμα, ό,τι μοιραστήκαμε, η αγάπη που ελευθερώσαμε
2 σχόλια:
-Η ζωή δεν είναι παιχνίδι, είναι πολύ σοβαρή διαδικασία.
-Δεν οφείλω σε κανέναν άλλον, τίποτα, πλην του εαυτού μου
-Δεν είμαι υποχρεωμένος σε κανέναν
-Τους κανόνες τους μαθαίνω, τους βλέπω, τους ξέρω και τους ρυθμίζω μόνος μου. Τα ¨ζάρια¨ τα ρίχνω εγώ και άμα θέλω είναι και σημαδεμένα !
-Επανεκκινήσεις- ριζικές αλλαγές πορείας και αναθεωρήσεις, μπορώ να κάνω όσες θέλω, αρκεί να σκέφτομαι. (σήμερα ο κόσμος δεν σκέφτεται και δεν ξέρει τι θέλει –άγεται και φέρεται !!!!)
- Ναι, τερματισμό έχει έναν τον θάνατο αλλά μετά…;;;; (όχι ανάληψη, κόλαση και μετεμψύχωση, αλλού το …πάω…)
Επίσης για άλλους ο τερματισμός είναι συντομότερος αλλά περιεκτικός και για άλλους είναι μακρύτερος αλλά βαρετός-ανιαρός-μύζερος
-Για καθημερινές νίκες παλεύουμε όλοι αλλά τι νίκες: για περισσότερο φαγητό- πολλές αγορές(χρήσιμες και άχρηστες)- περισσότερη μόρφωση- περισσότερες (έστω και ανούσιες)ελευθερίες- για περισσότερες χαρές- για καθόλου λύπη- για περισσότερη και καλύτερη υγεία (εδώ και αν γίνεται μάχη με ήττες και νίκες), παλεύουμε να νικήσουμε φοβίες, ταμπού και άλλα πολλά !!!
-Ναι, ο τρόπος (που θα πορευτούμε) παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο, αλλά αυτό που παίζει ρόλο, είναι αυτό που μένει:
-αν εσύ, τερματίζεις ήρεμος-γαλήνιος άρα και πλήρης!
-αν οι άλλοι, σε θυμούνται (αυτό είναι μνημόσυνο, και όχι στα νεκροταφεία) θετικά (παράδεισος) ή αρνητικά (κόλαση)
Επειδή τα πάντα εξαρτώνται από την γωνιά που θα τα δει ο καθένας και επειδή οι απόψεις είναι υποκειμενικές δεν είναι υποχρεωτικό να ταυτίζονται αλλά να είναι σεβαστές.
Επιμένω να πιστεύω πως τα ζάρια ρίχνονται από την ώρα της σύλληψης. Ζαριά για μένα είναι το τούβλο που θα σου έρθει στο κεφάλι ενώ περπατάς αμέριμνος, 6 ρίχτερ όταν κοιμάσαι, μια επάρατος, φορολογίες, απρόσμενες απώλειες αγαπημένων προσώπων......
Τώρα το τι οφείλουμε στον εαυτό μας, στους γύρω μας, στην κοινωνία, στο χώμα που μας θρέφει, εξαρτάται από τα πιστεύω μας.
Δημοσίευση σχολίου