Αλλιώς.
Έχει γίνει επίκαιρο το "αλλιώς" και φοριέται πολύ.
Εκτός από την πρόταση για την Θεσσαλονίκη "αλλιώς", διαφημιστές, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, μας προτρέπουν να αλλάξουμε.
Τι σημαίνει όμως το αλλιώς;
Προφανέστατα ότι το "έτσι" δεν μας ικανοποιεί θα ισχυριστούν πολλοί.
Υπάρχει όμως και η άλλη σκοπιά που λέει ότι όσο ευχαριστημένος και να είσαι από τον "έτσι" τρόπο σου, το άλλο, το διαφορετικό, το καινούριο, κάτι θα σου δώσει.
Υπάρχουν και αυτοί που ισχυρίζονται πως δηλώνεις ικανοποιημένος για να μη ξεβολευτείς.
Θέλει αρετή και τόλμη η γνωριμία με το έτερο.
Και αρκετοί συμπολίτες μας αποδείχτηκαν τολμηροί και ξεβολεύτηκαν και βγήκαν στους δρόμους προς πείσμα του καιρού ή και αν την "είδαν" και αλλιώς, απολαμβάνοντας τις καλοκαιρινές αυτές μπόρες.
Πολλά τα δρώμενα, έπρεπε να επιλέξεις, μερικά αναβλήθηκαν, άλλα ματαιώθηκαν, και, αν και το κυνήγι του θησαυρού μετακόμισε, υπήρξε το κυνήγι των εκδηλώσεων που άλλαζαν ώρες και θέσεις.
Μπορεί προς απογοήτευσή μου, να έχασα τον Λουκά και τον Σόλωνα όπως και τους Plaza ensemble σε αυτό το κυνήγι, αλλά αποζημιώθηκα συνδιασκεδάζοντας στο street party με εκατοντάδες συντοπίτες μου, κοιτώντας την πόλη από κει που της πρέπει, (της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι), γνωριζοντας τον λύκο και την καποέρια αλλιώς, τις ικανότητες στο σκειτμπορντ και γκραφιτι της νεολαίας μας, βιώνοντας το πλακόστρωτο ως αμμουδιά και πιάνοντας το πρώτο "αεροπλανάκι ποίημα" που απογειώθηκε από τα μπαλκόνια του Palace, το οποίο και μας αφιερώνω:

Βασίλης Ιωαννίδης, Μικρά ερωτικά (Έστρωσε η μέρα...)

Έστρωσε η μέρα
ένα φιλί
να περπατήσεις,
έστρωσε ο ήλιος
την χαρά
για να χαρείς,
κι ο δρόμος
απ' τα βάθη του
στα χείλη σου
να λάμψει

Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998)

Η οδός Ερνέστου Εμπράρ -που αγνοούσα- φωτισμένη αλλιώς.