Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Διαμάντια και Μπλουζ της Θεσσαλονικιάς Λούλας Αναγνωστάκη, σκηνοθετημένο από τον Θεσσαλονικιό Γιάννη Κακλέα.
Πολύ θα ήθελα να πω, ένα υπέροχο έργο, τρέξτε να το δείτε.
Θα πω ένα μετρίως μέτριο, περάστε από την Μονή Λαζαριστών αν δεν έχετε τίποτε καλύτερο να κάνετε.
Δεν ξέρω αν φταίει το σενάριο  ή η σκηνοθεσία, αλλά το κείμενο δεν αναδείχθηκε.
Δεν πέρασαν στο κοινό τα βαθύτερα συναισθήματα της πρωταγωνίστριας, οι ανησυχίες της, οι προσδοκίες της, αυτά με λίγα λόγια που πραγματεύεται το έργο.
Σου δίνει βέβαια το έργο τροφή για σκέψη αλλά στο τέλος δεν σου δίνει την αίσθηση της ολοκλήρωσης.
Τουλάχιστον έτσι ένιωσα εγώ.
Και κλείνω με τα θετικά:
Τα σκηνικά μου άρεσαν,  η μουσική θα έλεγα πως είναι εξαιρετική, (αν και στους διαλόγους θα  έπρεπε να είναι πιο σιγανή) και  συγχαρητήρια στον  ενδυματολόγο, το φουστάνι της Κατσέλη στο 2ο μέρος πραγματικά αυτοκρατορικό.