Ένας πραγματικά φθινοπωρινός Οκτώβρης

Σε παρακινεί να μαζέψεις τα καλοκαιρινά, να κοιτάς από το παράθυρο τις στάλες και τις ομπρέλες να κυλούν, να αναπολείς το καλοκαίρι,  να στοχάζεσαι τον Χειμώνα, το επέκεινα.

 Μ' αρέσει να βιώνω τις μεταβατικές περιόδους.
Χαίρομαι που ζω σ' ένα τόπο που έχει εποχές.
Δεν ξέρω πόσες είναι πια, 2,3,4, όσες έστω έχουν απομείνει.
Αγαπώ, για να μη πω λατρεύω, την πόλη μου και την εξερευνώ και την ανακαλύπτω συνεχώς.
Θέλω να ενημερώνομαι για τις εκδηλώσεις της και προσπαθώ όσο μπορώ να συμμετέχω.
Και της πάει θαρρείς το φθινόπωρο της Σαλονίκης.
Φοράει τα γιορτινά της.
Εγκαινιάζεται με τη Διεθνή Έκθεση, γιορτάζει με τα Δημήτρια και κορυφώνεται με το εορταστικό της τριήμερο.
Οι περισσότεροι βέβαια Θεσσαλονικείς εκδράμουν εκείνες τις μέρες.
Μπορείς να πεις πως οι αργίες είναι τι δώρο της.